Słowo Boże

a1
Słowo Boże
/
bp Marcin Makula

Bóg odbierze sobie chwałę

„Do kogokolwiek cię poślę – pójdziesz i cokolwiek ci zlecę – powiesz”.  Jr 1,7b (BE) Całkowicie powierzam się dziś Bożemu prowadzeniu na kolejny odcinek drogi mojego życia. Pomimo wielu pytań, może nawet osobistej niepewności, robię to dlatego, że na Wszechmogącym i Wszechobecnym w Trójcy Świętej Jedynemu Bogu nigdy się nie zawiodłem. Jego wola i działanie ma wypełniać się w moim życiu. Stąd słowa Jeremiasza, które przyjmuję jako moje drugie już motto biblijne służby duchownego, tym razem w biskupiej posłudze i działaniu. Zaprzyjaźnieni z Jeremiaszowym proroctwem zauważyli zapewne, że pominąłem pierwszą część wersetu 7, który jest odpowiedzią Boga na wymówkę Jeremiasza dotyczącą nieumiejętności publicznego wypowiadania się ze względu na jego młody wiek. Ja, niestety ze względu na swój PESEL, takiej wymówki już[...]

miniatura
Polecamy Słowo Boże
/
ks. Waldemar Szajthauer

Obdarowani prawdziwym bogactwem

„Dokąd ty pójdziesz i ja pójdę”. Rt 1,16 Decyzją Synodu Kościoła obchodzimy ten rok w naszym Kościele jako Rok tożsamości luterańskiej. Trudno w jednym zdaniu zdefiniować, czym jest tożsamość w ogóle, a tym samym tożsamość luterańska. Najkrócej mówiąc: to świadomość tego, kim jestem, z czym się identyfikuję, w co i w kogo wierzę oraz jakie wartości wyznaję. Tożsamość chrześcijańska – luterańska kształtuje się nie tylko w poczuciu wierności względem dziedzictwa otrzymanego od przeszłości, ale również przez gotowość przyjęcia tego, co zostanie jeszcze odsłonięte i dane nam od Boga w przyszłości. Ks. Dietrich Bonhoeffer napisał: „Świadomość bycia urodzonym w tradycji duchowej, która sięga stuleci, daje człowiekowi poczucie pewności i bezpieczeństwa wobec spotykających go napięć i nieszczęść”. To poczucie[...]

a1
Słowo Boże
/
ks. Jerzy Below

Nasze widzenie Boga i świata

„Nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe”. Rz 12,2 Rok 2021 ogłoszono w naszym Kościele Rokiem tożsamości luterańskiej, czyli przez kolejne miesiące będziemy szukać albo przypominać sobie odpowiedzi na pytania: jak pozostać sobą, jak być tego świadomym, a także, jak być dumnym z tego. Dodatkowe zadanie to nauczyć się przekonywać innych do naszego widzenia Boga i świata. To trudne zadanie dla niewielkiej grupy ewangelików w polskim społeczeństwie. Zdecydowana większość mieszkańców Polski przyznaje się do Kościoła Rzymskokatolickiego. Dodatkowo obok nas żyją też chrześcijanie z innych Kościołów. Ponadto kolejna duża grupa nie należy do żadnego Kościoła. Jak w takim otoczeniu zachować swoją[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Aleksandra Błahut-Kowalczyk

Co jest naszym udziałem?

„Rzekła matka jego do sług: co wam powie, czyńcie”.  J 2,5 Nie myślałam, że wydarzenie w Kanie Galilejskiej – tam i wtedy – okaże się moją wielką tęsknotą – tu i teraz. Bo teraz poruszam się, jakbym przemierzała pole minowe. Ostrożnie, z ryzykiem śmierci, w pojedynkę, z ograniczeniem wolności, w wysokim stresie, w napięciu. To jest moja – nasza – Kana Galilejska w styczniu 2021 roku. Ani wspólnoty, tej większej rodzinnej, ani przyjacielskiej, ani kościelnej, czy jakiejkolwiek innej, tylko samotna, niebezpieczna droga w nieznane – z ranami i pęknięciami duszy i ciała. Ale grunt, żeby wszystkimi zmysłami odczuć obecność Pana Jezusa! Tam i wtedy trwało wesele, pewnie tłumne i radosne, tu i teraz – jest przymus izolacji i trwoga. Na usta ciśnie się pytanie, co dalej? Najważniejsze, żeby nie stracić z zasięgu wzroku Tego,[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Łukasz Gaś

Czy budujemy Kościół Chrystusa?

„Oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon. (…) I wszedłszy do domu, ujrzeli dziecię z Marią, matką jego, i upadłszy, oddali mu pokłon”. Mt 2,1-2.11 Święto Epifanii, czyli Objawienia Pańskiego, nie jest świętem mędrców, jak nazywa ich ewangelista Mateusz. Nie jest najważniejsze, skąd przyszli ani jakie dary złożyli. Najważniejszy jest Ten, którego narodziny Bóg związał z pojawieniem się światłości na niebie. To, że Syn Boży przyszedł do wszystkich ludzi, żeby bez względu na ich pochodzenie i dotychczasową wiarę, stać się dla każdego Zbawicielem. I dlatego przypominamy sobie tę ewangeliczną opowieść mówiącą, że od początku Bóg zadbał, żeby także ci, którzy nie czekali na spełnienie Jego[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Małgorzata Gaś

O korzeniu i owocu

„I wyrośnie różdżka z pnia Isajego, a pęd z jego korzeni wyda owoc. (...) I stanie się w owym dniu, że narody będą szukać korzenia Isajego, który załopocze jako sztandar ludów; a miejsce jego pobytu będzie sławne”. Iz 11,1.10 Uczeń Pański Jan w Księdze Objawienia przekazał wypowiedzi Jezusa, które usłyszał za pośrednictwem zesłanego anioła. W ostatnim rozdziale zapisał takie Boże słowa: „Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna” (Obj 22,16). Te słowa z ostatniej strony Biblii korespondują ze słowami proroka Izajasza, który zapowiadał przyjście Mesjasza na świat: „I wyrośnie różdżka z pnia Isajego”. Przypomnijmy: Isaj to ojciec króla Dawida. A jak pisze ewangelista Łukasz, gdy anioł Gabriel został posłany do Nazaretu, do Marii, która z woli Boga miała urodzić Zbawiciela, powiedział jej m.in.: „Ten będzie[...]

miniatura
Słowo Boże
/
bp Marcin Hintz

W cieniu Pana a nie pandemii

„Gdyż dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym”. Łk 2,11 W ostatnich miesiącach ciągle słyszymy, że nasza codzienna egzystencja znalazła się w cieniu pandemii. Praca, nauka, wakacyjny wypoczynek, a także kościelne uroczystości, nabożeństwa, a nawet dni świąteczne – to wszystko w minionych dziewięciu miesiącach zostało zdeterminowane przez wirusa o złowrogiej nazwie SARS-CoV-2. Także tegoroczny adwent i przygotowania do świąt były odmienne: przepełnione innego rodzaju troskami i lękami niż zwykle. Nie było tak intensywnych odwiedzin domowych oraz w domach opieki, różnego rodzaju spotkań, adwen­tówek, uroczystych posiedzeń rad parafialnych i innych gremiów, jarmarków adwentowych, jasełek, przedstawień dla dzieci, a nawet, w wielu miejscach, tygodniowych nabożeństw. Chyba jednak najbardziej[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Eneasz Kowalski

Wdzięczni za Mesjasza

„Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i dokonał jego odkupienia i wzbudził nam mocarnego Zbawiciela w domu Dawida, sługi swego, jak od wieków zapowiedział przez usta świętych proroków swoich, wybawienie od wrogów naszych i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą, litując się nad ojcami naszymi, pomny na święte przymierze swoje i na przysięgę, którą złożył Abrahamowi, ojcu naszemu, że pozwoli nam, wybawionym z ręki wrogów bez bojaźni służyć mu w świątobliwości i sprawiedliwości przed nim po wszystkie dni nasze. A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi jego, aby dać ludowi jego poznanie zbawienia przez odpuszczenie grzechów ich, przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas światłość z wysokości, by objawić się tym, którzy[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Marek Michalik

Moja słaba strona

„Bądźcie więc cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Rolnik cierpliwie czeka na cenny owoc ziemi, dopóki nie spadnie deszcz jesienny i deszcz wiosenny. (…) Nie narzekajcie jedni na drugich, bracia, abyście nie zostali osądzeni. Oto sędzia stoi przed drzwiami. (…) Słyszeliście o wytrwałości Hioba i zobaczyliście, jaki koniec przygotował mu Pan, bo Pan jest pełen współczucia i miłosierny”. Jk 5,7.9.11 (BE) Po raz kolejny słyszę krzyk „Mama, tata – a on mnie uderzył!”. W końcu poddaję się i zaczynam tęsknie patrzeć na zegar. Do momentu, gdy pójdą spać jeszcze trochę zostało. Który to już dzień, czternasty, może piętnasty? Czekam na czas, kiedy będzie się zdrowym i już będzie można pójść na spacer. Cierpliwość nie jest moją mocną stroną. Ciągle muszę się modlić, żeby Bóg mnie jej uczył. Jednocześnie jestem[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Waldemar Wunsz

Wieczność w Bożych dłoniach

„I zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły, i nie ma już morza. I zobaczyłem miasto święte, Nowe Jeruzalem, które zstępuje z nieba od Boga, przygotowane jak panna młoda, przystrojona dla swojego męża. I usłyszałem donośny głos od tronu, jak mówił: Oto miejsce przebywania Boga z ludźmi, i będzie mieszkał z nimi. Oni będą Jego ludem, a On, ich Bóg, będzie Bogiem z nimi. I otrze wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani żałoby, ani krzyku, ani bólu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. A Ten, który siedzi na tronie, powiedział: Oto wszystko czynię nowe. I mówi: Zapisz to, bo te słowa są wiarygodne i prawdziwe. I powiedział do mnie: Stało się. Ja jestem Alfa i Omega, Początek i Koniec. Ja temu, który pragnie, dam pić darmo ze źródła wody życia. Zwycięzca to[...]

POLECAMY TAKŻE
Bóg i My Polecamy
/
ks. Wojciech Froehlich

Módl się i pracuj

Bóg i My Polecamy
/
ks. Paweł Meler

To nie sen

Polecamy Widzenia własne
/
Anna Mądrakowska

Dlaczego akurat teologia?