miniatura

  Przeżywany obecnie czas epidemii wymaga odpowiedzialnego podejścia, które musi uwzględniać troskę o zdrowie i życie członków Kościoła oraz duszpasterskie wsparcie osób najbardziej potrzebujących. Dla realizacji tych celów ustala się następujące zasady duszpasterskie i prosi się o ich przyjęcie oraz stosowanie. Nabożeństwa Publiczne nabożeństwa w kościołach i kaplicach ewangelickich na czas epidemii koronawirusa SARS-CoV-2 są zawieszone. Dotyczy to także wszystkich spotkań parafialnych. Dlatego prosimy o udział w nabożeństwach za pośrednictwem mediów. Szczegóły dotyczące transmisji nabożeństw niedzielnych, świątecznych oraz tygodniowych znajdziemy na stronie Kościoła www.luteranie.pl oraz na stronach parafialnych i profilach facebookowych. W przypadku osób starszych czy niekorzystających z Internetu prosimy członków ich rodzin lub inne[...]

miniatura

  Kiedy zastanawiamy się, jak najlepiej zorganizować i ustrukturyzować nabożeństwo w czasach pandemii, najważniejsze pytanie odnoszące się do każdego przypadku brzmi: Czy liturgia wyjaśnia Ewangelię na tę chwilę, w tym kontekście? Odpowiedź na to pytanie stanowi kryterium naszego nabożeństwa i porządku liturgicznego, ono nadaje mu kształt. Kryterium liturgiczne Kryterium to można również sformułować tak, jak zrobił to Marcin Luter, komentując nowatorskie i współczesne praktyki nabożeństwa w swoich czasach: „Niektórzy kierują się najlepszymi intencjami, ale inni nie mają nic innego jak ochotę wyprodukować coś nowego, tak by mogli świecić przed ludźmi jako prowadzące światła zamiast być zwykłymi nauczycielami” (Niemiecka msza i porządek nabożeństwa, 1526). Nie jesteśmy powołani, by „świecić przez ludźmi”, ale by być[...]

miniatura

W związku z ogłoszonym przez Synod Kościoła Rokiem wolności chrześcijańskiej chcemy w „Zwiastunie Ewangelickim” zastanowić się, czym jest nasza chrześcijańska wolność i do czego nas ona zobowiązuje. Cykl artykułów, zbudowany wokół dwóch bloków tematycznych: wolny wobec Boga oraz sługa wobec bliźnich, wskazuje na różne aspekty tego zagadnienia. Odzwierciedlenie znajdzie w nich definicja wolności chrześcijańskiej, którą sformułował Marcin Luter. Mamy nadzieję, że artykuły te zachęcą do refleksji nad tym, co to tak naprawdę znaczy, że jest się ewangelikiem.   Odnawiająca chrześcijaństwo Lutrowa wizja życia wierzących opierała się na dwóch uzupełniających się tezach traktatu O wolności chrześcijanina. Pierwsza głosiła: „Chrześcijanin jest całkowicie wolnym panem wszystkich rzeczy, nikomu nie podległym”. W jej[...]

miniatura

– duszpasterskie przemyślenia   Konflikty, kryzysy i katastrofy, jako składowe naszych doświadczeń wiary, są częścią biografii każdego z nas. Wpisują się wręcz w chaos ludzkiego rozwoju. Są znakami przeobrażeń i stają się impulsami do kreowania nowego stylu życia oraz do tłumaczenia naszego życia na nowo. Bez nich życie byłoby wreszcie możliwe do zaplanowania, ale zarazem okazałoby się niezwykle ubogie i bez potencjału. Konflikty, kryzysy i katastrofy odbierane są jednak jako doświadczenia pełne cierpienia, bolesne emocjonalnie. Przy maksymalnym wysiłku próbujemy jak najszybciej je przezwyciężać. Odnoszą się one do życia pojedynczych osób, jak i do całych społeczeństw. Zagrożenia i szanse Konflikty dotyczą przeżywanych trudności, doświadczanych niedostatków, podejmowanych prób eksponowania władzy, ścierania się prezentowanych[...]

miniatura

- w roku jubileuszu Lutrowego odkrycia wolności chrześcijańskiej W związku z ogłoszonym przez Synod Kościoła Rokiem wolności chrześcijańskiej chcemy w „Zwiastunie Ewangelickim” zastanowić się, czym jest nasza chrześcijańska wolność i do czego nas ona zobowiązuje. Aby wskazać na różne aspekty tego zagadnienia, rozpoczynamy cykl artykułów, zbudowany wokół dwóch bloków tematycznych: wolny wobec Boga oraz sługa wobec bliźnich. Odzwierciedlenie znajdzie w nich definicja wolności chrześcijańskiej, którą sformułował Marcin Luter: „chrześcijanin jest wolnym panem względem wszystkiego i nikomu niepodległym; chrześcijanin jest najbardziej uległym sługą wszystkich i każdemu podległym” z pisma O wolności chrześcijanina. Mamy nadzieję, że artykuły te zachęcą do refleksji nad tym, co to znaczy tak naprawdę, że jest się[...]

