Rozmowa

miniatura
Rozmowa
/
ks. Ryszard Pieron

Oleski kościół, kanarki i taniec

– rozmowa z Lidią i Karolem Schoenfeldami W lasowickiej parafii pełnicie Państwo funkcję kościelnych w filiale w Oleśnie ponad czterdzieści lat. Ponadto Pan jest członkiem rady parafialnej ponad pięćdziesiąt lat i skarbnikiem parafii prawie trzydzieści lat. Pamiętam nasze pierwsze spotkanie w sali parafialnej w Oleśnie, gdy prawie ćwierć wieku temu zostałem tu skierowany do służby. Jak Pan postrzega te pięćdziesiąt lat pracy w filiale i parafii, bycia w Kościele i dla Kościoła? Jak to się zaczęło? Karol Schoenfeld: Kiedyś znajoma mi powiedziała, że jej ojciec był kościelnym pięćdziesiąt lat, pomyślałem wtedy, że to jest niemożliwe. Skoro już ponad 40 lat jestem kościelnym tutaj, w Oleśnie, to może, jak Bóg pozwoli, chętnie dociągnę do tego, co wydawało się kiedyś niemożliwe, do pięćdziesięciu lat. Jesteśmy z żoną na dobrej[...]

miniatura
Rozmowa
/
Redakcja

USA: Dla młodych ważna jest sprawiedliwość

– rozmowa z Danielem Kirschbaumem Proszę opowiedzieć, jakie wychowanie religijne i wyznaniowe odebrał Pan jako dziecko. Kiedy byłem dzieckiem, byliśmy członkami Kościoła ELCA w małym miasteczku w Wisconsin na środkowym zachodzie Ameryki. Chodziłem na zajęcia szkółki niedzielnej i uczęszczałem na różne kościelne spotkania. Każdego lata wyjeżdżałem na tygodniowy wypoczynek. W czasie wakacji szkolnych uczęszczałem również na kursy biblijne w mojej parafii, na naukę konfirmacyjną i kursy przygotowawcze przed pierwszym przystąpieniem do Komunii Świętej oraz uczestniczyłem w ogólnokrajowych spotkaniach młodzieży ELCA. Jako młody chłopak byłem prawdopodobnie dużo bardziej aktywny w Kościele niż większość rówieśników, ale dla mnie było to miejsce, w którym czułem się bezpiecznie. Oczywiście inaczej przeżywałem spotkania akademickie[...]

miniatura
Rozmowa
/
ks. Piotr Sztwiertnia

Duma, niedosyt i nowe wyzwania

– rozmowa z ks. Jerzym Below, dyrektorem Wydawnictwa Augustanai Korneliuszem Glajcarem, dyrektorem Drukarni Augustana Co czujecie w momencie tego jubileuszu: zdziwienie, że to już tyle lat, zadowolenie, niedosyt? ks. Jerzy Below: To rzeczywiście jest zaskakujące, jak czas szybko biegnie. Widać to po obejrzanych tu zdjęciach. Wyszukując je miałem chwilami wrażenie, że pokazują niedawne wydarzenia, a minęło od nich wiele lat. Z drugiej strony, trzeba powiedzieć, że przeprowadziliśmy przez ten czas kilka naprawdę wielkich – nie waham się tak powiedzieć – projektów. Jestem przekonany, że wykorzystaliśmy właściwie zarówno to nowe miejsce, jaki i nowe czasy, w jakich zaczynaliśmy. Korneliusz Glajcar: Dumę a zarazem niedosyt. Zarówno dumę z tego, co zrobili poprzednicy, jak i zrealizowania ważnego zadania – postawionego przed nami celu. Niedosyt – bo[...]

miniatura
Polecamy Rozmowa
/
Redakcja

Islandia pionierem ordynacji kobiet

– rozmowa z Auður Eir Vilhjálmsdóttir, pierwszą kobietą ordynowaną na księdza Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Islandii Proszę opowiedzieć o początkach swojej edukacji religijnej. Jak to było w Pani domu rodzinnym? Mój dom rodzinny był cudownym miejscem, zawsze pełnym życia, w którym było dużo ludzi. Mój ojciec powiedział kiedyś, że nie byliśmy wychowywani, po prostu zawsze byliśmy zaangażowani we wszystko, co się dzieje w rodzinie i parafii. Pracowałam w Stowarzyszeniu Chrześcijańskich Młodych Kobiet w Islandii (KFUK) od najmłodszych lat i to wywarło na mnie duży wpływ. Moje studia teologiczne były naturalną kontynuacją mojego uczestnictwa i zaangażowania w życie parafialne. A potem, po doświadczeniu pracy w KFUK, bycie księdzem wydawało mi się właściwe i naturalne. Nigdy nie przyszło mi do głowy, że mogą być ludzie, którzy[...]

miniatura
Polecamy Rozmowa
/
Magdalena Legendź, ks. Jerzy Below

Ukraina: Módlmy się o sprawiedliwy pokój

– rozmowa z Pavlo Shvartsem, biskupem Niemieckiego Kościoła   Ewangelicko-Luterańskiego Ukrainy Wojna trwa już prawie miesiąc. Czy traktowaliście poważnie ostrzeżenie Amerykanów, że Rosja zaatakuje Ukrainę i czy się w jakiś sposób przygotowaliście? Nasza sytuacja była napięta, ale tylko niektórzy przeprowadzili się na przykład do zachodniej Ukrainy. Jednak większość starała się nie myśleć o tym albo zakładała, tak jak my w Kościele, że jest to zbyt duże szaleństwo, żeby stało się rzeczywistością. Konsekwencje dla państwa rosyjskiego wydawały się ogromne, a nawet większe w dalszej perspektywie niż dla Ukrainy. Niestety okazało się to realne. Zaskoczeniem było, że zaatakowano miasta, które w dużej mierze są rosyjskojęzyczne. Z naszej, kościelnej, perspektywy trzeba też podkreślić, że Rosja zaatakowała wschód i[...]

