Słowo Boże

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Wojciech Rudkowski

Najlepszy życiowy wybór

„Za dni swego życia w ciele zanosił On z wielkim wołaniem i ze łzami modlitwy i błagania do tego, który go mógł wybawić od śmierci, i dla bogobojności został wysłuchany; i chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał, a osiągnąwszy pełnię doskonałości, stał się dla wszystkich, którzy mu są posłuszni, sprawcą zbawienia wiecznego”. Hbr 5,7-9 Niedziela Judica w swojej wymowie poddaje człowieka sprawiedliwemu, Bożemu osądowi. Nawiązuje ona do słów Psalmu 43,1 rozpoczynającego się od słów: „Bądź sędzią moim, Boże”. Choć psalmista wyraża w nim wielką chęć, niemal tęsknotę, by znaleźć się w świątyni, to jednak sporo w tym tekście zostało powiedziane o rozsądzeniu przez Boga – rozstrzygnięciu sporu pomiędzy autorem, a ludźmi bezbożnymi. Człowiek ten ma świadomość swej sprawiedliwości i liczy[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Piotr Sztwiertnia

Wyznanie Jezusa

„Gdy usłyszeli, że Jezus zbliża się do Jerozolimy, wzięli liście palmowe, wyszli Mu naprzeciw i wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana, Król Izraela! A Jezus znalazł osiołka i wsiadł na niego, zgodnie z tym, co jest napisane: Nie bój się, córko Syjonu: Oto twój Król przychodzi, siedząc na źrebięciu oślicy. (…) Dawał więc świadectwo tłum, który był z Nim, gdy Łazarza wywołał z grobowca i wskrzesił go z martwych. Dlatego też tłum wyszedł Mu na spotkanie, bo usłyszeli, że On uczynił ten znak”. J 12,12-15.17-18 (BE) Być może bardzo dobrze znamy historię Niedzieli Palmowej oraz konsekwencje wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Co roku przecież rozpoczynamy ten niezwykle ważny tydzień w roku, Wielki Tydzień, który kieruje uwagę na najbardziej dramatyczne i najważniejsze zdarzenia w historii świata. Po raz kolejny[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Bartłomiej Polok

Zalety bycia Jego uczniem

„Gdy tedy szli drogą, rzekł ktoś do niego: Pójdę za tobą, dokądkolwiek pójdziesz. A Jezus rzekł do niego: Lisy mają jamy, a ptaki niebieskie gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma, gdzie by głowę skłonił. Do drugiego zaś rzekł: Pójdź za mną! A ten rzekł: Pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać ojca mego. Odrzekł mu: Niech umarli grzebią umarłych swoich, lecz ty idź i głoś Królestwo Boże. Powiedział też inny: Pójdę za tobą, Panie, pierwej jednak pozwól mi pożegnać się z tymi, którzy są w domu moim. A Jezus rzekł do niego: Żaden, który przyłoży rękę do pługa i ogląda się wstecz, nie nadaje się do Królestwa Bożego”. Łk 9,57-62 Gdyby przytoczony tu tekst przedstawić jakiemuś specowi od reklamy, ten mógłby stwierdzić, że Jezus ma dziwny sposób zachęcania do pójścia za Nim. Jezus powinien reklamować się inaczej! Nie[...]

a1
Słowo Boże
/
ks. Wojciech Froehlich

Wszystko już jest gotowe

„Gdy to usłyszał jeden ze współbiesiadników, rzekł do niego: Błogosławiony ten, który będzie spożywał chleb w Królestwie Bożym. A On mu rzekł: Pewien człowiek przygotował wielką wieczerzę i zaprosił wielu. I posłał swego sługę w godzinę wieczerzy, aby powiedział zaproszonym: Przyjdźcie, bo już wszystko gotowe. I poczęli się wszyscy jeden po drugim wymawiać. (…) Wtedy gospodarz rozgniewał się i rzekł do sługi swego: Wyjdź prędko na place i ulice miasta i sprowadź tutaj ubogich i ułomnych, i ślepych, i chromych. I oznajmił sługa: Panie, tak się stało, jak rozkazałeś, i jeszcze jest miejsce. Wtedy rzekł pan do sługi: Wyjdź na drogi i między opłotki i przymuszaj, by weszli, i niech będzie zapełniony dom mój. Albowiem mówię wam, że żaden z owych zaproszonych mężów nie skosztuje mojej wieczerzy”. Łk 14,15-18.21-24 Któż z[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Paweł Mikołajczyk

Solanka, czyli odrzucenie złudzeń

„Rzekł Pan do szatana: Czy zwróciłeś uwagę na mojego sługę Joba? (...) Mąż to nienaganny (…) chociaż ty mnie podburzyłeś, abym go bez przyczyny zgubił. Na to szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Skóra za skórę! (...) wyciągnij tylko rękę i dotknij jego kości i jego ciała, a na pewno będzie ci złorzeczył w oczy”. Hi 2,3-5 Rzecz dzieje się w barze. Nie jest to jednak jakaś podrzędna speluna. W kwestii jakości jest to miejsce poza konkurencją. Nic zresztą dziwnego, bo jest umiejscowione w niebie. Wyobraźmy sobie, że siedzimy przy stoliku i obserwujemy pewną scenę. Do niebiańskiego baru wchodzi Szatan. Przysiada się do Wszechmogącego, który sączy solankę ciechocińską, a sam zamawia koniak. Jeżeli do tej pory nie było w naszych sercach podejrzliwości wobec całej sytuacji, to taki dobór trunków powinien ją wzbudzić. Wywiązuje się[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Waldemar Gabryś

