Słowo Boże

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Renata Raszyk

Najpiękniejsza modlitwa

„A gdy On w pewnym miejscu modlił się i zakończył modlitwę, ktoś z jego uczniów rzekł do niego: Panie, naucz nas modlić się, jak i Jan nauczył uczniów swoich. Wtedy rzekł do nich: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja, jak w niebie tak i na ziemi, chleba naszego powszedniego daj nam na każdy dzień, i odpuść nam grzechy nasze, albowiem i my odpuszczamy każdemu winowajcy swemu,  i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego”. Łk 11,1-4 Rodzice uczą dziecko modlitwy. Najpierw są to modlitwy proste, krótkie, rymujące się. Potem przychodzi czas na Modlitwę Pańską. Od dzieciństwa uczymy się, jak powinniśmy się modlić. Czy potrafimy przyjść do Boga ze swymi sprawami? Czy potrafimy z Nim rozmawiać? Zdarza się, że wtedy, kiedy pomoc Boża[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Robert Augustyn

Gdy brakuje nam sił

„Podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach. A Ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi”. Rz 8,26-27 Przytoczony fragment biblijny zawiera w sobie niezwykłą Bożą zasadę, która jest zaskakująca – bardzo zaskakująca! To słowa, które są zapewnieniem działania Ducha Bożego w momencie, w którym nikt z nas by się tego nie spodziewał. Mowa o sytuacji, gdy sił i motywacji do działania, czy też – jak czytamy – do modlitwy po prostu nam brakuje. Myślę, że się zgodzicie ze stwierdzeniem, że współczesny świat lubi ludzi mocnych, zdolnych i dobrze radzących sobie z napotykanymi wyzwaniami. Na słabych w mniejszym stopniu zwraca się uwagę. Uważa się raczej, że ci,[...]

miniatura
Ordynacja kobiet Słowo Boże
/
ks. Halina Radacz

Zrodzone z Jego służby

„A gdy to usłyszało owych dziesięciu, oburzyli się na dwóch braci. Ale Jezus, przywoławszy ich, rzekł: Wiecie, iż książęta narodów nadużywają swej władzy nad nimi, a ich możni rządzą nimi samowolnie. Nie tak ma być między wami; ale ktokolwiek by chciał między wami być wielki, niech będzie sługą waszym. I ktokolwiek by chciał być między wami pierwszy, niech będzie sługą waszym. Podobnie jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył i oddał życie swoje na okup za wielu”. Mt 20,24-28 Od wieków naszym światem rządzi przemoc, chęć dominacji, panowania nad innymi. Walczymy o swoją pozycję w pracy, w domu, w kręgach towarzyskich. Chcemy być kimś. Dramatycznym efektem żądzy władzy jest wojna za naszą wschodnią granicą, tak jak efektem żądzy władzy była i będzie każda inna wojna na świecie. Samo słowo[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Oskar Wild

Powody do radości

„Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. A ziemia była pustkowiem i chaosem; ciemność była nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód. I rzekł Bóg: Niech stanie się światłość. I stała się światłość. I widział Bóg, że światłość była dobra. Oddzielił tedy Bóg światłość od ciemności. (…) Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi. I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich. I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Zbigniew Obracaj

Muzyka Bożego głosu

„Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy. A ponad to wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest spójnią doskonałości. A w sercach waszych niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też powołani jesteście w jednym ciele; a bądźcie wdzięczni. Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych; i wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu”. Kol 3,12-17 Muzyka otacza nas ze wszystkich stron,[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Marek Twardzik

Historia miłości

„On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą”. 2 Kor 5,21 Dwie ociosane belki surowego drewna, a na nich umęczone ciało skazańca. Krzyż. Jaki cel miała ta okrutna śmierć? Co takiego ważnego jest w tej śmierci, że świat od dwóch tysięcy lat nie może o niej zapomnieć? Być może w znalezieniu odpowiedzi pomoże nam pewna historia o wielkim wodzu, który słynął z dobroci i sprawiedliwości. Pewnego dnia w wiosce doszło do przestępstwa. Pewnej niezbyt bogatej rodzinie podstępnie wybito wszystkie zwierzęta, tym samym skazując ją na głód. Motywem prawdopodobnie była zemsta. Sprawca był nieznany. Wódz wydał wyrok: złoczyńca zostanie ukarany surowym biczowaniem, podczas którego miał odebrać 40 razów. Kilka dni później odkryto sprawcę. Jak wielki był ból króla, gdy okazało się,[...]

