miniatura

„W tym dniu zaśpiewajcie o winnicy pełnej wdzięku! Ja, Pan, jestem jej stróżem, co chwila ją podlewam. Strzegę jej dniem i nocą, aby nikt do niej nie wtargnął w złych zamiarach. Nie płonę gniewem, ale jeśliby ktoś zasiał Mi ciernie i osty, to wystąpię do walki z nim i spalę w ogniu wszystko razem. Raczej niech wzmocni się dzięki Mojej opiece, niech zawrze ze Mną pokój, niech pokój zawrze ze Mną. Nadchodzą dni, kiedy Jakub zapuści korzenie, Izrael zakwitnie i się rozpleni, owocami napełni powierzchnię ziemi. Czy On uderzył go tak, jak pobił jego oprawcę? Czy został zabity tak, jak zginęli jego zabójcy? Skazując na wygnanie, na zsyłkę, wystąpił przeciwko miastu. Przepędził je swym gwałtownym podmuchem w dniu wschodniego wiatru. W ten sposób zostanie odpuszczona wina Jakuba, taki będzie owoc zmazania jego grzechu: wszystkie kamienie ołtarza[...]

a1

„Czy Liban nie zamieni się wkrótce w ogród, a ogród nie będzie uważany za las? W tym dniu głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i ciemności, będą widzieć. Pokorni pomnożą swą radość w Panu, najubożsi będą się weselić w Świętym Izraela. Nie będzie bowiem tyrana, zginie szyderca, zostaną wytępieni wszyscy szukający sposobności, by czynić zło (…). Dlatego Pan, który wybawił Abrahama, tak mówi do domu Jakuba: Teraz Jakub nie będzie się wstydził, teraz jego twarz nie zblednie, bo gdy ujrzy swoje dzieci, dzieło Moich rąk, pośród siebie, wtedy uznają one świętość Mojego imienia. Wtedy uznają świętość Świętego Jakuba, będą się bać Boga Izraela. Błądzący duchem dojdą do zrozumienia, a szemrzący przyjmą naukę”.  Iz 29,17-20.22-24 (BE) Gdy spojrzymy na historię Narodu[...]

miniatura

„A jedenastu uczniów poszło do Galilei, na górę, gdzie im Jezus przykazał. I gdy go ujrzeli, oddali mu pokłon, lecz niektórzy powątpiewali. A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata”. Mt 28,16-20 Pan Jezus przed swoim wniebowstąpieniem spotkał się z uczniami w Galilei. Dlaczego w Galilei, a nie w Jerozolimie? Może dlatego, że Jerozolima była miejscem zdrady, odrzucenia, cierpienia i śmierci Jezusa. Galilea zaś miała szczególne znaczenie dla Jego uczniów. Wiele tam przeżyli razem ze swoim Mistrzem. Przypominała m.in. ich powołanie nad jeziorem Genezaret, Kazanie na górze, górę[...]

miniatura

„Wtedy powiedzieli: Jaki znak uczynisz, abyśmy zobaczyli i uwierzyli Tobie? Czego dokonasz? Nasi ojcowie zjedli mannę na pustyni, jak jest napisane: Dał im do zjedzenia chleb z nieba. Wówczas Jezus im oznajmił: Zapewniam, zapewniam was, nie Mojżesz dał wam chleb z nieba. (...) Chlebem Boga bowiem jest Ten, który zstąpił z nieba i daje życie światu. Powiedzieli więc do Niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba! Jezus im odpowiedział: Ja jestem chlebem życia. Kto przychodzi do Mnie, nie będzie głodny, a kto wierzy we Mnie, nigdy nie będzie odczuł pragnienia”. J 6,30-35 (BE) Za Jezusem poszedł cały tłum. Widzieli znaki, które uczynił lecząc chorych. W Ewangelii Jana czytamy, że zebrało się wokół Niego pięć tysięcy mężczyzn, a ponadto kobiety i dzieci. Ogromne rzesze ludzi. Jezus wiedział, że są głodni, wiec użył pięciu chlebów i dwóch[...]

