miniatura

Dostarczyliśmy środki higieniczne, artykuły szkolne i odzież do centrum Charkowa. Byliśmy w Ukrainie w dniach 5-7 kwietnia 2025 r., pomiędzy atakiem na Krzywy Róg a krwawą Niedzielą Palmową w Sumach. To był nasz dziesiąty wyjazd z pomocą w ramach nieformalnej grupy MOSTY, podczas trwającej, pełnoskalowej wojny. To był smutny wyjazd, ukazujący prawdziwą twarz tej wojny. Zwłaszcza na płaszczyźnie relacji społecznych i sytuacji gospodarczej Ukrainy. Im dalej na wschód, tym bardziej wyczuwalna jest atmosfera zmęczenia, często też zobojętnienia wśród tamtejszych mieszkańców oraz celowości naszych dalszych działań pomocowych. Pomocy nie da się udzielić wirtualnie Codziennie muszą się mierzyć z nalotami, brakiem zasilania, niedostępnością wszelakich usług, wysokimi cenami, coraz większym brakiem rąk do pracy. Do tego dochodzą okaleczenia i[...]

miniatura

– działania Fundacji LWF w Polsce Trudno było przewidzieć czas trwania pełnoskalowej wojny rozpoczętej 24 lutego 2022 roku i nakreślić zakres niezbędnej uchodźcom pomocy. Pierwsze dni i tygodnie to wiele spontanicznych działań i ludzkich odruchów serc. Wtedy też padały pierwsze zapytania skierowane do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce od międzynarodowych partnerów: Jak najlepiej pomagać? Wsparcia udzieliła Kościołowi m.in. Światowa Federacja Luterańska (ŚFL) – powołując Fundację LWF w Polsce, czyli Fundację Światowej Federacji Luterańskiej. Jedną z części działań pomocowych stała się współpraca z Wydziałem Służby dla Świata (World Service) koordynującym światowe działania charytatywne ŚFL. Konsultacje z biskupem Kościoła, biskupami diecezjalnymi i wyznaczonymi współpracownikami zaowocowały powołaniem nowej osoby[...]

miniatura

Moimi pierwszymi ukraińskimi przyjaciółmi byli bracia Artem i Mykola. Nazywano ich Aaronem i Mojżeszem. Potem poznałem Pavla, studenta Szkoły Biblijnej. W ostatnich latach spotykam tylko kobiety, które musiały uciekać z Ukrainy. Mężczyźni zajęci są wojną. Oleksandra i Kristina, matka i córka, w 2022 roku ukryły się przed bombami w charkowskim metrze. Po nalocie okazało się, że po ich domu została wielka wyrwa. Z reklamówką w ręku wsiadły do pociągu i pojechały do Przemyśla. Potem trafiły na Śląsk Cieszyński. Kristina nie zdążyła zabrać z sobą szkieł kontaktowych. Jeden z prywatnych gabinetów okulistycznych sprezentował jej okulary. Oleksandra, nieprzywykła do ciężkiej pracy fizycznej, trafiła na cieszyński SOR. Tam przeprowadzono dokładne badania, udzielono pomocy, zaopatrzono w lekarstwa. Towarzysząc Oli i Krsitinie przeżywałem[...]

miniatura

– rozmowa z bp. Leonem Novakiem, zwierzchnikiem Kościoła Ewangelickiego Augsburskiego Wyznania w Słowenii Jak opisałby Ksiądz Biskup swój Kościół? Kościół Ewangelicki Augsburskiego Wyznania w Słowenii to Kościół diaspory – jego członkowie stanowią niecały jeden procent ludności kraju. Do tej pory liczył 14 parafii, ale we wrześniu 2023 roku dołączyły do nas dwa zbory zielonoświątkowe. Obecnie obejmuje 16 parafii, w których służy 12 pastorów – mamy 8500-9500 wiernych opłacających składki i 12000 członków Kościoła w sumie. Jesteśmy tradycyjnym Kościołem ludowym o mocnych związkach z Reformacją. Pamiątka Reformacji to święto narodowe w Słowenii, podczas którego mają miejsce państwowe obchody transmitowane przez telewizję publiczną. Biorą w nich udział prezydent, członkowie rządu, dyplomaci i inni przedstawiciele świata[...]

miniatura

– luteranie wciąż solidarni z Ukrainą Od samego początku pełnoskalowej wojny w Ukrainie luteranie w Polsce angażują się w pomoc wojennym uchodźcom oraz tym, którzy pozostali w swoim kraju. W dniach 25-27 lutego 2025 roku delegacja luteran z Polski z biskupem Kościoła Jerzym Samcem odwiedziła Kijów. Celem wizyty w stolicy kraju było wyrażenie solidarności z Kościołem w Ukrainie podczas trwającej już czwarty rok wojny, a także przygotowanie podpisania porozumienia o partnerstwie pomiędzy Kościołami luterańskimi w Polsce i w Ukrainie. Ważnym i ciekawym doświadczeniem były odwiedziny w dwóch parafiach luterańskich w Kijowie i spotkanie z ukraińskimi luteranami. Dom Miłosierdzia Pierwszą parafią była „młoda” parafia im. Marcina z Tours, która powstała pięć lat temu. Parafia wynajmuje pomieszczenia w gęsto zaludnionej dzielnicy. Co[...]

