Słowo Boże

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Marcin Orawski

Nie szukajmy Boga w niebie

„Czy naprawdę zamieszka Bóg na ziemi? Oto niebiosa i niebiosa niebios nie mogą cię ogarnąć, a cóż dopiero ten dom, który zbudowałem?!”. 1 Krl 8,27 Niebo to metafora działająca na wyobraźnię. Musiała wzbudzać ogromne emocje w czasach, gdy ziemia wydawała się płaska, a nieogarnięta przestrzeń rozpościerała się tuż nad głowami. Niebo jawiło się jako nieograniczona sfera bezpieczeństwa, pokoju, wolności, ale budziło także lęk i grozę. Współczesny człowiek wiele z tych doznań utracił. Rzadko mamy okazję spojrzeć w górę i się zachwycić. W większości miejsc niemożliwe jest podziwianie rozgwieżdżonego firmamentu, ponieważ przestrzeń nad głowami rozjaśnia światło lamp ulicznych. Rozwój lotnictwa i technologii kosmicznej zredukowały niebo do przestrzeni niemal użytkowej. Mimo to niebo wciąż zachowuje swój duchowy wymiar,[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Wiktoria Matloch

Tętno naszego życia

„Modliłem się do Pana, mojego Boga, wyznawałem i mówiłem: O Panie mój, Boże wielki i groźny, Ty dochowujesz przymierza i udzielasz łaski tym, którzy Cię kochają i przestrzegają Twoich przykazań! Zgrzeszyliśmy, zawiniliśmy i postępowaliśmy bezbożnie, zbuntowaliśmy się i odstąpiliśmy od Twoich przykazań i ustaw. (…) Nadstaw, mój Boże, ucha i wysłuchaj! Otwórz oczy i zobacz nasze zgliszcza oraz miasto, nad którym wzywano Twojego imienia! Przecież zanosimy przed Tobą błagalne modlitwynie ze względu na naszą sprawiedliwość, lecz ufni w Twoje wielkie miłosierdzie. Panie, usłysz! Panie, odpuść! Panie, spójrz i zacznij działać!”.  Dn 9,4-5.18-19 (BE) Proś! Módl się! – Rogate – to wezwanie piątej niedzieli po Wielkanocy. Modlitwa to jeden z ważniejszych, ale jakże i indywidualnych aspektów naszego chrześcijańskiego życia. Ona[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Krzysztof Śledziński

W życiu jest radość

„Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi. I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich. I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi! Potem rzekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie drzewa, których owoc ma w sobie nasienie: niech będzie dla was pokarmem! Wszystkim zaś dzikim zwierzętom i wszelkiemu ptactwu niebios, i wszelkim płazom na ziemi, w których jest tchnienie życia,[...]

a1
Słowo Boże
/
ks. Tomasz Stawiak

Wolni i przez to szczęśliwi

„Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie”. Mt 11,28-30 Niemal za każdym razem, gdy ten biblijny fragment staje na mojej drodze, myślę, że to Jezusowe wezwanie powinno znajdować się nad wejściem do każdego kościoła. Jeśli jako ludzie jesteśmy solą ziemi i światłem świata, to te słowa Nauczyciela z Nazaretu są solą i światłem Jego nauki. Przecież od początku do końca chodzi o życie. Nie o jakieś życie, ale o to jedyne, które mamy. Sens chrześcijaństwa tkwi przecież w jego „dzianiu się” w świecie. W realnej przestrzeni i realnym czasie. Jaką wartość miałoby jakiekolwiek biblijne Słowo, gdyby miało[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Halina Radacz

W jedności z Panem

„Nasze cierpienia wziął na siebie. A my mniemaliśmy, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony. Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni”. Iz 53,4-5 Milczą dzwony, milknie gwar i hałasy, gdy stajemy pod krzyżem Zbawiciela. Patrzymy na Tego, który wydał samego siebie na ofiarę przebłagalną za grzechy całego ludu. Ale co to właściwie znaczy? Czy to w ogóle da się zrozumieć? Co roku w świątyni jerozolimskiej w święto Paschy arcykapłan składał Bogu w ofierze baranka bez skazy za grzechy całego ludu. Stawał pomiędzy Bogiem a ludem i wołał: „Odpuść im!”. Tak czyniono od wyjścia z Egiptu, od wyjścia z niewoli do wolności, z ciemności niewolnika do światłości, w której żyje wolne Boże dziecko. Pascha (pasach) znaczy po hebrajsku przejście,[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Michał Makula

Uratować cząstkę siebie

„A Miriam, prorokini, siostra Aarona, wzięła do ręki bębenek, a za nią wyszły wszystkie kobiety w pląsach i z bębenkami. Wtedy Miriam im zaśpiewała: Śpiewajcie Panu, bo zatryumfował, konia i jego jeźdźca wrzucił w morze!”. 2 Mż 15,20-21 (BE) W Wielkanoc po raz pierwszy będziemy rozważać fragmenty Pisma Świętego z 2. Księgi Mojżeszowej. Historia wyjście Izraela z Egiptu. Na potrzeby tego rozważania skupię się na dwóch ostatnich wierszach, bo dla mnie są niezwykle piękne. Spróbuję też zachęcić do spojrzenia na zmartwychwstanie w takim przeżywaniu radości, jaka stała się udziałem Miriam po przejściu przez Morze Czerwone. Spróbujmy wczuć się w sytuację Izraelitów w noc ucieczki z Egiptu. Co byśmy ze sobą zabrali w podróż, która rysowała się jako niebezpieczna, długa i wyczerpująca? Mężczyźni pewnie zajęliby się zdobywaniem[...]

