miniatura

Jako ludzie często odwołujemy się do pojęcia granicy. Zdefiniowanie, gdzie kończę się ja sam lub moja grupa, jest ważne dla naszej tożsamości. Uchwycenie granic jakiegoś zjawiska pozwala nam nieraz łatwiej je zrozumieć. Z innej strony patrząc, cenimy sobie świat, który granice usuwa. Doświadczenie zniesienia granicy, na przykład międzypaństwowej albo dzielącej grupy społeczne, pozwala odkryć, że po jej drugiej stronie są także ludzie, nie tak znowu od nas różni, a czasem wręcz bardzo podobni. Znikająca granica to doświadczenie bardzo praktyczne, które przeżywamy od kiedy w ramach Unii Europejskiej korzystamy z dobrodziejstw strefy Schengen. Dzięki temu z Polski możemy pojechać do Estonii, Norwegii, Portugalii czy Włoch bez konieczności długiego czekania na kontrolę paszportów na kolejnych granicach. Z Görlitz do Zgorzelca po codzienne[...]

miniatura

  Bieżący rok został przez Synod Kościoła luterańskiego w Polsce ogłoszony Rokiem jedności. Wiąże się to z hasłem zbliżającego się XIII Zgromadzenia Ogólnego Światowej Federacji Luterańskiej, które w 2023 roku odbędzie się w Krakowie. Temat roku 2022, jak i samego Zgromadzenia Ogólnego ŚFL, przywołują na myśl inicjatywy na rzecz jedności, które od pewnego czasu podejmowano w naszym Kościele w Polsce. Niektóre z nich przeprowadzono w Lublinie. Już w latach 80. i 90. ubiegłego wieku przedstawiciele Kościołów mniejszościowych obecnych w Lublinie zauważyli potrzebę współpracy ekumenicznej – głównie w jej praktycznym wymiarze. Praktykowanie współpracy Trudne ekonomicznie i politycznie czasy sprzyjały potrzebie jedności, współpracy, pomaganiu sobie nawzajem bez względu na przynależność wyznaniową. Wystarczy przywołać chociażby[...]

miniatura

  Rok 2022 w Kościele luterańskim został nazwany rokiem jedności, co wyrażono hasłem: „Jedno Ciało – Duch Święty tworzy jedność”. Myślący człowiek, obywatel, członek wspólnoty kościelnej, lokalnej społeczności, rodziny – pragnie jedności. Oznacza to w praktyce życie w pokoju – tym wewnętrznym i tym zewnętrznym. Aby te wzniosłe słowa nabrały realności, trzeba nieustannie pytać o to, czym jest jedność. Aby obchody i debaty w różnych gremiach nie stały się „pochwałą niemożliwości”, trzeba – ufając w moc Ducha Świętego – jasno spojrzeć na samych siebie w tej perspektywie. Trudno myśleć o jedności w ojczyźnie, w Europie, w świecie, gdy jest się człowiekiem niepojednanym w różnych wymiarach i aspektach bycia. Kryzys myślenia Pierwszym momentem w myśleniu o jedności jest pytanie o conditio humana, czyli o stan[...]

miniatura

Od dłuższego czasu powracam z radością do apokaliptycznego obrazu Kościoła Jezusa Chrystusa, wpatrując się w niego, rozkoszując się nim. Widzę na nim siebie samego – ale nie tylko: „Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach” (Obj 7,9). Kilka wierszy dalej apostoł Jan zapisuje pytanie jednego ze starców: „Kim są i skąd przybyli ci, którzy są ubrani w białe szaty” (Obj 7,13; BE). Skąd przyszliśmy i my? – pytamy. I odpowiadamy: To chrześcijanie wszystkich wieków, jacy żyjąc na Ziemi w różnym czasie i miejscu, zachwyceni wielkim dziełem zbawienia człowieka wyznali wiarę w Jezusa z Nazaretu – objawionego Mesjasza – Chrystusa. To ci, którzy powtórzyli[...]

miniatura

Praktyka wyznaczania tematów wiodących danego roku przez Synod Kościoła ma jeden niewątpliwie pozytywny aspekt. Zmusza nas do zastanowienia się nad wycinkiem naszej rzeczywistości, który często jawi się nam jako oczywisty, a takim wcale, a wcale nie jest. Tak samo jest w roku 2022. Niby wiemy, czym jest albo powinna być jedność w Kościele, ale im głębiej wgryzamy się w temat, tym więcej rodzi się w nas pytań. Czy chociaż na część z nich uda nam się wspólnie w kościelnej wspólnocie luteran w Polsce znaleźć satysfakcjonujące większość, a może wręcz wszystkich, odpowiedzi? Czy prawdziwa jedność, to wszyscy? Czy tyko zdecydowana większość, a może tylko mainstream, główny nurty, który nie ogląda się na głosy i poglądy mniejszości? Jak więc postrzegamy jedność w Kościele? Jedność per se – czyli samą w sobie? Od tego chyba[...]

