miniatura

„A w owym czasie, gdy liczba uczniów wzrastała, wszczęło się szemranie hellenistów przeciwko Żydom, że zaniedbywano ich wdowy przy codziennym usługiwaniu. Wtedy dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, rzekło: Nie jest rzeczą słuszną, żebyśmy zaniedbali słowo Boże, a usługiwali przy stołach. Upatrzcie tedy, bracia, spośród siebie siedmiu mężów, cieszących się zaufaniem, pełnych Ducha Świętego i mądrości, a ustanowimy ich, aby się zajęli tą sprawą; My zaś pilnować będziemy modlitwy i służby Słowa. I podobał się ten wniosek całemu zgromadzeniu, i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, i Filipa, i Prochora, i Nikanora, i Tymona, i Parmena, i Mikołaja, prozelitę z Antiochii; tych stawili przed apostołami, którzy pomodlili się i włożyli na nich ręce. A Słowo Boże rosło i poczet uczniów w Jerozolimie bardzo się[...]

miniatura

„A oto mąż, imieniem Zacheusz, przełożony nad celnikami, człowiek bogaty, pragnął widzieć Jezusa, kto to jest, lecz nie mógł z powodu tłumu, gdyż był małego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wszedł na drzewo sykomory, aby go ujrzeć, (...). A gdy Jezus przybył na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: Zacheuszu, zejdź śpiesznie, gdyż dziś muszę się zatrzymać w twoim domu. (...) A widząc to, wszyscy szemrali, mówiąc: Do człowieka grzesznego przybył w gościnę. Zacheusz zaś stanął i rzekł do Pana: Panie, oto połowę majątku mojego daję ubogim, a jeśli na kim co wymusiłem, jestem gotów oddać w czwórnasób”. Łk 19,2-8 Być samotnym w tłumie ludzi. Pewnie wielu z nas się to przydarzyło. Właśnie coś takiego przeżywa Zacheusz, przełożony nad celnikami, człowiek sukcesu, zamożny, na kierowniczym stanowisku. W tłumie[...]

miniatura

„Doszło mnie słowo Pana tej treści: Wybrałem cię sobie, zanim cię utworzyłem w łonie matki, zanim się urodziłeś, poświeciłem cię, na proroka narodów przeznaczyłem cię. Wtedy rzekłem: Ach, Wszechmocny Panie! Oto ja nie umiem mówić, bo jestem jeszcze młody. Na to rzekł do mnie Pan: Nie mów: Jestem jeszcze młody! Bo do kogokolwiek cię poślę, pójdziesz i będziesz mówił wszystko, co ci rozkażę. Nie bój się ich, bo Ja jestem z tobą, aby cię ratować! – mówi Pan. Potem Pan wyciągnął rękę i dotknął moich ust, i rzekł do mnie: Oto wkładam moje słowa w twoje usta”. Jr 1,4-9 Pewna młoda kobieta, Matylda Wrede, zastanawiała się, w jaki sposób może przydać się w służbie dla Królestwa Bożego. Pewnego razu miała sen, w którym widziała człowieka zakutego w kajdany. Człowiek ten przystąpił do jej łóżka i żarliwie prosił o[...]

miniatura

„A wszedłszy do świątyni, zaczął wypędzać sprzedawców, mówiąc do nich: Napisano: I będzie mój dom domem modlitwy, wy zaś uczyniliście z niego jaskinię zbójców. I nauczał codziennie w świątyni. Arcykapłani zaś i uczeni w Piśmie, a także przedniejsi z ludu szukali sposobności, by go zgładzić”. Łk 19,45-47 Jezus wywraca stoły bankierów i handlarzy. Niektóre komentarze Nowego Testamentu, określają moment tego wydarzenia na dzień po Niedzieli Palmowej. Tydzień przed Paschą – musiał być dla nich czas świetnych interesów. Historyk rzymski Józef Flawiusz napisał, że w roku 70 w Jerozolimie na święto Paschy złożono w ofierze 255 tysięcy jagniąt. Dwieście pięćdziesiąt pięć tysięcy! To, co działo się na Dziedzińcu Pogan, musiało przypominać wielkie zoo z tysiącami zwierząt i ludzi. Handlowano przy okazji czym popadnie, a[...]

miniatura

„Nikomu złem za złe nie oddawajcie, starajcie się o to, co jest dobre w oczach wszystkich ludzi. Jeśli można, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie. Najmilsi! Nie mścijcie się sami, ale pozostawcie to gniewowi Bożemu, albowiem napisano: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę, mówi Pan. Jeśli tedy łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jeśli pragnie, napój go; bo czyniąc to, węgle rozżarzone zgarniesz na jego głowę. Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”. Rz 12,17-21 Nie jest to pierwsze kazanie, jakie wygłaszam na rozpoczęcie Tygodnia Ewangelizacyjnego w Dzięgielowie, ale jest to jedna z najdziwniejszych scenerii, w jakiej to czynię. Do tej pory mogłem patrzeć na liczne tłumy zebrane pod dachem namiotu i wokół niego. Bardzo lubię mówić do zebranych ludzi i widzieć ich reakcje. Na przykład, że zaczynają[...]

