miniatura

Wielkanoc i niedziele po niej następujące są szczególnymi dniami w liturgicznym kalendarzu Kościoła oraz w życiu każdego i każdej z nas. Jak uczę konfirmantów, czas ten powinien być radosny, ma przypominać o pokonaniu śmierci, dlatego też w te dni  dużo mówimy o życiu wiecznym. Sprzyja temu odradzająca się po „zimowej śmierci” przyroda. W wielkanocne święta, a często i w inne niedziele, które są symbolem życia i zmartwychwstania, spotykamy się rodzinnie i z przyjaciółmi – przy wypiekach i raczej suto zastawionym stole. Nie brakuje na nim niczego, co lubimy i co zaspokaja nasze oczekiwania i pragnienia. Już po świętach obejrzałem w telewizji kilka filmów dokumentalnych o losach Polaków, Romów i Żydów, nie tylko na terenach dawnej Polski, ale i w całej owładniętej II wojną światową Europie. To, co utkwiło mi w pamięci, a[...]

miniatura

Ziemia jest naszym domem, wyjątkowym i jedynym, jaki mamy. Jak pisze noblistka Olga Tokarczuk: „Jesteśmy wszyscy – my, rośliny, zwierzęta, przedmioty – zanurzeni w jednej przestrzeni”. Każdy z nas jest odpowiedzialny za ten kawałek przestrzeni, w którym żyje. Wielkim zadaniem rodziców jest uwrażliwianie swoich dzieci na tę przestrzeń. To bardzo ważne, by umiały żyć w kontakcie z przyrodą, szukać w niej wzajemnych zależności, doceniać korzyści płynące z natury i z radością doświadczać gościnności planety. Dzieci potrzebują lasu Podczas kontaktu z przyrodą wzrasta poziom hormonów szczęścia, takich jak oksytocyna i dopamina, zaś obniża się poziom hormonów stresu, kortyzolu. Powstają nowe połączenia neuronalne w mózgu, poprawiają się funkcje poznawcze i wykonawcze. Zabawa dzieci na świeżym powietrzu zmniejsza liczbę infekcji,[...]

miniatura

W mojej ponad 40-letniej, wolontariackiej pracy z osobami niesłyszącymi spotykałam się z zupełnym niezrozumieniem problemu niedosłuchu. Zawsze kojarzy się go z ludźmi głuchymi, z którymi jako duszpasterz jestem przede wszystkim związana. Niedosłyszący jednak nie należą do świata głuchych, choć w mniejszym lub większym stopniu należą do świata ciszy. W dniach 3-6 marca 2023 roku uczestniczyłam w konferencji w Strasburgu we Francji zorganizowanej w ramach unijnego projektu edukacyjnego Erasmus+. Ma on na celu m.in. zwrócenie uwagi na problem niedosłuchu w społeczeństwie. Nie chodzi tu o ludzi głuchych, ponieważ oni posiadają własny język i kulturę, swoisty świat ciszy. Dzięki Erasmusowi+ partnerskie organizacje w Europie mogą łatwiej wymieniać się metodami i pomysłami, szczególnie w pracy z osobami niepełnosprawnymi. Aby znosić[...]

miniatura

Uchwała o obronie dobrego imienia papieża Jana Pawła II została przyjęta przez Sejm Rzeczpospolitej. Bardzo podoba mi się tok myślenia naszych parlamentarzystów. Ale nie zamierzam analizować, co chciano taką uchwałą osiągnąć. I czy będzie ona skuteczna. Nie będę się zajmował merytoryczną treścią podjętej uchwały i nie będę polemizował z jej słusznością czy koniecznością podjęcia tej politycznej decyzji. Temat jest mi zupełnie obojętny. Poglądy mam przeciwne – co do logiki nakazowego i ustawodawczego formułowania zasad badania i zabezpieczania przeszłości i życiorysu publicznych postaci. Słuszności bądź niesłuszności podejmowanych przez nie decyzji, bądź ich niepodejmowania. Chętnie jednak pochylę się nad takim sposobem myślenia i ideą ochrony uchwałą pojedynczej osoby lub gremium decyzyjnego w dowolnej strukturze. Zatem,[...]

miniatura

Polexit już tuż, tuż. Wydaje się, że niewiele trzeba, aby nastąpił. Przeciwnicy wspólnej Europy dobrze wykorzystują czas wojny, inflacji, pocovidowych powikłań zdrowotnych Polaków, aby sukcesywnie poddawać w wątpliwość zasadność europejskiego prawa i orzeczeń wydawanych względem naszego kraju. I aby tworzyć nowe wykładnie i reguły wzajemnych relacji. Nie tak dawno przestrzeń publiczną obiegła informacja, bardzo dobra dla frankowiczów, czyli tych, którzy mają kredyty w szwajcarskich frankach, że być może będą mogli na innych, korzystniejszych zasadach kontynuować spłatę swoich zaciągniętych w polskich bankach zobowiązań. Wielu komentatorów tę sugestię z radością omawia, choć to jeszcze nic pewnego. Tak naprawdę powody do radości będą mieli dopiero wtedy, gdy takie orzeczenie, po pierwsze, zostanie wydane przez unijny sąd, a po[...]

