„Chciałabym, żebyśmy wraz ze słowami odzyskali siły i poczucie, że ta wojna jest naszą wojną i że walczymy w niej nie tylko o wolność człowieka, o poczucie bezpieczeństwa, o prawo do radości i godnego życia. Że walczymy także o bibliotekę, o książkę bez cenzury, o wolność słowa i prawdziwą informację. O wolne uniwersytety i naukę, i wolną wyobraźnię” – czytam we fragmencie przemówienia Olgi Tokarczuk po otrzymaniu dyplomu doktora honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego. Jakże potrzebne były wtedy takie ostre, drapieżne słowa, dotyczące rzeczywistości, każdego z nas i każdego dnia walki o wolność państwa i obywateli. Wtedy i nie tylko wtedy były potrzebne, także wówczas, gdy mój ojciec, Rudolf Dominik, robotnik fabryki w Sosnowcu, pomaszerował jako ochotnik do Legionu Polskiego, by razem z Józefem Piłsudskim zdobywać[...]

Tekst jednej z najważniejszych modlitw chrześcijańskich czytamy w Liście do Efezjan 3,14-21. Objawiła ona apostołom i prorokom, że poganie są współdziedzicami i członkami jednego ciała i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie, który „przez wiarę zamieszkał w sercach waszych, a wy wkorzenieni i ugruntowani w miłości. (...) I mogli poznać miłość Chrystusową, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali wypełnieni całkowicie pełnią Bożą”. Tekst ten pojawił się kilka dni temu w moim umyśle, łącznie z przypomnieniem kilku snów wojennych, które nie wiem skąd i dlaczego budzą mnie w nocy, przypominając te urwane fragmenty z tych okropnych lat, jeszcze dzisiaj będące źródłem strachu. Wybijają ze snu, zatruwają spokój. Dzwonek furtki zabrzmiał jak zawsze melodyjnie, przyjemnie, ale tym razem zapowiadał wizytę[...]

Kim jesteśmy jako ludzie? Kim jako obywatele, jako członkowie Kościoła? Na te pytania różne padają odpowiedzi, także ze strony ludzi znanych, autorytetów w dziedzinie nauki czy polityki. Czy od nich możemy się czegoś o nas dowiedzieć? „Nietolerancyjni, pełni przesądów, waleczni na pokaz, toczeni przez robaka religijnej irracjonalności i zwykłej głupoty” (Jacy jesteśmy) – odpowiada Magdalena Środa, profesorka filozofii, etyczka. „Dziś groźne jest zderzenie nie tyle fundamentalizmów religijnych, ile analfabetyzmów religijnych. Nie ma pokoju między religiami, jeśli nie ma między nimi dialogu. Nie można mówić bez zażenowania: »Jestem Europejczykiem«, gdy zdradza się metodyczną ignorancję wobec klasycznych tekstów najwybitniejszych umysłów naszej kultury” (30 lat religii w szkole i co) – to Jarosław Makowski, historyk filozofii i[...]

Szósty rozdział Ewangelii Jana jest jednym z najciekawszych, gdyż Jezus porusza w nim najważniejszy problem dla każdego chrześcijanina – problem zbawienia i życia wiecznego. Napomina uczniów: „Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa, o pokarm żywota wiecznego, który wam da Syn Człowieczy: na nim bowiem położył Bóg Ojciec pieczęć swoją”( J 6,27). Gdy lud znowu pyta, cóż czynić, by wykonywać dzieła Boże, odpowiada: „Wierzyć w tego, którego On posłał” (J 6,29), prostując jednocześnie ich starotestamentowe pojęcie: „nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba, albowiem chleb Boży to ten, który z nieba zstępuje i daje światu żywot” (J 6,32-33). Na ich prośbę: „Dawaj nam zawsze tego chleba!” Jezus odpowiada, klarując ewentualne niejasności i definitywnie rozwiązując[...]