miniatura

Prowadząc zajęcia na tegorocznym Tygodniu Ewangelizacyjnym dla Rodzin w Karpaczu, przeprowadziłem krótki quiz z wiedzy na temat historii stworzenia opisanej w drugim rozdziale 1. Księgi Mojżeszowej. Chodziło o pokazanie nam wszystkim, że nawet najbardziej znane teksty warto na nowo czytać uważnie. Często pamiętamy je przede wszystkim tak, jak nam je opowiadano. Jakież było zdziwienie, gdy okazało się, że nie ma w Biblii takich zwrotów, jak: „zostali wyrzuceni”, „za karę” lub informacji, jakie części ciała zostały przykryte przez pierwszych ludzi po zerwaniu owocu. Największe zaciekawienie wzbudziły rosnące w ogrodzie dwa szczególne drzewa. No właśnie: które z nich rosło pośrodku Edenu? Gdzie rosły te drzewa? Z pierwszą informacją spotykamy się w 1 Mż 2,9 „oraz drzewo życia w środku ogrodu i drzewo poznania dobra i zła”. Okazuje[...]

miniatura

– czy większość ma zawsze rację? Co jest w życiu słuszne? Kto decyduje o tym, co dobre, słuszne i właściwe? Kto ma monopol na posiadanie lub głoszenie prawdy? Kto ma prawo oceniania innych i wydawania wyroków? Kto o tym decyduje? Czy tzw. społeczne elity, czy zwykła większość, której reprezentantem może być chociażby skandujący swoje hasła tłum? Te pytania były ważne dwa tysiące lat temu i są ważne nadal. Powtórzmy: Co jest w życiu słuszne? Kto ma prawo decydować o słuszności naszych poglądów i zachowań? To pytanie pojawia się i dziś. Przypomnijmy sobie biblijną historię o nieproszonym, nierozważnym i niechętnie widzianym gościu zapisaną w Ewangelii Łukasza 7,36-50. Historię kobiety o wątpliwej reputacji, która przychodzi do domu faryzeusza z drogocennym olejkiem i zakłóca biesiadę. Zamiast zadbać o wielu potrzebujących i[...]

miniatura

  Szukając czynników, które wpływają na nasze życie, najłatwiej zacząć od tego, co zewnętrzne. Wskazujemy na rodzinę, pracę, sytuację gospodarczą, kraj, w którym żyjemy, aktualnie rządzącą partię polityczną, szefa, sąsiadów, zbór, do którego należymy, miejsce zamieszkania i wiele innych rzeczy. Ocena tych czynników i przypisanie im odpowiedniej wagi zależy jednak od tego, czy jest nam w życiu dobrze czy źle. Jeśli jest nam dobrze, staramy się sprawczość w osiąganiu tego naszego „dobrze” przypisać sobie w jak największym procencie. Kusi stwierdzenie: „Tak, to wszystko ważne i ma wpływ, ale gdyby nie ja i moje wysiłki, nie byłoby tak świetnie”. Jeśli jednak jest nam w życiu źle, jesteśmy bardziej skłonni przypisać poszczególnym czynnikom odpowiedzialność czy wręcz winę za to, co nas spotyka. W takim przypadku kusi, by[...]

miniatura

– o duchowym dojrzewaniu W ostatnich miesiącach podczas nabożeństw omawiam List Jakuba, a swoje przemyślenia opieram w dużym stopniu na własnych przeżyciach. Gdy piszę te słowa, mijają właśnie trzy lata od niełatwych wydarzeń, jakie były moim udziałem: złamanie nosa, udar mózgu, koronawirus, zapalenie rdzenia kręgowego, operacja serca – a to wszystko zaledwie w ciągu roku. To trudne do zrozumienia nawarstwienie się tak wielu dolegliwości, które mogły zakończyć się śmiercią lub trwałym kalectwem, wywoływało moją bezradność i wiele pytań. Lecz choć nie było to łatwe, nie pytałem Boga dlaczego, lecz zastanawiałem się, czego On chce mnie przez te trudne doświadczenia nauczyć. I na nowo odkrywałem sens wiersza: „Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie” (Jk 1,2). Cieszyć się z[...]

miniatura

– Biblia i modlitwa to nasze podpory Uwielbiam obserwować rozwijające się rośliny. Patrzeć, jak z każdym dniem pojawia się więcej pączków, a potem liści na krzewach. Wręcz hipnotyzuje mnie widok kwitnącej magnolii czy drzew owocowych. Wiosna to moja ulubiona pora roku. Wtedy zawsze dociera do mnie, że procesy zachodzące w przyrodzie odzwierciedlają działanie Boga wobec człowieka. Spójrzmy choćby na pnącza. Bez odpowiedniej podpory większość z nich nie rozwija się prawidłowo – weźmy na przykład powój polny czy różne gatunki bluszczu. Swego czasu z ziarenka wyhodowałam roślinę, która rośnie w Afryce i Azji. Potocznie nazywa się ją „fasolowym spaghetti”, bo jej owoce – strąki mogą osiągać nawet pół metra długości. Jednak żeby miały taką imponującą długość, potrzebują podpory, stelaża, wokół którego roślina będzie[...]

