miniatura

Współczesne tempo życia sprawia, że coraz częściej trudno się nam wyciszyć, zregenerować ciało, uspokoić umysł. Niemal każdego dnia, od samego rana, rozwiązujemy wiele trudnych spraw. Czasem borykamy się z wypaleniem zawodowym, bywamy znudzeni brakiem wyzwań lub odczuwamy nieustanny stres. Bywamy zmęczeni, wyczerpani, sfrustrowani. Jakże często wydaje się nam, że nie ma w naszym życiu miejsca na odpoczynek lub że jest on marnowaniem czasu. Motto: „I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął od wszelkiego dzieła. (…) I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go”. 1 Mż 2,2-3 Niekiedy – mimo największych chęci – nie potrafimy odpoczywać. Kryją się za tym różne losy, motywy, schematy. Warto sobie jednak uświadomić, że odpoczynek to nie lenistwo! Dbanie o siebie nie jest przejawem egoizmu,[...]

miniatura

W dziejach Kościoła chrześcijańskiego za wszelkie zło obwiniano różnie nazywane i postrzegane czarownice. Gdy nie umiano, w duchu racjonalnej miłości i akceptacji, poradzić sobie z ich odmiennymi od norm zachowaniami, urządzano na nie polowania. Zawsze, gdy władza polityczna łączyła swoje siły z władzą religijną, polowania nasilały się. Po zmartwychwstaniu Chrystusa i Zesłaniu Ducha Świętego, zaczął rodzić się chrześcijański Kościół. Nie było łatwo, okoliczności polityczne, ale i pogańska wieloreligijność, niewolnictwo, zupełnie inne postrzeganie ludzkiego życia, nie sprzyjały w pierwszych latach i wiekach rozwojowi Kościoła mówiącego o miłości, akceptacji i szacunku do każdego człowieka. Ale zwiastowanie Ewangelii, czyli opowiadanie o nadziei, o miłości Boga do Jego stworzenia, niezależnie czy był to niewolnik, kobieta, Żyd,[...]

miniatura

  Jako chrześcijanie znamy i staramy się przestrzegać Bożych przykazań. Człowiek jednak często psuje ten cudowny dar, zbiór najlepszych wskazówek, które z pomocą Bożą pomagają nam każdego dnia stawać się lepszymi. Łatwo coś w nich przekreślić, lecz o wiele trudniej wpisać coś właściwego. Dopóki w imię miłości można zakrywać błędy kochanej osoby, wtedy jest pięknie i dobrze w rodzinie i małżeństwie. Lecz kiedy ten, któremu wiele odpuszczono, zlekceważy cały proces przebaczania i nie dąży do naprawy swoich błędów i przewinień, nie jest godny tego przebaczenia! Kto depcze miłość, która przebaczyła doznane krzywdy, ten jest przestępcą, który musi ponieść karę, tym bardziej, jeżeli nadal chełpi się, że „niczego złego nie robi”. Gdyby nie zaistniała wina, nie byłoby też potrzeba kary! Tymczasem na tak długotrwałą[...]

miniatura

  Tata. Jakie obrazy maluje we mnie to słowo? Jakie myśli przepływają przez moją głowę? Jakie pojawiają się uczucia? W jaki sposób relacja z ojcem przekłada się na moje życie? Czy mam świadomość, jak ważną rolę odgrywa ojciec w życiu dziecka? Może jesteś ojcem – czy wiesz, jak jesteś ważny? Motto: „Albowiem każdy dom jest przez kogoś budowany, lecz tym, który wszystko zbudował, jest Bóg”. ks. Wilhelm Busch To, jakimi jesteśmy ludźmi, ale też jakimi rodzicami, w dużym stopniu wynika ze wzorców wyniesionych z własnej rodziny. Obecnie rodzina znajduje się pod wpływem rozległych przemian społeczno-kulturowych, które w istotnym stopniu wpływają na postrzeganie macierzyństwa i ojcostwa. Przemiany wzorca rodziny Jeszcze do niedawna role były wyraźnie podzielone. Kobieta miała zajmować się domem, a mężczyzna zarabiać pieniądze i[...]

miniatura

Ideologiczno-kościelna i zarazem prawna ofensywa polskich władz, aby wystąpić z Unii Europejskiej i dzięki temu nie musieć stosować europejskiego prawa chroniącego słabszych i wykorzystywanych, trwa. W głosowaniu za przyjęciem kolejnej unijnej dyrektywy jedynie Polska była przeciwko. To smutne. Już nie uznajemy wielu praw podstawowych człowieka, nie aprobujemy nowoczesnych metod leczenia niepłodności, nie wspomagamy kobiet podczas trudności okołoporodowych, nie akceptujemy mniejszości seksualnych i nie gwarantujemy im żadnych praw. Nie przestrzegamy konwencji równościowych, a teraz dopisać można do listy łamania przez nasz kraj podstawowych praw, także kwestię przeciwdziałania przemocy do której dochodzi w kręgach domowych i rodzinnych. Jakbyśmy nie dość mieli kłopotów związanych z występowaniem przeciw zjednoczonej Europie i zasądzanym nam[...]

