Bóg i My

miniatura
Bóg i My Polecamy
/
Joanna Kluczyńska

Czy czas leczy rany?

– czyli jak żyć dalej po stracie najbliższej osoby   Czas leczy rany – mówimy. Wielu ludzi twierdzi jednak, że to nieprawda, że z czasem człowiek uczy się jedynie z nimi żyć. A potem z bliznami, które nieustannie przypominają o starych zranieniach i wciąż mogą być źródłem bólu. Strata zawsze wywołuje cierpienie. Nieważne, czy to będzie strata pracy, pieniędzy, utrata domu, psa czy najbardziej dotkliwa – strata bliskiej osoby. Trudno porównywać te sytuacje, bo czymże jest zgubienie nawet sporej sumy pieniędzy w porównaniu ze śmiercią drogiego nam człowieka. Jednak odczucia towarzyszące każdej stracie są subiektywne, zależą od życiowej sytuacji, od wsparcia bliskich i wielu innych czynników. Z tego powodu nigdy nie wolno wartościować czyjegoś cierpienia, lekceważyć go, porównywać z cierpieniem innych ani oceniać. Z żałobą[...]

miniatura
Polecamy W drodze do Kościoła
/
Natalia Karnecka

Chyba się na coś przydaję

Nie pochodzę z przesadnie wierzącej rodziny, choć moich rodziców, jak wielu w latach 80. ubiegłego wieku dotknęło ożywienie religijne na fali walki z tzw. komuną. W okresie młodzieńczych poszukiwań jako – dość samotna – nastolatka w późnej podstawówce otarłam się o rzymskokatolickie grupy młodzieżowe przy moim kościele parafialnym w rodzinnym mieście. Jeździłam na rekolekcje, brałam udział w zlotach Taizé. Z tego okresu zostało mi kilka cennych doświadczeń czy przeżyć duchowych w wymiarze indywidualnym – jak choćby z Taizé w Pradze, gdzie spędziłam tydzień kompletnie sama jako 15-latka, bo zgubiłam swoją grupę. Telefonów komórkowych jeszcze nie wynaleziono, ale poradziłam sobie i spotkałam wielu życzliwych ludzi. Myślę teraz, że w moim przypadku kontakt z Transcendencją pojawiał się zawsze albo w całkowitej samotności, albo[...]

miniatura
Polecamy Widzenia własne
/
Jerzy Sojka

Zapomniana „sola”

Nasze sprawy   Lubimy nośne hasła. Dlatego taką popularnością cieszą się tzw. sola jako podsumowanie protestanckiego sposobu wyznawania chrześcijaństwa. Jeśli przyjrzymy się ich luterańskiej wersji, to obok powszechnie przywoływanego sola Scriptura – jedynie Pismo, znajdziemy na niej często zapomniane solum Verbum – jedynie Słowo. To zapomnienie bierze się być może stąd, że powtórzenie na liście mającej oddawać fundamenty protestantyzmu Pisma Świętego i Słowa Bożego wydaje się zbędne – przecież używamy tych pojęć jako synonimów. Czy jednak na pewno są one synonimami, a pomijanie tego drugiego ma uzasadnienie w myśli luterańskiej Reformacji? Bóg mówiący By odpowiedzieć na to pytanie, musimy sięgnąć do początków Reformacji. Jak wiemy, protest Marcina Lutra przeciw odpustom wziął się z jego zmagania z tekstem Pisma[...]

miniatura
Polecamy Zbliżenia
/
Magdalena Legendź

To jest też nasza sprawa

– parafie pomagają Ukraińcom, którzy zostali w ojczyźnie   Wielu parafian i wiele ewangelickich parafii od pierwszych dni wojny angażuje się w pomoc dla uchodźców z ogarniętej wojną Ukrainy. Pomagają uchodźcom dając im schronienie w parafialnych obiektach i prywatnych domach, ucząc języka polskiego, pomagając znaleźć niezbędne do życia  sprzęty czy znaleźć pracę – o tym pisaliśmy wielokrotnie. Ale są też takie parafie i osoby, które wybrały inny wariant okazywania swego wsparcia Ukrainkom i Ukraińcom – pomagają tym, którzy z różnych powodów w swoim kraju zostali.  Pisz - dla chorych i rannych Parafia w Piszu (diecezja mazurska) wraz z Ewangelickim Stowarzyszeniem Betel regularnie pomaga Ukraińcom, którzy pozostali w swoim kraju i narażeni są na różnego rodzaju zranienia czy uszczerbek na zdrowiu w wyniku działań wojennych. Za[...]

miniatura
Polecamy Troska o Boży świat
/
ks. Katarzyna Rudkowska

Radomska arka Noego

– czyli permakulturowy ogród   Permakulturowy ogród to nie tytuł filmu z gatunku science fiction, ale forma ogrodu tworzonego w zgodzie z prawami natury. To taka jego aranżacja, która wykorzystuje naturalne procesy zachodzące w przyrodzie. Ewangelicy z Radomia założyli taki ogród u siebie i chętnie dzielą się zdobytym doświadczeniem. Od kilku lat organizują też ekologiczne nabożeństwa, podczas których kładą nacisk na troskę o stworzenie. Nazwa permakultura wywodzi się od połączenia dwóch angielskich słów: permanent – stały oraz agriculture – rolnictwo, uprawa. A więc w wolnym tłumaczeniu, permakultura to stała uprawa. Taka, która nie nadwyręża zasobów przyrody. U jej początków było obserwowanie natury i wyciąganie wniosków. W efekcie tych obserwacji, wśród proekologicznie nastawionych inżynierów i projektantów środowiska[...]

