miniatura

„Oto twój Król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy, zbawiający, pokorny! Jedzie na ośle, na oślątku, źrebięciu oślicy!”. Za 9,9 (BE)„Wielki tłum kładł też swoje płaszcze na drodze, inni ścinali gałązki z drzew i rzucali na drogę. A tłumy, które szły przed Nim i podążały za Nim, wołały głośno: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana! Hosanna na wysokościach!”. Mt 21,8-9 (BE) Wkraczamy w kolejny adwent i znów, przygotowując się do przeżywania Świąt Narodzenia Pańskiego, analizujemy jeden z końcowych momentów ziemskiej działalności Jezusa. Niezmiennie intryguje mnie to zestawienie, podobnie jak cały adwent – czterotygodniowy okres radosnego oczekiwania na przyjście Króla. Dziś obserwujemy, jak lud reaguje na wkroczenie owego Króla do Jerozolimy u progu święta Paschy. Wiążą się z tym różne[...]

miniatura

„Niechaj biodra wasze będą przepasane i świece zapalone”. Łk 12,35 Koniec roku kościelnego. W biblijnych tekstach możemy znaleźć słowa, które mogą zaniepokoić albo – tchnąć nadzieją. Wiele zależy od tego, jak kształtujemy nasze życie na co dzień i jaki obraz Boga nam towarzyszy. Niedziela Wieczności – już sama nazwa przenosi nas ku temu, co ostateczne, związane z życiem i tym, co po śmierci. Ta niedziela w tradycji ewangelickiej związana jest z Pamiątką Umarłych – co prawda w naszym kraju tych, którzy odeszli wspomina się 1 listopada. Co łączy oba te dni? Przede wszystkim perspektywa wieczności – wierzymy, że śmierć nie kończy życia, ale otwiera dla nas Bożą perspektywę. Pierwszego listopada myślimy z wdzięcznością o tych, którzy wyprzedzili nas do Boga. W Niedzielę Wieczności akcent kładziemy na sprawy ostateczne, na[...]

miniatura

„Nikt z nas przecież dla siebie nie żyje i nikt dla siebie nie umiera. Jeśli bowiem żyjemy, dla Pana żyjemy, jeśli zaś umieramy, dla Pana umieramy. Czy więc żyjemy, czy też umieramy, należymy do Pana. Po to przecież Chrystus umarł i ożył, aby panował nad umarłymi i nad żyjącymi”.Rz 14,7-9 (BE) Prawda, którą karmi nas apostoł Paweł, dotyczy życia w całej jego rozpiętości – włączając w to również samą śmierć. Najpierw apostoł mówi o „życiu dla siebie”. Te słowa zapewne brzmią znajomo, ponieważ trafnie charakteryzują czasy, w których żyjemy. W rzymskim zborze chrześcijańskim było podobnie – również i tam szerzył się skrajny indywidualizm i egoizm. Właśnie do takich postaw nawiązał apostoł, by powiedzieć o istocie życia coś do głębi prawdziwego – również współcześnie! Mówiąc szerzej, zasada Pawłowa[...]

miniatura

„Gdy pomyślałem: chwieje się noga moja – łaska twoja, Panie, wsparła mnie”. Ps 94,18 Jak co roku, w dniu 11 listopada wspominamy i radośnie obchodzimy kolejną rocznicę odzyskania niepodległości naszej Ojczyzny. Jak co roku, jest to wyjątkowy i świąteczny dzień. Uczestniczymy w wielu uroczystościach patriotycznych i kościelnych, wspominamy tych, którzy do odzyskania owej niepodległości się przyczynili. Swoje myśli zaś kierujemy przede wszystkim ku Bogu, aby podziękować za kolejny rok w naszym życiu przeżyty w wolności i pokoju. Gdy tak właśnie piszę te słowa, pojawia się w moim sercu jednak niepokój, czy akurat te słowa tak w 100% odpowiadają rzeczywistości? Czy możemy powiedzieć z pełnym przekonaniem, że żyjemy w czasach pokoju? Już kolejny rok widzimy wielkie cierpienie wojenne, jakiego doświadczają nasi sąsiedzi Ukraińcy, widzimy[...]

miniatura

„Jak mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem; trwajcie w miłości mojej. Jeśli przykazań moich przestrzegać będziecie, trwać będziecie w miłości mojej, jak i Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego i trwam w miłości jego. To wam powiedziałem, aby radość moja była w was i aby radość wasza była zupełna. Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem”. J 15,9-12 Miłość to pragnienie bycia razem. Kiedy dwoje ludzi się kocha, w naturalny sposób chcą ze sobą przebywać. To jest najważniejsza cecha miłości: chęć bliskości z ukochaną osobą. Zrozumienie tego jest kluczem do pojęcia, czym naprawdę jest miłość. Głębsze zrozumienie miłości prowadzi do poznania Boga i Jego działania w ludzkim życiu. Bóg Ojciec wyraża swoją miłość do jednorodzonego Syna, mówiąc: „Kocham Cię i chcę być[...]