miniatura

Narodziny dziecka są wielką radością dla rodziców i całego domu, w którym nowe życie się pojawia. Najczęściej myśląc o początkach owego „pojawienia się” nowego członka rodziny myśli wiodą nas do ekscytujących oczekiwań w trakcie ciąży, trudnych chwil porodu, czasu spędzonego w szpitalu i radosnego powrotu do domu z dziecięciem w ramionach. Scenariusz takich narodzin może być jednak nieco inny. Obok porodu naturalnego i tego przez cesarskie cięcie, możemy się spotkać z jeszcze jednym rodzajem narodzin, często o wiele dłużej wyczekiwanym, wcale nie mniej trudnym i ekscytującym – adopcją, czyli inaczej przysposobieniem. Motto: „Albowiem każdy dom jest przez kogoś budowany, lecz tym, który wszystko zbudował, jest Bóg”. Hbr 3,4 Prawa i obowiązki Zgodnie z polskim kodeksem rodzinnym i opiekuńczym – przysposobienie – jest to[...]

miniatura

Lata siedemdziesiąte ubiegłego wieku. Do Karpacza przyjeżdżają tysiące wczasowiczów, turystów. W okresie wiosenno-letnim wielu wczasowiczów przychodzi na nabożeństwa do kościoła Wang. Po jednym z nabożeństw zwraca się do mnie turysta z pytaniem: „To u was się nie klęka?”. Przyznam, że poczułem się zakłopotany. Pytający miał oczywiście na myśli uczestników nabożeństwa. Szukając odpowiedzi na pytanie, czy powinniśmy klękać, przypomnijmy kilka biblijnych świadectw. Padł na kolana i wielbił Boga Zacznijmy od trzech historii ze Starego Testamentu. Dla Izraela nadszedł wielki, długo oczekiwany radosny dzień; poświęcenie zbudowanej przez Salomona świątyni. Tłum zgromadził się wokół Pańskiego przybytku. Na przygotowane miejsce wszedł król, by wypowiedzieć długą, wzruszającą modlitwę. „A gdy Salomon dokończył wszystkich swoich[...]

miniatura

Wielkanoc i niedziele po niej następujące są szczególnymi dniami w liturgicznym kalendarzu Kościoła oraz w życiu każdego i każdej z nas. Jak uczę konfirmantów, czas ten powinien być radosny, ma przypominać o pokonaniu śmierci, dlatego też w te dni  dużo mówimy o życiu wiecznym. Sprzyja temu odradzająca się po „zimowej śmierci” przyroda. W wielkanocne święta, a często i w inne niedziele, które są symbolem życia i zmartwychwstania, spotykamy się rodzinnie i z przyjaciółmi – przy wypiekach i raczej suto zastawionym stole. Nie brakuje na nim niczego, co lubimy i co zaspokaja nasze oczekiwania i pragnienia. Już po świętach obejrzałem w telewizji kilka filmów dokumentalnych o losach Polaków, Romów i Żydów, nie tylko na terenach dawnej Polski, ale i w całej owładniętej II wojną światową Europie. To, co utkwiło mi w pamięci, a[...]

miniatura

Ziemia jest naszym domem, wyjątkowym i jedynym, jaki mamy. Jak pisze noblistka Olga Tokarczuk: „Jesteśmy wszyscy – my, rośliny, zwierzęta, przedmioty – zanurzeni w jednej przestrzeni”. Każdy z nas jest odpowiedzialny za ten kawałek przestrzeni, w którym żyje. Wielkim zadaniem rodziców jest uwrażliwianie swoich dzieci na tę przestrzeń. To bardzo ważne, by umiały żyć w kontakcie z przyrodą, szukać w niej wzajemnych zależności, doceniać korzyści płynące z natury i z radością doświadczać gościnności planety. Dzieci potrzebują lasu Podczas kontaktu z przyrodą wzrasta poziom hormonów szczęścia, takich jak oksytocyna i dopamina, zaś obniża się poziom hormonów stresu, kortyzolu. Powstają nowe połączenia neuronalne w mózgu, poprawiają się funkcje poznawcze i wykonawcze. Zabawa dzieci na świeżym powietrzu zmniejsza liczbę infekcji,[...]

miniatura

W mojej ponad 40-letniej, wolontariackiej pracy z osobami niesłyszącymi spotykałam się z zupełnym niezrozumieniem problemu niedosłuchu. Zawsze kojarzy się go z ludźmi głuchymi, z którymi jako duszpasterz jestem przede wszystkim związana. Niedosłyszący jednak nie należą do świata głuchych, choć w mniejszym lub większym stopniu należą do świata ciszy. W dniach 3-6 marca 2023 roku uczestniczyłam w konferencji w Strasburgu we Francji zorganizowanej w ramach unijnego projektu edukacyjnego Erasmus+. Ma on na celu m.in. zwrócenie uwagi na problem niedosłuchu w społeczeństwie. Nie chodzi tu o ludzi głuchych, ponieważ oni posiadają własny język i kulturę, swoisty świat ciszy. Dzięki Erasmusowi+ partnerskie organizacje w Europie mogą łatwiej wymieniać się metodami i pomysłami, szczególnie w pracy z osobami niepełnosprawnymi. Aby znosić[...]