miniatura
Słowo Boże
/
bp Marcin Hintz

Pokonać lęk

„Kiedy minął szabat, Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome kupiły aromatyczne olejki, żeby pójść i Go namaścić. (...) Weszły więc do grobowca, ujrzały młodzieńca ubranego w białą szatę, siedzącego po prawej stronie, i przeraziły się. Lecz on powiedział do nich: Nie trwóżcie się! Szukacie ukrzyżowanego Jezusa z Nazaretu? Zmartwychwstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go położono. (...) Wyszły więc i uciekły od grobu. Ogarnął je bowiem lęk i zdumienie. Nikomu też nic nie oznajmiły, ponieważ się bały”. Mk 16,1.5-6.8 (BE) Gdy piszę te słowa, nie wiem, czy Wielkanoc będziemy przeżywać w lęku przed przyszłością, z wielkimi obawami związany z wojną w Ukrainie, pełni pytań odnośnie tego, co przed nami – to podpowiada rozum mówiąc, że tak raczej będzie. Czy też razem z obywatelami Ukrainy cieszyć się[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Helena Gajdacz

Przyszedł, aby służyć

„Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i powiedział: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, panują nad nimi, a przywódcy dają im odczuć swoją władzę. Nie tak będzie wśród was, lecz kto chciałby stać się między wami wielki, będzie waszym sługą, a kto chciałby być między wami pierwszy, będzie niewolnikiem wszystkich. Syn Człowieczy bowiem nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie jako okup za wielu”. Mk 10,42-45 (BE) Słowem dominującym w tym biblijnym tekście jest słowo służba. „Syn Człowieczy (…) przyszedł, aby służyć”. To słowo jest mi szczególnie bliskie, gdyż diakon to sługa, sługa w służbie Boga. A mieć w tej służbie Pana Jezusa jako brata – to zaszczyt. Mieć w tej służbie Pana Jezusa jako wzór do naśladowania to wielkie wyzwanie, to stałe uświadamianie sobie, jak[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Bogusław Juroszek

Jak najbliżej Boga

„To powiedział Jezus, a podniósłszy oczy swoje ku niebu, rzekł: Ojcze! Nadeszła godzina; uwielbij Syna swego, aby Syn uwielbił ciebie; jak mu dałeś władzę nad wszelkim ciałem, aby dał żywot wieczny tym wszystkim, których mu dałeś. A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś. Ja cię uwielbiłem na ziemi; dokonałem dzieła, które mi zleciłeś, abym je wykonał; a teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał. Objawiłem imię twoje ludziom, których mi dałeś ze świata; twoimi byli i mnie ich dałeś, i strzegli słowa twojego. Teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, od ciebie pochodzi; albowiem dałem im słowa, które mi dałeś, i oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od ciebie wyszedłem, i uwierzyli, że mnie[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Sebastian Olencki

Siła władzy

„Achab opowiedział Izebel wszystko, co uczynił Eliasz i jak kazał wybić mieczem wszystkich proroków Baala. Wtedy Izebel wyprawiła gońca do Eliasza z takim poselstwem: To niechaj uczynią bogowie i niechaj to sprawią, że jutro o tym czasie uczynię z twoim życiem to samo, co stało się z życiem każdego z nich. Zląkł się więc i ruszył w drogę, aby ocalić swoje życie, i przyszedł do Beer-Szeby, która należy do Judy, i tam pozostawił swojego sługę. Sam zaś poszedł na pustynię o jeden dzień drogi, a doszedł tam, usiadł pod krzakiem jałowca i życzył sobie śmierci, mówiąc: Dość już Panie, weź życie moje, gdyż nie jestem lepszy niż moi ojcowie. Potem położył się i zasnął pod krzakiem jałowca. Lecz oto dotknął go anioł i rzekł do niego: Wstań posil się! A gdy spojrzał, oto przy jego głowie leżał placek upieczony i dzban z wodą.[...]

POLECAMY TAKŻE
Polecamy Zbliżenia
/
Sylwia Adamus

Wszystkie zwierzęta są Boże

Polecamy Widzenia własne
/
Edyta Badura

Formuła grzecznego dziecka

Polecamy W cieniu Świętej Trójcy
/
ks. Piotr Gaś

Dokąd, Panie?