miniatura

– widowisko Pasja, czyli bycie częścią historii Jezusa „Słowo stało się ciałem… i zamieszkało w sąsiedztwie”. Ten sparafrazowany fragment prologu Ewangelii Jana na plakatach zapowiadał to, czego doświadczymy. W 1. Niedzielę Pasyjną – 9 marca 2025 roku – w sali Ochotniczej Straży Pożarnej w Godziszowie przeżyliśmy niezwykłe widowisko pt. Pasja wg scenariusza i w reżyserii Kathleen Ann Thompson w wykonaniu członków Stowarzyszenia „Sztukmisja” z Krakowa. Choć trudno mówić tu o typowym spektaklu i typowym wykonaniu przez aktorów. Jako uczestnicy widowiska staliśmy się bowiem jego istotną częścią. „Słowo stało się ciałem… i zamieszkało w sąsiedztwie” – zabrzmiały pierwsze słowa spektaklu. Wśród nas zaczęli pojawiać się biblijni bohaterowie począwszy od Jana Chrzciciela chrzczącego swych wyznawców w Jordanie aż do[...]

miniatura

Co dzisiaj byłoby dla mnie końcem świata? Co czuję i myślę, gdy wszystko, co znam, w czym czuję się względnie stabilnie i bezpiecznie, wydaje się zagrożone lub już się wali? Gdy nie mam pojęcia, co będzie dalej? Nawet tym, którzy mają oczy i uszy otwarte na wicher zmian, zazwyczaj zajmuje trochę czasu, by złapać nową perspektywę. To ciekawe, że najpierw dostrzegamy koniec, destrukcję, utratę, brak. Dopiero długo potem – szansę i nadzieję. Motto:„Dał władzę sługom swoim, każdemu wyznaczył jego zadanie, a odźwiernemu nakazał, aby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie”. Mk 13,34-35 Niepewność Władza, zadania, czuwanie. „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: czy wieczorem, czy o północy, czy gdy kur zapieje, czy rankiem” – mówił Jezus do apostołów (Mk 13,35). Napięcie. Już wtedy[...]

miniatura

Nie zajmuje się polityką międzynarodową, ale wydarzenia z nocy 28 lutego 2025 roku w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej – brak porozumienia z Ukrainą odnośnie wydobycia cennych kruszców i regulowania w ten sposób zobowiązań za amerykańską pomoc udzielaną Ukrainie – będą miały wpływ na dalszy przebieg wojny i relacje międzynarodowe przez wiele lat. Wywrą także finansowy i emocjonalny wpływ chyba na każdego mieszkańca Europy, w tym Polski. W polityce krajowej i międzynarodowej czas biegnie szybko i podejmowane przez media tematy szybko się dezaktualizują. Ponieważ „Zwiastun Ewangelicki” jest dwutygodnikiem, chcę tu napisać o pewnym spostrzeżeniu związanym z modlitwą, które nie tak szybko może ulegnie przedawnieniu, a związanym właśnie z doniesieniami z Ameryki. Wielu z nas zapewne oglądało transmitowane w telewizji czy Internecie[...]

miniatura

Sytuacja związana z zapowiadanymi zmianami przez minister edukacji w organizacji lekcji religii od 1 września 2025 roku wywoła temat dzieci w Kościele. Dawno już nie dyskutowaliśmy o pracy z dziećmi. Powodem chyba było systematyczne ich nauczanie na lekcjach religii w szkołach lub w punktach katechetycznych. Liczba dzieci uczęszczających na religię w naszym Kościele to około 6500 uczniów w szkołach i punktach katechetycznych. Liczba robi wrażenie i cieszymy się, że tyle dzieci uczestniczy w tych zajęciach. Mamy możliwość co tydzień przez dwie godziny lekcyjne przekazywać im Ewangelię, wartości chrześcijańskie i uczyć tożsamości religijnej, ale również tolerancji. Od września tego roku to się zmieni. W szkołach i punktach katechetycznych będziemy mieli tylko 45-minutowe lekcje religii, które zostaną zapłacone przez państwo. Dlatego rodzi się[...]

miniatura

– czy Biblia jest księgą hagiograficzną? Na rynku wydawniczym znajdujemy bogatą ofertę literatury hagiograficznej, czyli przedstawiającej życiorysy osób określanych jako święte. Czy odnajdujemy takie osoby w Biblii? Stary Testament zawiera nakaz Boga pod adresem Narodu Wybranego: „bądźcie świętymi” (3 Mż 11,44), do którego nawiązuje z kolei apostoł Piotr: „napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty” (1 P 1,16). Przyznajmy, naszej świadomej lekturze ksiąg Starego Testamentu, gdy zaczęliśmy ją w czasie naszej młodości, towarzyszyło postrzeganie autorów tych ksiąg jako osoby wyjątkowe, święte. Świadomi swej grzeszności Mam na myśli chociażby Dawida, autora Księgi Psalmów, jego syna, Salomona autora trzech ksiąg biblijnych. Tymczasem tak mówi o sobie samym Dawid: „Ja bowiem znam występki swoje i grzech mój zawsze jest[...]