miniatura

Bielsko-Biała O pokój w Ukrainie modlono się 24 lutego 2025 roku w centrum Bielska-Białej. W ekumenicznym wydarzeniu wzięli udział duchowni różnych wyznań, samorządowcy oraz mieszkańcy. Modlitwę wspólnie odmówili: biskup diecezji cieszyńskiej Adrian Korczago (lut.), wikariusz generalny diecezji bielsko-żywieckiej ks. Marek Studenski (rzym.), ks. Dymitrij Fedlyuk (grekokat.). Odczytano także list ks. Michała Kuryły z bielskiej parafii prawosławnej. W uroczystości wziął udział prezydent Jarosław Klimaszewski, a także przedstawiciele organizacji pomagających ukraińskim uchodźcom na czele z Grażyną Staniszewską, byłą eurodeputowaną. Pełnoskalowa wojna w Ukrainie, którą rozpoczęła napaść wojsk rosyjskich 24 lutego 2022 roku weszła już w trzeci rok. Wspomniał o tym w swoim wystąpieniu bp Adrian Korczago: „Niestety nadal jesteśmy razem, bo[...]

miniatura

– rozmowa z ks. Oleksandrem Grossem o wierze i życiu parafialnym podczas wojny Proszę opowiedzieć trochę o sobie. Co skłoniło Księdza do zostania duchownym? Urodziłem się na Północnym Kaukazie, na południu Rosji. W 1988 roku wyjechałem na Ukrainę na studia. Do Kościoła wstąpiłem dopiero w wieku 22 lat, ponieważ w moim kraju urodzenia, czyli w Rosji (wówczas jeszcze Związku Radzieckim), Kościoła nie było, ale w Zachodniej Ukrainie już tak. Po dwóch latach bycia tam członkiem parafii, zapytano, czy ktoś z nas rozważałby poprowadzenie nabożeństwa w Odessie, ponieważ nie było tam księdza. Dlatego moja parafia z zachodniej Ukrainy wysłała mnie do Odessy jako wolontariusza – świeckiego kaznodzieję. Ordynowany na księdza zostałem w seminarium teologicznym w Petersburgu. Potem Kościół ukraiński wezwał mnie do powrotu. Przez dziesięć lat[...]

miniatura

Od rozpoczęcia pełnoskalowej wojny w Ukrainie Ewangelickie Stowarzyszenie Betel angażuje się w pomoc dla jej mieszkańców oraz dla uchodźców. Na początku były to transporty pomocy dla ogarniętego wojną kraju, o czym „Zwiastun Ewangelicki” szeroko informował. Transporty środków medycznych i technicznych, przekazane przez bpa Pavlo Shvartsa, trafiły głównie do Charkowa i okolic. Potem przyszedł czas na wspieranie tych, którzy schronili się w Polsce. Aby ułatwić funkcjonowanie im w obcym kraju, gdzie obowiązują odmienne przepisy, otwarto biuro porad prawnych. Nieodpłatnych informacji udziela ono w swojej siedzibie, przez telefon oraz portal komunikacyjny ZOOM. Znalazła w nim zatrudnienie prawniczka z Ukrainy, która pomaga uchodźcom w różnych sytuacjach życiowych i bytowych na terenie Polski. Projekt finansuje Kościół Ewangelicki Hesji i[...]

miniatura

Centrów Społeczności LWF, czyli ośrodków integracji prowadzonych przez Fundację Światowej Federacji Luterańskiej w Polsce, jest w naszym kraju pięć: w Bielsku-Białej, Bytomiu, Gdańsku, Wrocławiu i Zgierzu. Ich działalność to kolejna, odpowiednia w bieżącej chwili forma wspierania wojennych uchodźców z Ukrainy. Centra mają podobne cele i funkcjonują podobnie. Początkowo były punktami, gdzie udzielano pomocy finansowej (patrz „Zwiastun Ewangelicki” 13-14/2022), teraz chodzi o wiele więcej. „Wierzymy, że wsparcie psychospołeczne jest niezbędne do przezwyciężenia traumy wojny, jakiej doświadczyli ukraińscy uchodźcy podczas ucieczki z Ukrainy. Chcemy pomóc uchodźcom płynnie zaadaptować się do nowych warunków i wesprzeć ich w odbudowie w miarę »normalnego« życia” – napisali ich organizatorzy. Nowe i stare zabawy Po raz drugi przez dwa[...]

miniatura

Sorkwity Od 24 czerwca do 4 lipca 2024 r. diecezja mazurska zorganizowała w parafii w Sorkwitach turnus dla rodzin uchodźców z Ukrainy. Opiekę duszpasterską nad 31 osobami sprawował proboszcz ks. Krzysztof Mutschmann. Był to, ze względu na aurę, udany czas, gdyż część spotkań i rozmów oraz zajęcia grupowe można było zorganizować na świeżym powietrzu. Dla integracji grupy istotne były również wspólne posiłki. Uczestnicy turnusu na co dzień mieszkają w różnych częściach Polski, była więc to okazja do zawarcia bliskich znajomości. Część z nich oczekuje zakończenia wojny, aby wrócić do rodziny i bliskich, którzy zostali w Ukrainie. Inni zaczynają budować i planować swoją przyszłość w Polsce, mając świadomość, że będzie to zadanie niełatwe i wymagające wielu wyrzeczeń. Program turnusu był urozmaicony. Podczas zajęć plastycznych[...]