Ani głupota, ani naiwność

„Rolnicy jednak powiedzieli sobie: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze. I schwytali go, zabili i wywlekli poza winnicę. Co więc uczyni pan winnicy? Przyjdzie i zgładzi rolników, a winnicę odda innym. Czy nie czytaliście słów Pisma: kamień który odrzucili budujący stał się kamieniem węgielnym. Pan to sprawił i jest to godne podziwu w naszych oczach? Oni zaś zastanawiali się, jak Go schwytać, lecz bali się tłumu. Zrozumieli bowiem że przeciwko nim powiedział tę przypowieść. Wtedy zostawili Go i odeszli”. Mk 12,7-12 Przypowieść o dzierżawcach winnicy przytaczają trzej ewangeliści. Z jednej strony jest to obraz nawiązujący do starotestamentowych proroków, a z drugiej to codzienne życie Izraelitów. Każdy, kto wędrował po terenach Izraela, widział piękne, zadbane winnice, symbol dostatku, bogactwa i Bożego[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Jerzy Gansel

Zróbmy dla niej miejsce

„Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, byłbym miedzią dźwięczącą lub cymbałem brzmiącym. I choćbym miał dar prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i posiadał całą wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I choćbym rozdał całe mienie swoje, i choćbym ciało swoje wydał na spalenie, a miłości bym nie miał, nic mi to nie pomoże. Miłość jest cierpliwa, miłość jest dobrotliwa, nie zazdrości, miłość nie jest chełpliwa, nie nadyma się, nie postępuje nieprzystojnie, nie szuka swego, nie unosi się, nie myśli nic złego, nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy; wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko znosi. Miłość nigdy nie ustaje”. 1 Kor 13,1-8 Spoglądamy tu na zbawcze[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Mateusz Mendroch

Czego szukamy?

„Szukajcie Pana, dopóki można Go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko! Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu! Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje – mówi Pan, lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze. Gdyż jak deszcz i śnieg spada z nieba i już tam nie wraca, a raczej zrasza ziemię i czyni ją urodzajną, tak iż porasta roślinnością i daje siewcy ziarno, a jedzącym chleb, tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem. Bo z radością wyjdziecie i w pokoju zostaniecie przyprowadzeni”. Iz 55,6-12 Życie[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Renata Raszyk

Jego słuchajcie – zawsze!

„A po sześciu dniach bierze z sobą Jezus Piotra i Jakuba, i Jana, brata jego, i prowadzi ich na wysoką górę na osobność. I został przemieniony przed nimi, i zajaśniało oblicze jego jak słońce, a szaty jego stały się białe jak światło. I oto ukazali się im: Mojżesz i Eliasz, którzy z nim rozmawiali. Na to odezwał się Piotr i rzekł do Jezusa: Panie! Dobrze nam tu być; i jeśli chcesz, rozbiję tu trzy namioty: dla ciebie jeden, dla Mojżesza jeden i dla Eliasza jeden. Gdy on jeszcze mówił, oto obłok jasny okrył ich i oto rozległ się głos z obłoku: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, jego słuchajcie! A gdy to usłyszeli uczniowie, upadli na twarz swoją i zatrwożyli się, bardzo. I przystąpił Jezus, i dotknął się ich, i rzekł: Wstańcie i nie lękajcie się! A podniósłszy oczy swe, nikogo nie widzieli, tylko Jezusa[...]

a1
Słowo Boże
/
ks. Zbigniew Obracaj

Czyńmy jak matka naszego Pana

„Gdy nadeszły dni ich oczyszczenia, przewidziane przez Prawo Mojżesza, zanieśli Dziecko do Jerozolimy, aby Je ofiarować Panu, ponieważ tak jest napisane w Prawie Pana: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, według postanowienia zawartego w Prawie Pana”. Łk 2,22-24 (BE) Kiedy w różnych miejscach swojej służby oprowadzałem gości pokazując kościoły, to często wśród pytań pojawiały i pojawiają się nadal te o nasz, ewangelicki, stosunek do Matki Bożej. Zdziwienie wtedy wywołuje pokazanie w Śpiewniku ewangelickim nabożeństw na trzy święta maryjne: Dzień Ofiarowania Pana Jezusa – Oczyszczenie Marii Panny (2 lutego), Zwiastowanie Marii Pannie (25 marca) i Nawiedzenie Marii Panny (2 lipca). Mimo że te święta zawsze rozpatrujemy chrystocentrycznie,[...]

POLECAMY TAKŻE
Bóg i My Polecamy
/
ks. Wojciech Froehlich

Módl się i pracuj

Bóg i My Polecamy
/
ks. Paweł Meler

To nie sen

Polecamy Widzenia własne
/
Anna Mądrakowska

Dlaczego akurat teologia?