miniatura
Polecamy Widzenia własne
/
Edyta Badura

Dobre słowo

  Słowa. Bywa, że rzucamy je mimochodem, nie zastanawiając się nad tym, co i jak mówimy. Innym razem poświęcamy dużo czasu i staranności na właściwe ich dobranie, z nadzieją uzyskania zamierzonego celu. Słowa mogą być źródłem inspiracji, podnieść kogoś na duchu lub zranić do żywego. Motto: „Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają”. Ef 4,29 Janusz Leon Wiśniewski – polski naukowiec i pisarz, oddał to tak: „słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi”. Od tego dotyku słowa zaczyna się budowanie własnego poczucia wartości, ale także tych najmniejszych, dla których my, dorośli, jesteśmy przewodnikami po świecie i życiu. Każdy z nas ma wiele niezdrowych nawyków językowych,[...]

miniatura
Myśli znad brzegu Polecamy
/
Henryk Dominik

Fundamentalne zdania

Pierwsze pytanie w dociekaniu prawdy w trakcie przemian w Kościele w XVI wieku brzmi: „Dlaczego Marcin Luter postawił Jezusa Chrystusa jako fundament Reformacji?” Odpowiedź przynosi nam, tak jak powinno być zawsze, gdy stoimy przed ważnymi problemami – sama Biblia: „Albowiem fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus” (1 Kor 3,11). Prawda ta, która była punktem wyjścia do działania apostołów i podstawą budowy Kościoła chrześcijańskiego, została w czasach średniowiecza naruszona przez władze tegoż Kościoła, które zaczęły stawiać na tradycję ludzką zamiast na Chrystusa. Ustanawiały ludzi jako pośredników Boga, a nawet dopuszczono do zmiany rozumienia Wieczerzy Pańskiej, lekceważąc Słowa Jezusa o jej ustanowieniu: „Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to[...]

miniatura
Bóg i My Polecamy
/
Magdalena Walukiewicz ks. Marek Twardzik

Granica – dwie strony medalu

  Czy granice są czymś złym, czy dobrym? W pierwszym momencie słowo granica kojarzy nam się z linią wytyczającą terytorium państwa, na którym obowiązują konkretne przepisy prawne. Przekraczając ją, należy dostosować się do zasad gospodarza. Niedozwolone przejście naraża nas na nieprzyjemności, a brutalne naruszenie granicy może wywołać agresję. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku relacji międzyludzkich. Historycznie patrząc, zazwyczaj zamek czy donżon otoczony był murem i fosą wypełnioną wodą, co miało stworzyć zabezpieczenie – granicę „przed i dla”. Przed innymi, niepożądanymi oraz granicę dla własnego bezpieczeństwa. Dziś niewiele się zmieniło. Współcześnie też budujemy wysokie płoty, zakładamy domofony, tworzymy zamknięte osiedla. Bezpieczna przestrzeń Odgradzamy się fizycznie, ale jest to konsekwencją naszego[...]

miniatura
Bóg i My Polecamy
/
ks. Paweł Meler

Kropla drąży skałę

  Niektórzy powiedzą, że tylko wielkie wydarzenia mogą zmienić ludzi. Przypiszą do faktów, wspomnień czy powstałych na ich bazie anegdot przyczynę tego, kim są teraz. Podzielą linię czasu swojego życia na okres sprzed danego dnia, godziny czy minuty i na ten po. Niektórzy powiedzą, że to burza kruszy głazy. Inni przyjrzą się bliżej, dostrzegą najmniejszą drobinkę wody i stwierdzą z zadumą, że to kropla drąży skałę. Morze Tyberiadzkie Zrodził się kolejny dzień. Słońce powoli wypierało mrok z morskiego brzegu, ale nie mogło poradzić sobie z poczuciem porażki w sercach uczniów. Ich spotkanie z Mistrzem znowu zaczyna się od tego uczucia. Znowu nic nie złowili. „Dzieci! Macie coś do zjedzenia?” – woła ktoś z plaży. Ich wzrok pada na puste sieci. Nie mają. „Zarzućcie je po prawej stronie!” – podpowie postać. Od tej chwili[...]

miniatura
Bóg i My Polecamy
/
ks. Tymoteusz Bujok

Bóg tak chciał

– jak reagujemy na Bożą wolę?   Bóg tak chciał. To zdanie może budzić różne skojarzenia. Kiedy na kilku spotkaniach poprosiłem o wypowiedzenie pierwszej myśli, która powstaje w głowach słuchaczy po jego usłyszeniu, prawie za każdym razem pojawiała się kwestia pogrzebu, śmierci i trudnych doświadczeń. Kolejne wypowiedzi ułożyły się w następującą listę: Boża wola, nieuniknione, bezsilność, zrzucenie odpowiedzialności, bunt, nieznane, wyzwanie, opór, plan. Pewnie każdy z nas mógłby dodać jeszcze własne skojarzenie. Prawdopodobnie wszystkie te skojarzenia będą świadczyć, że sformułowanie „Bóg tak chciał” konfrontuje nas z kwestią Bożej woli i naszej na nią reakcji. Tak, wiemy, że Boża wola jest tym, co najlepsze, jednak nie zawsze łatwo jest ją zaakceptować. Przyjrzyjmy się czterem bohaterom biblijnym i zastanówmy się,[...]

POLECAMY TAKŻE
Bóg i My Polecamy
/
Joanna Kluczyńska

Czy czas leczy rany?

Polecamy W drodze do Kościoła
/
Natalia Karnecka

Chyba się na coś przydaję

Polecamy Widzenia własne
/
Jerzy Sojka

Zapomniana „sola”