miniatura

  Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga jest częścią stworzenia. Naszym zadaniem jest zasiedlanie i troska o świat. Kiedy czytamy, jak wyglądało życie w ogrodzie Eden, widzimy pełną harmonię i jedność. Równowagę panującą w świecie. Została ona zniszczona, bo człowiek w swej pysze zapragnął być równy Bogu. Zaś Boży nakaz, by czynić sobie ziemię poddaną, nie oznaczał już troski i odpowiedzialności, ale wyniszczenie i wykorzystywanie (1 Mż 1,28). W drugim opisie stworzenia czytamy, że Bóg umiejscowił człowieka w ogrodzie Eden „by go uprawiał i strzegł” (1 Mż 2,15). Człowiek jest więc współpracownikiem Boga w procesie kształtowania i troski o świat. Tymczasem ludzkość pogrążona w grzechu zwraca się przeciwko środowisku. Tylko, że jest to akt samobójczy. Skoro bowiem, jak wierzą luteranie, jesteśmy jednością[...]

miniatura

  Synod naszego Kościoła podczas posiedzenia w Łodzi w dniu 13 października 2018 roku podjął uchwałę, w której zaproponował ewangelikom w Polsce tematykę działań na dwa kolejne lata. Uchwała przewidywała, że luteranie będą w 2019 roku dużo mówili na temat troski o Boże stworzenie, a rok później zajmą się chrześcijańską wolnością. Propozycje, które zostały przyjęte – co warto zauważyć – jednogłośnie, zostały przygotowane przez synodalną komisję ds. teologii i konfesji. Zarówno komisja synodalna, jak i potem rada synodalna, a w końcu cały Synod Kościoła, kierowały się wspólną przesłanką. Podstawowym powodem do zajęcia się taką właśnie tematyką, była chęć uwzględnienia ważnych elementów naszej tożsamości wyznaniowej i odniesienia ich do tego, czym żyje współczesny człowiek.  Konsekwencje biblijnego[...]

miniatura

  Europa to kraina obfitości. Większość rodaków pomyśli zapewne o Niemczech, Francji czy Wielkiej Brytanii, ale i Polskę można zaliczyć do tej grupy państw. Rozejrzyjmy się uważniej: nasze szafy są wypchane ubraniami, piwnice i strychy są pełne przedmiotów, których nie używaliśmy od lat i zapewne już ich nie użyjemy, ponieważ zapomnieliśmy, że je posiadamy. W niezliczonych zakamarkach piętrzą się pamiątki, bibeloty i gadżety, które wzięły się nie wiadomo skąd i czemu służą. Kiedy jeszcze rzucimy okiem na ulice zakorkowane tysiącami samochodów oraz uświadomimy sobie, że w Polsce wyrzuca się rocznie około 9 milionów ton żywności – co daje szacunkową wartość 235 kg żywności na osobę, to musimy przyznać, że również i my żyjemy w krainie dobrobytu. Nie wszyscy, i nie w takim samym stopniu, ale jednak. Mam, więc jestem[...]

miniatura

  Wolność można rozumieć różnie, nie tylko jako formę realizacji własnej indywidualności, lecz także jako służbę i odpowiedzialność. Myśl ks. Marcina Lutra stoi właś­nie na drugim biegunie, wpisując się niejako w neokonserwatywne propozycje kierowane do ponowoczesnego człowieka. Wolność, według Reforma­tora, jest nade wszystko darem, jest czymś danym z zewnątrz, a zarazem jest czymś zadanym, jest wezwaniem do służby. To w Chrystusie człowiek staje się wolny od grzechu, a skoro jest obdarzony tak wielkim dobrem, to chce podążać drogą służenia innym. (...) Czy możliwe jest wyjście z tej walki dwóch wizji wolności? Czy można szukać jakiejś drogi pośredniej po­między skrajnym indywidualizmem, kultem wolności jednostkowej, a wizją wolności jako uświadomionej drogi łaski i służby? Wszak wielki teolog współczesny Eberhard[...]

miniatura

W Biblii wielbłąd występuje 58 razy. Pojawia się w Pięcioksięgu Mojżeszowym jako zwierzę nieczyste, którego spożywanie było zabronione (por. 3 Mż 11,4). Wielbłądy, stworzenia cierpliwe i spokojne, były zwie­rzę­tami pod wierzch: „Wstał więc Jakub i posadził synów swoich i żony swoje na wielbłądach” (1 Mż 31,17). Ich liczba świadczyła o majętności: „Tak to mąż ów wzbogacił się ogromnie, miał liczne trzody i miał niewolnice, i niewolników, wielbłądy i osły” (1 Mż 30,43). Job początkowo miał trzy tysiące wielbłądów. Bóg przywracając mu dobrobyt i szczęście, obdarzył go sześcioma tysiącami tych zwierząt (por. Hi 1,3; 42,12). Używano ich jako zapłaty, daniny czy wartościowego podarunku, na przykład Jakub „wziął z tego, czego się dorobił, jako dar dla Ezawa, brata swego (...) trzydzieści wielbłądzic[...]