miniatura

W ośrodku wypoczynkowym „Przy lesie” parafii ewangelickiej w Karpaczu można oglądać  płaskorzeźby Ryszarda Zająca – laureata Nagrody im. ks. Leopolda Otto (2009). Jedna z nich jest ilustracją podobieństwa o siewcy. Artysta zaakcentował na pierwszym planie ciernie, co zainspirowało mnie do przemyśleń i podzielenia się nimi. Ten szczegół – ciernie – zrodził we mnie różne pytania. Dlaczego siewca, widząc ciernie, sieje tam ziarno? Czyż nie byłoby lepiej najpierw przygotować grunt pod zasiew: oczyścić rolę, wykarczować owe ciernie, by ziarno mogło się rozwinąć bez przeszkód? Nie szkoda mu ziarna? Jaką prawdę, jakie przesłanie przekazuje ten obraz? Ciernie już są, już rosną, nie pojawią się później. Nie będzie dogodniejszej okoliczności, by dokonać zasiewu. W pieśni Lutra Niech cały się raduje świat (ŚE 641,5) jedna ze[...]

miniatura

W dniu, w którym piszę ten tekst, podpisane zostało rozporządzenie Ministra Edukacji zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach. Ma obowiązywać od nowego roku szkolnego. Zgodnie z nim lekcje religii będą odbywały się w szkołach w wymiarze jednej godziny lekcyjnej tygodniowo, płatnej z budżetu państwa, zamiast dotychczasowych dwóch godzin. W przypadku przedszkoli będą to dwie godziny zajęć w tygodniu. Zakazy, nakazy ograniczenia – to już nie działa tak, jak w średniowieczu. Od kilku lat środowiska liberalne i centrowo-lewicowe, te pragnące rozdziału państwa od Kościoła, głosiły hasła wyborcze, że jeśli dojdą do władzy, będą chciały zmniejszyć liczbę zatrudnionych przez państwo katechetów, kapelanów pracujących w różnych służbach i formacjach.[...]

miniatura

Minione stulecie było czasem skrajności. Obok haseł radykalnie lewicowych pozytywny odzew społeczny odnosiły też hasła skrajnie prawicowe, nacjonalistyczne. Efektem były wojna i ludobójstwo. Nie można o tym zapominać. W okresie międzywojennym ubiegłego wieku, w Europie, ale także poza nią, funkcjonowało hasło międzynarodówki komunistycznej: Proletariusze wszystkich krajów łączcie się. W wielkim skrócie, podczas trwania wielkiej biedy od przełomu XIX/XX w., robotnicy w różnych krajach Europy występowali przeciwko wyzyskowi, morderczo ciężkiej pracy, która była nienormowana i beznadziejnie wynagradzana. Występowali przeciwko niewolniczemu traktowaniu, dzięki któremu bogacili się nieliczni właściciele fabryk, kopalń i innych zakładów pracy. Powstawały społeczne ruchy promujące idee socjalistyczne, ale i bardziej radykalne – komunistyczne.[...]

miniatura

Tynieccy benedyktyni użyczają swojej przestrzeni osobom przyjeżdżającym tam, aby w ciszy medytować nad Słowem Bożym – Ono dla wszystkich chrześcijan jest jedno. Ewangelickie rekolekcje w ciszy, organizowane od kilku lat przez ks. Grzegorza Olka, odbyły się w tym roku w dniach 1-7 stycznia. Jak zawsze, zaproszeni byli wszyscy chrześcijanie, bez względu na wyznanie. Dawno, dawno temu Dawno, tysiąc lat temu, na wysokiej skale, u podnóża której wije się wstążka królowej polskich rzek, zbudowano klasztor według reguły Benedykta z Nursji. Mówi się, że ufundował go jeden z pierwszych królów polskich. Legenda głosi, że to wychowany w głębokiej pobożności Kazimierz Odnowiciel, który sam był benedyktynem we Francji. Wezwany do Polski, aby objąć tron po śmierci Mieszka II, miał uzyskać papieską dyspensę pod warunkiem osadzenia na swych ziemiach[...]

miniatura

Słownik języka polskiego definiuje radość jako „uczucie wielkiego zadowolenia, wesołości, wesoły nastrój, uciechę, rozradowanie, szczęście”. W Wikipedii czytamy, że to „stan emocjonalny, który wyraża w świadomości uczucie całkowitego spełnienia”. Radość jako emocja pojawia się nagle, łączy się z pobudzeniem, może osiągać dużą intensywność, ale jest przejściowa. MOTTO: „Czym jest prawdziwa radość? Kiedy naprawdę jestem radosny? Człowiek chyba wtedy jest naprawdę radosny, kiedy ma pewność, że ktoś go kocha”. ks. Jan Twardowski Od dzieciństwa uczymy się rozpoznawać emocje, nazywać je i niejako panować nad nimi. Jest to nauka niezwykle ważna. Pomaga budować lepsze relacje, regulować własne reakcje, radzić sobie z trudnościami. Radość jako przyjemna emocja bywa z przyjemnością zwykle łączona. Warto jednak spojrzeć[...]