miniatura

„Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą. Napisano bowiem: Wniwecz obrócę mądrość mądrych, a roztropność roztropnych odrzucę. (…) Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości świata? Skoro bowiem świat przez mądrość swoją nie poznał Boga w jego Bożej mądrości, przeto upodobało się Bogu zbawić wierzących przez głupie zwiastowanie. Podczas gdy Żydzi znaków się domagają, a Grecy mądrości poszukują, my zwiastujemy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pogan głupstwo, natomiast dla powołanych – i Żydów, i Greków, zwiastujemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą. Bo głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie, a słabość Boża mocniejsza niż ludzie”. 1 Kor 1,18-25 W parafii w Koninie odbyło się[...]

miniatura

„Bądźcie miłosierni, jak miłosierny jest Ojciec wasz. I nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni, i nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni, odpuszczajcie, a dostąpicie odpuszczenia. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, potrzęsioną i przepełnioną dadzą w zanadrze wasze; albowiem jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą”. Łk 6,36-38 Kiedy pytam ludzi, który fragment modlitwy Ojcze nasz jest według nich szczególnie istotny i potrzebny współcześnie, to często wskazują na słowa: „odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Nie prowadzę oczywiście zeszyciku, w którym zapisuję odpowiedzi poszczególnych osób i nie prowadzę statystyk w tym względzie, ale notując wszystko z pewną dokładnością w pamięci, mogę śmiało powiedzieć, że większość, a[...]

a1

„Dążcie do miłości, starajcie się też usilnie o dary duchowe, a najbardziej o to, aby prorokować. Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza. A kto prorokuje, mówi do ludzi ku zbudowaniu i napomnieniu, i pocieszeniu. (…) Przeto mówienie językami, to znak nie dla wierzących, ale dla niewierzących, a proroctwo nie dla niewierzących, ale dla wierzących”. 1 Kor 14,1-3.22 Zacznijmy od tego czym są dary duchowe, o których wspomina Paweł. W tym fragmencie wskazuje jedynie dwa. W pewnym sensie, dary duchowe wymienione przez Pawła w 1 Kor 12,28 można przyrównać do talentów, jakie posiada człowiek: „A Bóg ustanowił w Kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy,[...]

miniatura

„Przychodzili do Niego też celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. A faryzeusze i nauczyciele Prawa szemrali: Ten przyjmuje grzeszników i jada razem z nimi. Opowiedział im wtedy taką przypowieść: Kto z was mając sto owiec, gdy straci jedną z nich, nie pozostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu samych na pastwisku i nie idzie za zaginioną, aż znajdzie? Kiedy zaś znajdzie, z radością wkłada ją na swoje ramiona. Następnie wraca do domu, zwołuje sąsiadów i przyjaciół i mówi do nich: Cieszcie się ze mną, ponieważ znalazłem moją zaginioną owcę. Mówię wam, że w niebie będzie większa radość z powodu jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. Łk 15,1-7 (BE) W 3. Niedzielę po Trójcy Świętej nasza uwaga skupiona jest na misji Jezusa Chrystusa, którą[...]

miniatura

„Jezus rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha”. J 3,3-8 Po trzech wielkich świętach ostatnich miesięcy – Bożym Narodzeniu, Wielkanocy i Świętach Zesłania Ducha Świętego – nawet jeśli żyjemy już[...]

miniatura

„Na twoich murach, Jeruzalem, postawiłem stróżów: przez cały dzień i przez całą noc, nigdy nie umilkną. Wy, którzy wyznajecie Pana, nie milczcie! I nie dajcie mu spokoju, dopóki nie odbuduje Jeruzalemu i dopóki nie uczyni go sławnym na ziemi! (...) Przechodźcie, przechodźcie przez bramy, gotujcie drogę ludowi! Torujcie, torujcie ścieżkę, usuwajcie kamienie, podnieście sztandar nad ludami! Oto Pan ogłosił aż po krańce ziemi: Powiedzcie córce syjońskiej: Oto nadchodzi twoje zbawienie, oto jego zapłata idzie z nim, a jego nagroda jest przed nim. I nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Pana, a ciebie nazwą »Poszukiwaną«, a nie miastem porzuconym”. Iz 62,6-7.10-12 Nadzieja odbudowy Jeruzalem towarzyszy prorokowi Izajaszowi. Cudowna odbudowa świętego miasta jest zakorzeniona w obietnicy i przymierzu Boga z ludem wybranym. Nowe założenia są oparte[...]