a1
Słowo Boże
/
ks. Jan Raszyk

Pewni Jego miłości i mocy

„Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem stanie! Tak! Ja sam ujrzę go i moje oczy zobaczą go”. Hi 19,25.27 Księga Joba przekazuje nam niezmienną Bożą prawdę, radosną wieść, która szczególnie często powtarzana jest w obecnym okresie roku kościelnego: Mój Odkupiciel żyje! Już na początku księgi dowiadujemy się, że: „Job (…) był nienaganny i prawy, bogobojny i stroniący od złego” (Hi 1,1). Lecz za sprawą przebiegłego szatana utracił wszystkie dziesięcioro dzieci, bydło liczone w tysiącach sztuk, a następnie sam ciężko zachorował. Z zamożnego stał się człowiekiem ubogim, nieuleczalnie chorym, wzbudzającym współczucie. Jak reaguje dotknięty tak bolesnymi stratami? Jak zachowuje się w cierpieniu? On mówi: „Pan dał, Pan wziął, niech będzie imię Pańskie błogosławione” (Hi 1,21); „Dobre przyjmujemy od Boga, czy[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Paweł Mikołajczyk

To, co przed nami

„A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy. Wszak jej zawdzięczają przodkowie chlubne świadectwo. Przez wiarę poznajemy, że światy zostały ukształtowane słowem Boga, tak iż to, co widzialne, nie powstało ze świata zjawisk. (...) A wszyscy ci, choć dla swej wiary zdobyli chlubne świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica”. Hbr 11,1-3.39   Stał i patrzył. W oddali był cel wędrówki. Miejsce, do którego zdążał przez tyle lat. Podróż przez pustynię. Problemy. Niezadowolenie tych, których prowadził. Zmęczenie. Lata tułaczki. Teraz stał i patrzył. Widział to miejsce, widział koniec drogi. Ale miał go nigdy nie osiągnąć… Mojżesz na górze Nebo widział Ziemię Obiecaną, ale spełnienia Bożej obietnicy nie doświadczył. Jaką różnicę robiło to, czy widział prawdę czy[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Joanna Sikora

Dokąd idziesz?

„A byli niektórzy Grecy wśród tych, którzy pielgrzymowali do Jerozolimy, aby się modlić w święto. Ci tedy podeszli do Filipa, który był z Betsaidy w Galilei, z prośbą, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć.  Poszedł Filip i powiedział Andrzejowi, Andrzej zaś i Filip powiedzieli Jezusowi.  A Jezus odpowiedział im, mówiąc: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeśli ziarnko pszeniczne, które wpadło do ziemi, nie obumrze, pojedynczym ziarnem zostaje; lecz jeśli obumrze, obfity owoc wydaje. Kto miłuje życie swoje, utraci je, a kto nienawidzi życia swego na tym świecie, zachowa je ku żywotowi wiecznemu. Jeśli kto chce mi służyć, niech idzie za mną, a gdzie Ja jestem, tam i sługa mój będzie; jeśli kto mnie służy, uczci go Ojciec mój”. J 12,20-26 Tłum ludzi podąża do Jerozolimy. Jezus[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Tomasz Wigłasz

Jak umiłowane dzieci

„Bądźcie więc naśladowcami Boga, tak jak umiłowane dzieci, i postępujcie w miłości, jak Chrystus nas umiłował i wydał samego siebie za nas, jako dar i ofiarę na wonność miłą Bogu. O nierządzie zaś, czy jakimkolwiek postępowaniu bezwstydnym lub chciwym, nawet nie wspominajcie, jak przystoi świętym. Niestosowne są także nieprzyzwoite i głupie rozmowy lub sprośne żarty. Bądźcie raczej pełni wdzięczności. To bowiem powinniście wiedzieć i rozumieć, że ani człowiek rozwiązły, ani bezwstydny, ani chciwy – to jest bałwochwalca – nie otrzyma dziedzictwa w Królestwie Chrystusa i Boga. Niech nikt was nie zwodzi próżnymi słowami, gdyż właśnie z ich powodu gniew Boży przychodzi na synów buntu. Dlatego nie miejcie z nimi nic wspólnego. Byliście bowiem niegdyś ciemnością, teraz jednak jesteście światłością w Panu. Postępujcie więc jak[...]

POLECAMY TAKŻE
Co jest po co Polecamy
/
ks. Bogdan Wawrzeczko

Surowe ściany

Na przestrzał Polecamy
/
Marek Cieślar

Nauczanie

Polecamy Wydarzenia
/
Redakcja

eŚpiewnik