Słowo Boże

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Waldemar Wunsz

Czy to niedorzeczność?

„Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą. Napisano bowiem: Wniwecz obrócę mądrość mądrych, a roztropność roztropnych odrzucę. (…) Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości świata? Skoro bowiem świat przez mądrość swoją nie poznał Boga w jego Bożej mądrości, przeto upodobało się Bogu zbawić wierzących przez głupie zwiastowanie. Podczas gdy Żydzi znaków się domagają, a Grecy mądrości poszukują, my zwiastujemy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pogan głupstwo, natomiast dla powołanych – i Żydów, i Greków, zwiastujemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą. Bo głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie, a słabość Boża mocniejsza niż ludzie”. 1 Kor 1,18-25 W parafii w Koninie odbyło się[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Łukasz Ostruszka

Najtrudniejsze słowo

„Bądźcie miłosierni, jak miłosierny jest Ojciec wasz. I nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni, i nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni, odpuszczajcie, a dostąpicie odpuszczenia. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, potrzęsioną i przepełnioną dadzą w zanadrze wasze; albowiem jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą”. Łk 6,36-38 Kiedy pytam ludzi, który fragment modlitwy Ojcze nasz jest według nich szczególnie istotny i potrzebny współcześnie, to często wskazują na słowa: „odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Nie prowadzę oczywiście zeszyciku, w którym zapisuję odpowiedzi poszczególnych osób i nie prowadzę statystyk w tym względzie, ale notując wszystko z pewną dokładnością w pamięci, mogę śmiało powiedzieć, że większość, a[...]

a1
Słowo Boże
/
ks. Wojciech Froehlich

Obdarowani – głośmy Chrystusa

„Dążcie do miłości, starajcie się też usilnie o dary duchowe, a najbardziej o to, aby prorokować. Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza. A kto prorokuje, mówi do ludzi ku zbudowaniu i napomnieniu, i pocieszeniu. (…) Przeto mówienie językami, to znak nie dla wierzących, ale dla niewierzących, a proroctwo nie dla niewierzących, ale dla wierzących”. 1 Kor 14,1-3.22 Zacznijmy od tego czym są dary duchowe, o których wspomina Paweł. W tym fragmencie wskazuje jedynie dwa. W pewnym sensie, dary duchowe wymienione przez Pawła w 1 Kor 12,28 można przyrównać do talentów, jakie posiada człowiek: „A Bóg ustanowił w Kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy,[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Robert Augustyn

Grzeszników przyjmuje z miłości

„Przychodzili do Niego też celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. A faryzeusze i nauczyciele Prawa szemrali: Ten przyjmuje grzeszników i jada razem z nimi. Opowiedział im wtedy taką przypowieść: Kto z was mając sto owiec, gdy straci jedną z nich, nie pozostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu samych na pastwisku i nie idzie za zaginioną, aż znajdzie? Kiedy zaś znajdzie, z radością wkłada ją na swoje ramiona. Następnie wraca do domu, zwołuje sąsiadów i przyjaciół i mówi do nich: Cieszcie się ze mną, ponieważ znalazłem moją zaginioną owcę. Mówię wam, że w niebie będzie większa radość z powodu jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. Łk 15,1-7 (BE) W 3. Niedzielę po Trójcy Świętej nasza uwaga skupiona jest na misji Jezusa Chrystusa, którą[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Piotr Szarek

Stare i nowe pytania

„Jezus rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha”. J 3,3-8 Po trzech wielkich świętach ostatnich miesięcy – Bożym Narodzeniu, Wielkanocy i Świętach Zesłania Ducha Świętego – nawet jeśli żyjemy już[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Sebastian Olencki

Ważna misja

„Na twoich murach, Jeruzalem, postawiłem stróżów: przez cały dzień i przez całą noc, nigdy nie umilkną. Wy, którzy wyznajecie Pana, nie milczcie! I nie dajcie mu spokoju, dopóki nie odbuduje Jeruzalemu i dopóki nie uczyni go sławnym na ziemi! (...) Przechodźcie, przechodźcie przez bramy, gotujcie drogę ludowi! Torujcie, torujcie ścieżkę, usuwajcie kamienie, podnieście sztandar nad ludami! Oto Pan ogłosił aż po krańce ziemi: Powiedzcie córce syjońskiej: Oto nadchodzi twoje zbawienie, oto jego zapłata idzie z nim, a jego nagroda jest przed nim. I nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Pana, a ciebie nazwą »Poszukiwaną«, a nie miastem porzuconym”. Iz 62,6-7.10-12 Nadzieja odbudowy Jeruzalem towarzyszy prorokowi Izajaszowi. Cudowna odbudowa świętego miasta jest zakorzeniona w obietnicy i przymierzu Boga z ludem wybranym. Nowe założenia są oparte[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Marcin Orawski

