Słowo Boże

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Bartłomiej Polok

Czy żyjemy świadomie?

„Psalm Hiskiasza, króla judzkiego, gdy był chory i wyzdrowiał ze swojej choroby: Rzekłem: W połowie moich dni muszę odejść, na resztę mych lat zostałem wezwany do bram krainy umarłych. Rzekłem: Już nie ujrzę Pana, Pana w krainie żyjących, już nie zobaczę człowieka między mieszkańcami ziemi. Moja chata rozebrana i odjęta mi jak namiot pasterski. Zwinąłeś jak tkacz moje życie, odciąłeś mnie od krosien, poniechałeś mnie tak w dzień, jak w nocy. Wołałem o pomoc aż do rana, jak lew, tak miażdżył wszystkie moje kości; poniechałeś mnie tak w dzień, jak w nocy. Jak pisklę jaskółcze, tak świergotałem, gruchałem jak gołąb. Moje oczy zmęczone, zwrócone ku górze: Panie! Mękę cierpię, ujmij się za mną! Cóż mam mówić, skoro to On rzekł do mnie i On sam to uczynił? Wszystek mój sen spłoszony przez gorycz mojej duszy. Panie! Ciebie[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Marek Michalik

Dla kogo ma istnieć Kościół?

„Podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz”. Iz 58,7 Odkąd pamiętam, z czasów dzieciństwa w Dziękczynne Święto Żniw uczyliśmy się, że trzeba się dzielić. Dobitnie było to podkreślane, ponieważ dary, którymi przystrojone były żniwne ołtarze, trafiały do domów opieki. Przytoczony fragment Pisma Świętego też wskazuje na potrzebę dzielenia się dobrami z potrzebującymi: „Podzielisz swój chleb z głodnym”. Z przykrością trzeba czasami stwierdzić, że osoby, które zaczepiają nas i proszą o drobne „na chleb”, szybko rezygnują z datku, gdy po prostu zaproponuje się im kupno chleba. Takie sytuacje powodują, że pojawia się w nas niechęć do niesienia pomocy materialnej lub obawa i myśli, że „coraz więcej wokół[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Bogusław Juroszek

On ratuje i zbawia

„Niewyczerpane są objawy łaski Pana, miłosierdzie jego nie ustaje. Każdego poranku objawia się na nowo, wielka jest wierność twoja. Pan jest moim działem, mówi dusza moja, dlatego w nim mam nadzieję. Dobry jest Pan dla tego, kto mu ufa, dla duszy, która go szuka. Dobrze jest czekać w milczeniu na zbawienie Pana”. Tr 3,22-26 Skończyły się wakacje, przyszedł wrzesień, dzieci wróciły do szkoły, zrobiło się chłodniej, a dzień stał się krótszy. Wróciły również sprawy i problemy, które odeszły gdzieś na bok podczas wakacyjnych miesięcy. Rodzice na nowo zaczęli się zastanawiać, czy nie zostanie wprowadzone zdalne nauczanie, pracownicy i właściciele firm zadają sobie pytanie, czy nie nastąpi kolejny lockdown. Służba zdrowia drży na myśl o kolejnej fali epidemii. Nie piszę tego, by kogokolwiek straszyć, ale by oddać nastroje, które od[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Sebastian Madejski

Co nosimy w swoim sercu?

„Sercem bowiem wierzy się dla usprawiedliwienia, ustami zaś wyznaje się dla zbawienia”. Rz 10,10 (BE) Apostoł Paweł w Liście do Rzymian mówi wiele o sercu i z perspektywy serca. Organ ten w starożytności uchodził za centralny element ludzkiego ciała. W narracji biblijnej serce jest organem znajdującym się głęboko w człowieku i przez to stanowi ośrodek ludzkiego sumienia. Starożytni nie doceniali znaczenia mózgu, natomiast właśnie w sercu widzieli najważniejszy organ ciała – i duszy człowieka. Współcześnie natomiast serce jest zbyt niedoceniane. W mediach społecznościowych, na przykład na Instagramie, serce klika się, aby „polubić” jakiś post, czyli zamieszczone zdjęcie i komentującą je wypowiedź. Na Tik Toku, innej aplikacji, którą używają młodzi ludzie, kiedy klikniemy dwa razy w wyświetlony filmik, pojawiają się serca i w ten[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Mateusz Mendroch

Ufna wiara

„I rzekli apostołowie do Pana: Przydaj nam wiary. A Pan rzekł: Jeślibyście mieli wiarę jak ziarno gorczyczne, i rzeklibyście do tego figowca: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, usłuchałby was”. Łk 17,5-6 Jeśli popatrzymy na współczesny świat, możemy zauważyć, że wiara bywa częstym tematem rozważań. Z drugiej strony coraz mniej osób deklaruje wiarę w Boga. Nie oznacza to jednak wcale, że są to osoby zupełnie, „totalnie” niewierzące. One często wierzą – na przykład w siebie, w innych ludzi, w pewne idee, władzę, czy też pieniądze, umiejscawiając w nich swoją wiarę. Otacza nas rzeczywistość, w której to znaczna część społeczeństwa stwierdza, że nie potrzebuje już Boga. Także w kontekście własnej wiary, co może być pewnym paradoksem. Dla chrześcijan wiara jest nieodzownie związana z Bogiem. To oczywistość,[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Katarzyna Kowalska