miniatura

Dziadkowie pełnią bardzo ważną rolę w życiu dziecka, a również i wnuki potrafią podarować starszym coś na kształt nowego życia. Te niezwykłe relacje wzbogacają, niosąc światło w obie strony. Razem tworzą obraz bezwarunkowej miłości, której istotą jest więź oparta na wzajemnej obecności. I nawet, gdy przychodzi czas fizycznego rozstania, tę miłość nosi się w sercu przez całe życie. Bycie babcią i dziadkiem wcale nie jest łatwe. Chociaż radość z wnuków i bezwarunkowa do nich miłość jest na pierwszym miejscu i początkowo zdaje się, że wypełnia całą życiową przestrzeń, to nowa rola niesie z sobą liczne zmiany, z którymi trzeba się oswoić. Pojawia się potrzeba pewnych przemian wewnętrznych, odpowiedzi na pytanie, jaką babcią, jakim dziadkiem chcę być? Jakie ja mam potrzeby i oczekiwania? A także ustalenie granic, co muszę, a[...]

miniatura

„Historia Jerozolimy jest historią świata, ale również kroniką ubogiego, często prowincjonalnego miasta leżącego wśród judejskich wzgórz. Jerozolima była niegdyś uważana za środek świata, a dzisiaj jest to bardziej prawdziwe niż kiedykolwiek: miasto jest widownią walk pomiędzy religiami abrahamowymi, świątynią zyskującego coraz większe wpływy chrześcijańskiego, żydowskiego i islamskiego fundamentalizmu, strategicznym polem bitwy ścierających się cywilizacji, linią frontu pomiędzy ateizmem a wiarą, ośrodkiem wiecznej fascynacji, przedmiotem nieprawdopodobnych teorii spiskowych i internetowego mitotwórstwa oraz jasno oświetloną sceną dla kamer filmowych z całego świata w epoce dwudziestoczterogodzinnych serwisów informacyjnych”. Tak pisał autor jednej z najlepszych pozycji opisujących dzieje Świętego Miasta w książce Jerozolima.[...]

miniatura

Kilka lat temu pewna pani z dobrze rozpoznawalnej partii lansowała hasło: „Polska w ruinie”. Wydarzenia ostatnich dni i miesięcy: wojna w Ukrainie, trzęsienie ziemi w Syrii i Turcji czy wybuch gazu na ewangelickiej plebanii w Katowicach-Szopienicach unaoczniają nam pojęcie ruin. Połączone jest ono z obrazem całkowitego zniszczenia całej przestrzeni, na której żyli, modlili się, pracowali czy wypoczywali ludzie. Mija pierwszy rok wojny rosyjsko-ukraińskiej, a właściwie Rosji z państwami zachodniej demokracji. Wydano już olbrzymie kwoty na dozbrojenie walczącej Ukrainy, na służby medyczne, logistykę, na wsparcie dla uchodźców, ale także na utrzymanie funkcjonowania państwa, które broni się przed agresorem. Niestety ofensywa trwa i coraz większy jest ból i tragiczne doświadczenia ludności. Zagubiony zachodni świat nie umie zrozumieć i zaakceptować[...]

miniatura

Wśród internetowych komentatorów życia religijnego wiele emocji budzi nieraz słowo ekumenizm. Jak co roku zaobserwować można to w wypowiedziach pobożnych chrześcijan różnych wyznań w kontekście świeżo minionego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Pomińmy aspekt niepokoju, który wynika z nadinterpretowania tego słowa i rozumienia go nawet nie jako współpracy, a wręcz wspólnoty wszystkich religii. O wiele bardziej porusza mnie – bliska mi niegdyś przez krótki czas – niezgoda wielu chrześcijan wobec ekumenizmu jako dążenia do lepszego poznania i rozumienia się nawzajem w ramach chrześcijańskich wyznań. Dążenie to nie ma służyć umniejszaniu siebie nawzajem ani odsądzania się wzajemnie od czci i wiary za różnice w interpretacjach i sposobach wyznawania wiary. Głębsze zapoznawanie się, tolerancja dla swojej inności oraz współpraca,[...]

miniatura

– chrzest przymierzem Pana   U schyłku carskiej Rosji i w pierwszych dekadach bolszewizmu około 4 miliony Rosjan przyznawało się do protestantyzmu. Jednym z liderów ówczesnego duchowego przebudzenia był Iwan S. Prochanow, autor wielu pieśni. To on jest autorem słów śpiewanych i w naszym Kościele:  „Czyliż to miejsca masz tak mało tam, w niebieskiej swej krainie, żeś me znikome obrał ciało i budujesz w nim świątynię? Nigdy by serce nie pojęło, że w duszy mej tak cudne dzieło, Twa miłość stworzy” (ŚE 587,2). Motto: „Rzekł do mnie: Nie odstępuj Mnie, a będzie ci z tym dobrze,za ciebie się poświęcić chcę i walczyć będę chrobrze. Bo Jam jest twój, a tyś jest Mój, przy boku Moim wiernie stój, a wróg nas nie rozłączy”.Marcin Luter, Niech cały się raduje świat, 1523, ŚE 641,7 Rozwój ewangelicznego chrześcijaństwa[...]