miniatura

  Jeden z tytanów, Prometeusz, postanowił zaludnić ziemię, dlatego ulepił z gliny człowieka, a duszę dał mu z ognia niebieskiego, skradzionego z rydwanu Słońca. Prometeusz widział jednak, że stworzona przez niego istota jest słaba i bezbronna, dlatego ponownie ukradł trochę ognia niebiańskiego, aby ofiarować go ludziom. Tyle mit o Prometeuszu. W materiałach pomocniczych z mitologii greckiej dla uczniów szkół średnich można przeczytać o analogii między czynem Prometeusza a dziełem zbawczym Chrystusa. Syn Boży nie przyniósł ludziom ognia i niczego nie musiał robić za plecami swojego Ojca, wręcz przeciwnie, czynił Jego wolę. Prometeusz pokazywał ludziom, jak korzystać z owego daru, uczył ich rzemiosła i sztuki. Ale za swoją hojność wobec ludzkości został surowo ukarany. Zastanawiam się, czy dla Prometeusza większym cierpieniem był sęp[...]

miniatura

  Pokojowa idea nadstawienia drugiego policzka należy do najtrudniejszych nauk, jakie sformułował Jezus Chrystus. Zbawiciel nie tylko głosił tę zasadę, ale także konsekwentnie ją realizował. Apostoł Piotr opisał tę postawę, mówiąc: „On, gdy Mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, lecz się powierzał Temu, który sądzi sprawiedliwie” (1 P 2,23; BE). Sam Jezus w Kazaniu na górze mówił tak: „Słyszeliście, że powiedziano: Oko za oko, ząb za ząb. A Ja wam powiadam: Nie sprzeciwiajcie się złemu, a jeśli ktoś cię uderzy w prawy policzek, nadstaw mu drugi” (Mt 5,38-39). Następnie, kilka zdań dalej, dodał: „Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował bliźniego swego, a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela swego. A Ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was[...]

miniatura

– jak odnaleźć radość życia Wypełniamy życie różnymi doświadczeniami. One nas w pewien sposób kształtują. Bywa tak, że na wiele życiowych, twórczych dróg jest nam trudno wkroczyć. Dla samych siebie musimy wtedy podjąć pracę nad sobą i znaleźć to, co powoduje takie blokady. Musimy zastanowić się, co zanieczyszcza naszą rzekę życia, dlaczego ona staje się trująca albo po prostu wysycha. Czasami jest jednak tak, że mamy wszystko poukładane, plany sprecyzowane, a nasze twórcze życie rozkwita. I nagle przychodzi czas, że słabniemy, wizja się zaciera, a my czujemy się, jakbyśmy nieśli nasze małe światło ciemną nocą przez las. Noc, to taki czas, gdy jesteśmy wyczuleni na wszelkie odgłosy. Bywamy wówczas najbliżsi naszym myślom i uczuciom, których wbrew pozorom w świetle dnia nie odbieramy tak wyraźnie. Symboliczna noc bywa czasem,[...]

miniatura

Gdy czytamy Biblię zauważymy, że w wielu miejscach niepełnosprawność utożsamiana jest z ubóstwem, życiowym niepowodzeniem i nieszczęściem. Przez doświadczonego niepełnosprawnością człowieka, ale również przez tych, którzy spoglądają na niego oceniająco, traktowana jest na równi z przekleństwem. Wydźwięk tych fragmentów może dzisiaj wprowadzać nas w zakłopotanie. W 3. Księdze Mojżeszowej 21,17-23 znajdziemy fragment, który odnosi się do osób dotkniętych niepełnosprawnością. Stygmatyzuje, marginalizuje, wyklucza ludzi z ograniczoną sprawnością fizyczną lub intelektualną z możliwości przeżywania wspólnoty kultowej. Wymienia dwanaście widocznych ograniczeń fizycznych, które w Izraelu uniemożliwiały sprawowanie funkcji kapłańskich. Utrata sprawności fizycznej była bowiem rozumiana jako zewnętrza oznaka utraty wewnętrznej[...]

miniatura

– jak radzić sobie z duchowymi rozterkami Słuchaj, Panie, głosu mego, gdy wołam (Ps 27,7) – to zawołanie psalmisty śpiewamy w liturgii nabożeństwa w Niedzielę Exaudi. Na teksty świadectw wysłuchanych modlitw natrafiamy w Biblii wielokrotnie – Anna dziękuje Bogu za urodzenie Samuela, Symeon i prorokini Anna dziękują Mu za możliwość oglądania Zbawiciela. Znajdujemy też miejsca, szczególnie w psalmach, gdy modliciele wołają do Boga z głębokości, jednak odpowiedzi nie otrzymują. Bóg milczy: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił...? Czemuś tak daleki od wybawienia mego, od słów krzyku mojego? Boże mój! Wołam co dnia, a nie odpowiadasz, i w nocy, a nie mam spokoju” (Ps 22,2-3). „Czemu, o Panie, stoisz z daleka, Ukrywasz się w czasach niedoli?” (Ps 10,1), „Jak długo, Panie, będziesz zapominał o mnie? Czy zawsze? Jak długo[...]