miniatura

„W jedności siła” – to jeden ze znanych sloganów, które prostym zdaniem mają ująć drogę do pokonania stawianych przed nami wyzwań. Często w ślad za nim pojawia się inny – „łatwiej powiedzieć, niż zrobić”. Choć są banalne, oba pojawiają się przy refleksji nad słowami apostoła Pawła: „A proszę was, bracia, w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, abyście wszyscy byli jednomyślni i aby nie było między wami rozłamów, lecz abyście byli zespoleni jednością myśli i jednością zdania” (1 Kor 1,10). Czy to słuszne? Z pewnością! Czy to wykonalne w światowym tyglu różnorodności kipiącym od różnych opinii, zdań odrębnych i własnych poglądów? Nieco dalej przyjdzie czas na odpowiedź. Na całe szczęście Chrystus pokazał nam drogę, której esencją mogą być słowa wypowiedziane do Tomasza: „Nie bądź bez wiary, lecz[...]

miniatura

  Z czym kojarzy mi się pojęcie „jedność”? Z małżeństwem. Z małżeństwem, które biblijnie ma stanowić jedno ciało (por. 1 Mż 2,24; Mt 19,6). Dwie osoby odmiennej płci, nieraz bardzo różne, różnego charakteru, wychowania, nieraz wykształcenia, mają „być jedno”. Ale właśnie w tych odmiennościach tkwi cały urok. Odmienności stanowią zadanie i wyzwanie do budowania i tworzenia rzeczywistej jedności. Na własny użytek postawiłem tezę, że mężczyzna i kobieta dopiero będąc razem, związani miłością, która obejmuje cielesność i duchowość, stają się prawdziwym człowiekiem (por. 1 Mż 1,27). Małżonkowie mają być jednym ciałem. To znaczy, że bez tego drugiego zawsze będzie czegoś brakować. Nie będzie pełni. Małżonkowie przez całe życie się poznają, szanują, idą na kompromisy, przebaczają sobie wzajemnie. A motywuje[...]

miniatura

  Jedność realizuje się poprzez miłość i zachowywanie pokoju. Najlepszym sposobem na zachowanie i utrwalenie jedności jest wybaczająca miłość. Brak przebaczenia prowadzi do rozłamu, wrogości, okopywania się na przeciwległych stanowiskach. Biblijna jedność wyprzedza teologiczną, a ta powszednia stale jest zagrożona. Nie wszyscy bowiem żarliwie pragną jedności. Czy możemy być twórcami jedności w Kościele? Wolno nam do niej dążyć. Nie powinniśmy z błahego powodu jej rozbijać. Winniśmy pamiętać, że twórcą prawdziwej duchowej jedności jest Duch Święty, dlatego trzeba się o nią stale modlić. Pokój wyrazem jedności Powinniśmy też dążyć do pokoju będącego wyrazem jedności, choć jak mówi Pismo, nie zawsze to od nas zależy (por. Rz 12,18). Tam jednak, gdzie to od nas zależy, tam też jesteśmy odpowiedzialni za pokój prowadzący do[...]

miniatura

Są w naszym życiu chwile, gdy uświadamiamy sobie, że nic nie będzie takie, jak dawniej. Że oto trzeba będzie się uczyć na nowo żyć, na nowo układać system codziennych wartości i priorytetów. Coś, co dobrze znaliśmy, kończy się, coś czego nie znamy – dopiero się zaczyna. Te milowe kamienie naszego życia wynikają czasem ze smutnych, tragicznych doświadczeń, chorób, ostatnich pożegnań. Ale ich źródłem mogą być także radosne uniesienia, miłość lub przyjaźń. Wszystkie te przełomowe momenty, gdy wkraczamy na „nową drogę życia” – tę osobistą, zawodową, kościelną. Codziennie budować, słuchać i szanować Przed nami nowy rok – Rok jedności. W kolejnych jego miesiącach będziemy na naszych nabożeństwach, spotkaniach parafialnych, synodach zastanawiać się nad znaczeniem i realizacją w praktyce hasła tego roku: „Jedno Ciało[...]

miniatura

– między różnorodnością wspólnoty a dzielącymi różnicami   W coniedzielnym nabożeństwie wyznajemy wiarę w Kościół powszechny, który w domyśle lub wprost w tekście wyznania jest jeden. Kościół jako wspólnota wierzących w Trójjedynego Boga, powołana przez Chrystusa dzięki działaniu Ducha Świętego, jest jeden. Co to jednak znaczy i jak ma się to do chrześcijaństwa, które obserwujemy wokół nas? Współczesne chrześcijaństwo jest przecież podzielone na poszczególne wyznania. Te zaś zazwyczaj funkcjonują w różnych strukturach organizacyjnych. Jedność w czasach biblijnych Doświadczenie jedności Kościoła było wyzwaniem od samych jego początków. Co prawda ewangelista Łukasz dokumentując w Dziejach Apostolskich początki historii Kościoła kończy opis Zesłania Ducha Świętego charakterystyką nowo powstałego zboru[...]