miniatura

„A wszedłszy do jednej z tych łodzi, należącej do Szymona, prosił go, aby nieco odjechał od brzegu, i usiadłszy, nauczał rzesze z łodzi. A gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: Wyjedź na głębię i zarzućcie sieci swoje na połów”. Łk 5,3-4 Jaki łańcuch zdarzeń uruchomiło odbicie łodzi od brzegu? Pan Jezus traktuje łódź jak duchowny ambonę w kościele: naucza, by w pewnym momencie przejść od mówienia do działania. Zachęca rybaka do połowu ryb w środku dnia. Wbrew logice i doświadczeniu osób trudniących się rybołówstwem. Czy to był zwykły połów? Nie! Czym sfinalizowany? Powołaniem uczniów: Szymona Piotra, Jakuba i Jana. Czego to uczy dziś? Jezus wciąż na nowo powołuje uczniów i uczennice. Odbija od brzegu. Zachęca do odwagi, do podjęcia ryzyka, do zmiany myślenia, do zobaczenia swego życia z innej perspektywy. Zaprasza[...]

miniatura

„Gdyż ty jesteś świętym ludem Pana, Boga twego. Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, spośród wszystkich ludów na ziemi, abyś był jego wyłączną własnością. Nie dlatego że jesteście liczniejsi niż wszystkie ludy, przylgnął Pan do was i was wybrał, gdyż jesteście najmniej liczni ze wszystkich ludów. Lecz z miłości swej ku wam i dlatego, że dochowuje przysięgi, którą złożył waszym ojcom, wyprowadził was Pan możną ręką i wybawił cię z domu niewoli, z ręki faraona, króla egipskiego. A tak wiedz, że Pan, Bóg twój, jest Bogiem wiernym, który do tysiącznego pokolenia dochowuje przymierza i okazuje łaskę tym, którzy go miłują i strzegą Jego przykazań. Lecz sam odpłaca tym, którzy go nienawidzą, aby ich wytracić. Nie zwleka, ale odpłaca temu samemu, kto go nienawidzi. Przestrzegaj więc przykazań, ustaw i praw, które Ja ci dzisiaj[...]

miniatura

„Któż jest, Boże, jak Ty, który przebaczasz winę, odpuszczasz przestępstwo resztce swojego dziedzictwa, który nie chowasz na wieki gniewu, lecz masz upodobanie w łasce? Znowu zmiłuje się nad nami, zmyje nasze winy, wrzuci do głębin morskich wszystkie nasze grzechy. Ty okażesz wierność Jakubowi, łaskę Abrahamowi, jak pod przysięgą obiecałeś naszym ojcom za dawnych dni”. Mi 7,18-20   Dwunastu tzw. mniejszych proroków Starego Testamentu to dobre pytanie na egzaminie konfirmacyjnym. Ozeasz, Joel, Amos, Abdiasz, Jonasz, Micheasz, Nachum, Habakuk, Sofoniasz, Aggeusz, Zachariasz, Malachiasz – wymieniam z pamięci, bo to jest dla mnie łatwiejsze niż dwanaście pokoleń Izraela czy dwunastu apostołów. Jakąś dwunastkę trzeba znać. Ks. Tomasz Bruell sugerował kiedyś, że mali prorocy są jak deserowe łyżeczki na obrusie w niedzielnej zastawie:[...]

miniatura

„Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie”. Mt 11,28-30   Jarzmem nazywano niegdyś uprząż dla bydła pociągowego. Była to drewniana rama, niekiedy obszyta skórą, którą nakładano na czoło lub kark zwierzęcia. Do niego podpinało się różnorakie maszyny rolnicze lub wozy. Jarzmo to coś, co ogranicza swobodę, nie pozwala iść swobodnie naprzód. Bardzo wymowny obraz znajdujemy w księdze proroka Jeremiasza (Jr 27). Bóg rozkazał mu aby przygotował sobie jarzmo, w odpowiedni sposób oplótł powrozami i nałożył na kark. Następnie miał pójść do króla judzkiego Sedekiasza i królów sąsiednich państw, i w ten[...]

miniatura

„Napominam was tedy ja, więzień w Panu, abyście postępowali, jak przystoi na powołanie wasze, z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości, starając się zachować jedność Ducha w spójni pokoju: jedno ciało i jeden Duch, jak też powołani jesteście do jednej nadziei, która należy do waszego powołania; jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkich i we wszystkich. A każdemu z nas dana została łaska według miary daru Chrystusowego”. Ef 4,1-7 Apostoł Paweł zachęca do zachowania jedności. Kwestie jedności powinny szczególnie charakteryzować Kościół Jezusa Chrystusa – nie powinno w nim być miejsca na bezsensowne rozłamy czy zwalczanie siebie nawzajem ze względu na piastowane stanowisko czy rolę społeczną. Kościół powinien być miejscem[...]