Miłość, mądrość, odpowiedzialność

„Niechaj cię nikt nie lekceważy z powodu młodego wieku; ale bądź dla wierzących wzorem w postępowaniu, w miłości, wierzę, w czystości. (...) Pilnuj siebie samego i nauki, trwaj w tym, bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają”. 1 Tm 4,12.16 Tymoteusz pochodził z rodziny, która nie wierzyła w Jezusa. On jednak często na ulicach swego miasta, Listry, słyszał, jak różni ludzie mówili o Nim. Zauważył, że ludzie ci są inni – pewni siebie, przyjacielscy i wyjątkowo radośni. Gdy poznał jednego z nich – apostoła Pawła, postanowił też zostać chrześcijaninem. Paweł był misjonarzem i Tymoteusz chciał być taki jak on. Był jednak jeszcze za młody, aby zostać nauczycielem Słowa Bożego. Obawiał się, że nie będzie miał posłuchu. Wtedy Paweł powiedział swojemu młodemu przyjacielowi, że o odpowiedzialności i[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Zbigniew Obracaj

Boża winnica

„W tym dniu zaśpiewajcie o winnicy pełnej wdzięku! Ja, Pan, jestem jej stróżem, co chwila ją podlewam. Strzegę jej dniem i nocą, aby nikt do niej nie wtargnął w złych zamiarach. Nie płonę gniewem, ale jeśliby ktoś zasiał Mi ciernie i osty, to wystąpię do walki z nim i spalę w ogniu wszystko razem. Raczej niech wzmocni się dzięki Mojej opiece, niech zawrze ze Mną pokój, niech pokój zawrze ze Mną. Nadchodzą dni, kiedy Jakub zapuści korzenie, Izrael zakwitnie i się rozpleni, owocami napełni powierzchnię ziemi. Czy On uderzył go tak, jak pobił jego oprawcę? Czy został zabity tak, jak zginęli jego zabójcy? Skazując na wygnanie, na zsyłkę, wystąpił przeciwko miastu. Przepędził je swym gwałtownym podmuchem w dniu wschodniego wiatru. W ten sposób zostanie odpuszczona wina Jakuba, taki będzie owoc zmazania jego grzechu: wszystkie kamienie ołtarza[...]

a1
Słowo Boże
/
ks. Grzegorz Fryda

W niepewności Bóg daje nadzieję

„Czy Liban nie zamieni się wkrótce w ogród, a ogród nie będzie uważany za las? W tym dniu głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i ciemności, będą widzieć. Pokorni pomnożą swą radość w Panu, najubożsi będą się weselić w Świętym Izraela. Nie będzie bowiem tyrana, zginie szyderca, zostaną wytępieni wszyscy szukający sposobności, by czynić zło (…). Dlatego Pan, który wybawił Abrahama, tak mówi do domu Jakuba: Teraz Jakub nie będzie się wstydził, teraz jego twarz nie zblednie, bo gdy ujrzy swoje dzieci, dzieło Moich rąk, pośród siebie, wtedy uznają one świętość Mojego imienia. Wtedy uznają świętość Świętego Jakuba, będą się bać Boga Izraela. Błądzący duchem dojdą do zrozumienia, a szemrzący przyjmą naukę”.  Iz 29,17-20.22-24 (BE) Gdy spojrzymy na historię Narodu[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Renata Raszyk

Jak wykonujemy Jego wolę?

„A jedenastu uczniów poszło do Galilei, na górę, gdzie im Jezus przykazał. I gdy go ujrzeli, oddali mu pokłon, lecz niektórzy powątpiewali. A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata”. Mt 28,16-20 Pan Jezus przed swoim wniebowstąpieniem spotkał się z uczniami w Galilei. Dlaczego w Galilei, a nie w Jerozolimie? Może dlatego, że Jerozolima była miejscem zdrady, odrzucenia, cierpienia i śmierci Jezusa. Galilea zaś miała szczególne znaczenie dla Jego uczniów. Wiele tam przeżyli razem ze swoim Mistrzem. Przypominała m.in. ich powołanie nad jeziorem Genezaret, Kazanie na górze, górę[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Łukasz Stachelek

Dbajmy o swoją duszę

„Wtedy powiedzieli: Jaki znak uczynisz, abyśmy zobaczyli i uwierzyli Tobie? Czego dokonasz? Nasi ojcowie zjedli mannę na pustyni, jak jest napisane: Dał im do zjedzenia chleb z nieba. Wówczas Jezus im oznajmił: Zapewniam, zapewniam was, nie Mojżesz dał wam chleb z nieba. (...) Chlebem Boga bowiem jest Ten, który zstąpił z nieba i daje życie światu. Powiedzieli więc do Niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba! Jezus im odpowiedział: Ja jestem chlebem życia. Kto przychodzi do Mnie, nie będzie głodny, a kto wierzy we Mnie, nigdy nie będzie odczuł pragnienia”. J 6,30-35 (BE) Za Jezusem poszedł cały tłum. Widzieli znaki, które uczynił lecząc chorych. W Ewangelii Jana czytamy, że zebrało się wokół Niego pięć tysięcy mężczyzn, a ponadto kobiety i dzieci. Ogromne rzesze ludzi. Jezus wiedział, że są głodni, wiec użył pięciu chlebów i dwóch[...]

POLECAMY TAKŻE
Bóg i My Polecamy
/
ks. Wojciech Froehlich

Módl się i pracuj

Bóg i My Polecamy
/
ks. Paweł Meler

To nie sen

Polecamy Widzenia własne
/
Anna Mądrakowska

Dlaczego akurat teologia?