Nie szukajmy Boga w niebie

„Czy naprawdę zamieszka Bóg na ziemi? Oto niebiosa i niebiosa niebios nie mogą cię ogarnąć, a cóż dopiero ten dom, który zbudowałem?!”. 1 Krl 8,27 Niebo to metafora działająca na wyobraźnię. Musiała wzbudzać ogromne emocje w czasach, gdy ziemia wydawała się płaska, a nieogarnięta przestrzeń rozpościerała się tuż nad głowami. Niebo jawiło się jako nieograniczona sfera bezpieczeństwa, pokoju, wolności, ale budziło także lęk i grozę. Współczesny człowiek wiele z tych doznań utracił. Rzadko mamy okazję spojrzeć w górę i się zachwycić. W większości miejsc niemożliwe jest podziwianie rozgwieżdżonego firmamentu, ponieważ przestrzeń nad głowami rozjaśnia światło lamp ulicznych. Rozwój lotnictwa i technologii kosmicznej zredukowały niebo do przestrzeni niemal użytkowej. Mimo to niebo wciąż zachowuje swój duchowy wymiar,[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Wiktoria Matloch

Tętno naszego życia

„Modliłem się do Pana, mojego Boga, wyznawałem i mówiłem: O Panie mój, Boże wielki i groźny, Ty dochowujesz przymierza i udzielasz łaski tym, którzy Cię kochają i przestrzegają Twoich przykazań! Zgrzeszyliśmy, zawiniliśmy i postępowaliśmy bezbożnie, zbuntowaliśmy się i odstąpiliśmy od Twoich przykazań i ustaw. (…) Nadstaw, mój Boże, ucha i wysłuchaj! Otwórz oczy i zobacz nasze zgliszcza oraz miasto, nad którym wzywano Twojego imienia! Przecież zanosimy przed Tobą błagalne modlitwynie ze względu na naszą sprawiedliwość, lecz ufni w Twoje wielkie miłosierdzie. Panie, usłysz! Panie, odpuść! Panie, spójrz i zacznij działać!”.  Dn 9,4-5.18-19 (BE) Proś! Módl się! – Rogate – to wezwanie piątej niedzieli po Wielkanocy. Modlitwa to jeden z ważniejszych, ale jakże i indywidualnych aspektów naszego chrześcijańskiego życia. Ona[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Krzysztof Śledziński

W życiu jest radość

„Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi. I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich. I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi! Potem rzekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie drzewa, których owoc ma w sobie nasienie: niech będzie dla was pokarmem! Wszystkim zaś dzikim zwierzętom i wszelkiemu ptactwu niebios, i wszelkim płazom na ziemi, w których jest tchnienie życia,[...]

a1
Słowo Boże
/
ks. Tomasz Stawiak

Wolni i przez to szczęśliwi

„Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie”. Mt 11,28-30 Niemal za każdym razem, gdy ten biblijny fragment staje na mojej drodze, myślę, że to Jezusowe wezwanie powinno znajdować się nad wejściem do każdego kościoła. Jeśli jako ludzie jesteśmy solą ziemi i światłem świata, to te słowa Nauczyciela z Nazaretu są solą i światłem Jego nauki. Przecież od początku do końca chodzi o życie. Nie o jakieś życie, ale o to jedyne, które mamy. Sens chrześcijaństwa tkwi przecież w jego „dzianiu się” w świecie. W realnej przestrzeni i realnym czasie. Jaką wartość miałoby jakiekolwiek biblijne Słowo, gdyby miało[...]

POLECAMY TAKŻE
Bóg i My Polecamy
/
ks. Wojciech Froehlich

Módl się i pracuj

Bóg i My Polecamy
/
ks. Paweł Meler

To nie sen

Polecamy Widzenia własne
/
Anna Mądrakowska

Dlaczego akurat teologia?