Jesteśmy w środku urlopowego czasu. Część z nas już powróciła do domu i zdążyła rozpakować walizki. Inni szykują się do podróży. Odpoczynek jest potrzebny. Potrzebujemy oderwania się od codziennych spraw, łakniemy głębokiego oddechu, żeby po urlopie wrócić do swoich zajęć ze zregenerowanymi siłami, zrelaksowanym umysłem, odnowionym spojrzeniem. Co prawda w tym roku zapał do wyjazdów studzi drożyzna, wojna w Europie i wzrastająca kolejna fala koronawirusa, ale tak jesteśmy stworzeni, że odpoczynek jest nam niezbędny. Jeśli nie odpoczywamy, organizm przypomni nam: nie żyjesz, żeby pracować. Jak czytamy w Księdze Kaznodziei Salomona: „Na wszystko jest odpowiednia pora i każda rzecz pod niebem ma swój właściwy czas” (Koh 3,1; BE). Nie musimy wyjeżdżać, żeby odpocząć, ale odpocząć musimy, aby żyć i móc efektywnie pracować. W[...]

Mam wrażenie, że dożyliśmy czasów, w których wprost nastała moda, żeby nie wierzyć w Boga! Już w przedszkolu dziecko potrafi powiedzieć, że nie wierzy w Boga! Tak, nie żartuję. Pewnie dziecko usłyszało takie wyznanie w swoim otoczeniu i powtarza za tymi, którzy są dla niego wzorem. „Nie wierzę w Boga!” – mówią także młodzi ludzie w szkole podstawowej, w szkole ponadpodstawowej, studenci, dorośli i bardzo dojrzali ludzie. Także sędziwi ludzie wyznają: „Nie wierzę w Boga!”. Naturalnie słyszymy również wyznanie: „Wierzę w Boga”. Tak również potrafi powiedzieć już dziecko w przedszkolu. Pewnie tak mówi naśladując tych, którym ufa i którzy są dla niego wzorem. „Wierzę w Boga” – mówią także młodzi ludzie w szkole podstawowej, w szkole ponadpodstawowej, studenci, dorośli i bardzo dojrzali ludzie. Także sędziwi ludzie[...]