W Biblii wielbłąd występuje 58 razy. Pojawia się w Pięcioksięgu Mojżeszowym jako zwierzę nieczyste, którego spożywanie było zabronione (por. 3 Mż 11,4). Wielbłądy, stworzenia cierpliwe i spokojne, były zwierzętami pod wierzch: „Wstał więc Jakub i posadził synów swoich i żony swoje na wielbłądach” (1 Mż 31,17). Ich liczba świadczyła o majętności: „Tak to mąż ów wzbogacił się ogromnie, miał liczne trzody i miał niewolnice, i niewolników, wielbłądy i osły” (1 Mż 30,43). Job początkowo miał trzy tysiące wielbłądów. Bóg przywracając mu dobrobyt i szczęście, obdarzył go sześcioma tysiącami tych zwierząt (por. Hi 1,3; 42,12). Używano ich jako zapłaty, daniny czy wartościowego podarunku, na przykład Jakub „wziął z tego, czego się dorobił, jako dar dla Ezawa, brata swego (...) trzydzieści wielbłądzic[...]
Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.