miniatura

„Fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus”. 1 Kor 3,11 Jest obraz. Jakaś dziwna rama w kolorze starego złota o zaskakującym ornamencie. Osobliwy obraz. Jak życie. Jest rama i tło – trzeci, drugi i pierwszy plan. Tak jak życie. Jak pole minowe. Nie przewidzisz, na co i kiedy staniesz. Dzięki Bogu, są znaki, by nie zginąć! Na obrazie wyrażone w postaci symboli. Jest Słowo Boże. Sola Scriptura! Tylko Pismo! Dziś szczególne. Chociaż zawsze jest szczególne i ważne. W dniu, kiedy przywołuję wydarzenie sprzed ponad 500 lat, jest mi to Słowo i ramą, i tłem, i planem na życie. Dotykam ramy. Delikatnie palcami staram się odczytać jej fakturę. Tak. To ściśle ze sobą zespojone kamienie. Równo ociosane. Mocna podstawa. To nic, że w kolorze starego złota. To przecież fundament. Nic[...]

miniatura

„Bo wszystko, co stworzył Bóg, jest dobre, i nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem; albowiem zostają one poświęcone przez Słowo Boże i modlitwę”. 1 Tm 4,4-5 Słowo wypowiedziane przez apostoła Pawła do młodego współpracownika mówi o wdzięczności, choć także o innej ważnej rzeczy. Zacznijmy od dziękczynienia, bo ono zdaje się najważniejsze, gdy chodzi o nasz stosunek do Bożych darów. Każdy, także mieszkańcy miast, rozumieją zależność od tego, co daje nam stworzona przez Boga natura. Nasze plony powstałe z trudu i pracy rolnika, zależą także od pogody, która często bywa nieprzewidywalna. Przeżywamy okresy suszy, drżymy przed powodzią. Choć to raczej dobytek ludzi najbardziej ucierpiał z powodu wezbranych rzek i zbyt obfitych opadów, to ucierpieli także rolnicy, ich mienie, zwierzęta i zalane pola. Czy[...]

miniatura

„Przez nasze posługiwanie jesteście listem Chrystusowym, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żyjącego, nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc. Takie jest mianowicie nasze przeświadczenie dzięki Chrystusowi przed Bogiem. Nie żebyśmy sami z siebie byli tak zdolni, by cokolwiek można było uznać za pochodzące od nas samych, ale nasza zdolność pochodzi przecież od Boga. On uczynił nas także sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha. Litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia”. 2 Kor 3,3-6 (BE) Gdzie ludzie szukają pomocy? Bardzo często w poradnikach. Jednych ten fakt raduje, bo przecież trzeba się cieszyć, że społeczeństwo ciągle kupuje książki, ale innych poradnikowe szaleństwo martwi. Uważają, że jednostki wytresowane przez autorów tych porad nijak nie są przystosowane do trudów wspólnego, społecznego[...]

miniatura

„Bracia moi, nie czyńcie różnicy między osobami przy wyznawaniu wiary w Jezusa Chrystusa, naszego Pana chwały. Bo gdyby na wasze zgromadzenie przyszedł człowiek ze złotymi pierścieniami na palcach i we wspaniałej szacie, a przyszedłby też ubogi w nędznej szacie, a wy zwrócilibyście oczy na tego, który nosi wspaniałą szatę i powiedzielibyście: Ty usiądź tu wygodnie, a ubogiemu powie dzielibyście: Ty stań sobie tam lub usiądź u podnóżka mego, to czyż nie uczyniliście różnicy między sobą i nie staliście się sędziami, którzy fałszywie rozumują? Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czyż to nie Bóg wybrał ubogich w oczach świata, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami Królestwa, obiecanego tym, którzy go miłują? Wy zaś wzgardziliście ubogim. Czyż nie bogacze ciemiężą was i nie oni ciągną was do sądów? Jeśli jednak wypełniacie[...]

miniatura

„Ci, którzy dają się prowadzić Duchowi Boga, są synami Boga. Nie otrzymaliście przecież ducha zniewolenia, żeby znowu się bać, lecz otrzymaliście Ducha usynowienia, w którym wołamy: Abba, Ojcze! Duch ten równocześnie świadczy naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Boga. Jeśli zaś dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro rzeczywiście cierpimy z Nim, aby też uczestniczyć z Nim w chwale”. Rz 8,14-17; BE Nie jesteśmy niewolnikami Boga, ale jego dziećmi. To przesłanie stoi w centrum fragmentu Listu do Rzymian, który rozważamy. Jest to przesłanie o wolności i miłości – o tym, że dla Boga jesteśmy umiłowanymi. Jeśli spojrzymy na czasy, w których żył apostoł Paweł, zauważymy, że społeczeństwo wówczas było hierarchiczne. Niewolnictwo odgrywało w nim znaczącą rolę – było traktowane jako coś[...]