miniatura
Rozmowa
/
Katarzyna Pastucha

Podlaskie pierogi, szakszuka i śpiwory przysypane śniegiem

– rozmowa z Igorem Kurandą, który pomagał na granicy polsko-białoruskiej Opowiedz o sobie. Urodziłem się w Wieluniu, ale w Krakowie mieszkam ponad 16 lat, czuję się tutejszy. Nie pochodzę z religijnej rodziny. Moi rodzice są lekarzami, zaszczepili we mnie zdrowy rozsądek, naukową wizję świata i chęć niesienia pomocy. Ich rodzice też pracowali w ochronie zdrowia. Z Kościołem nie mieli nic wspólnego, byli wręcz ekskomunikowani – jedna babcia była pielęgniarką i komunistyczną posłanką, a druga ginekolożką przeprowadzającą legalne aborcje. Zostałem jednak ochrzczony w Kościele Rzymskokatolickim, a swojej duchowości szukałem sam. Już w liceum, poznając historię Reformacji, poczułem, że to moja ścieżka. Konwersji na luteranizm dokonałem dopiero w 2018 roku, była połączona z chrztem mojej córki. Przed pandemią mocno angażowałem się w[...]

miniatura
Rozmowa
/
Redakcja

Madagaskar: Zrównoważony rozwój dla rosnącego Kościoła

– rozmowa z Denisem Rakotozafy, biskupem Malgaskiego Kościoła Luterańskiego Objął ksiądz urząd biskupa w trudnym czasie dla Kościoła, co się wydarzyło od tego dnia? Z moim wyborem zbiegł się w czasie początek pandemii koronawirusa. Wprowadzenie w urzędowanie miało miejsce 6 grudnia 2020 roku. Koronawirus rozprzestrzeniał się u nas bardzo szybko i wiele osób zmarło, w tym były biskup Kościoła ks. David Rakotonirina oraz liczni księża i pracownicy kościelni. To był trudny czas, wielu ludzi opłakiwało nagłą i ogromną stratę w swoich rodzinach i Kościele. Na początku pandemii COVID-19, w marcu 2020 roku zamknęliśmy wszystkie nasze kościoły na kilka miesięcy, zgodnie z przepisami rządowymi o powstrzymywaniu rozprzestrzeniania się wirusa. Musieliśmy rozwiązać wiele problemów, w tym trudności w udzielaniu wsparcia finansowego dla[...]

miniatura
Rozmowa
/
Magdalena Legendź

To ludzie dają swoje dary

– rozmowa z ks. Grzegorzem Giemzą, dyrektorem Polskiej Rady Ekumenicznej W styczniu odbywa się doroczny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan, w którym uczestniczą w naszym kraju m.in. Kościoły zrzeszone w Polskiej Radzie Ekumenicznej (PRE). W jego ramach w jednym dniu mamy rozważać wspólne uwielbienie Jezusa, innego dnia jest mowa o wspólnych darach. W jaki sposób jako chrześcijanie różnych wyznań możemy wspólnie zanosić dary Jezusowi? Hasłem tegorocznego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan jest werset z Ewangelii Mateusza 2,2 „Zobaczyliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie i przyszliśmy oddać Mu pokłon”. Mowa tu o mędrcach, którzy pospieszyli do Chrystusa, bo zobaczyli znak, dostrzegli na niebie Jego gwiazdę. Reprezentują oni różnorodność ówczesnego świata, ludy różnych kultur, ale też jedność narodów, które poszukują Boga. Tak[...]

miniatura
Polecamy Rozmowa
/
Agnieszka Godfrejów-Tarnogórska

Przywództwo służebne

– rozmowa z ks. Anne Burghardt, sekretarz generalną Światowej Federacji Luterańskiej Pochodzi ksiądz z Estonii. Według statystyk jest to jeden z najmniej religijnych krajów w Europie, około 70% ludności określa się jako bezwyznaniowa. Wśród Kościołów chrześcijańskich dwa najliczniejsze to luterański i prawosławny. Co wpłynęło na tę sytuację? By odpowiedzieć na to pytanie, muszę dokonać wprowadzenia historycznego. Kościół luterański od czasów Reformacji był w Estonii wyznaniem dominującym. Lecz wyzwanie naszego Kościoła luterańskiego polegało na tym, że nie zawsze w przeszłości udawało się wprowadzać w życie zasadę powszechnego kapłaństwa wszystkich wierzących. Ponieważ przez kilka stuleci większość duchownych ewangelickich miało niemieckie pochodzenie i powiązania z niemieckojęzycznymi właścicielami ziemskimi, to Kościół[...]

miniatura
Rozmowa
/
Redakcja

Tanzania: Wspólna droga

– rozmowa z Rebeccą Maduley Kurubai, pierwszą Masajką – księdzem Proszę opowiedzieć o początkach swej służby jako księdza. Ukończyłam studia w 1999 roku i w tym samym roku zostałam ordynowana. Bezpośrednio po ordynacji zostałam posłana do parafii do miejscowości Iringa. Na początku nie miałam tam niczego – nie było biura, nie miałam gdzie pracować i było tylko kilkadziesiąt osób, z którymi miałam zakładać nową parafię. Dlatego najpierw zaczęliśmy budować kościół. Przychodziło wówczas wielu ludzi, żeby popatrzeć i zapytać, jak to możliwe, że ja, Masajka, mogłam zostać księdzem, skoro wszyscy wiedzą, że Masajowie prowadzą całkiem inne życie. Wielu ludzi przyszło, oglądało i słuchało słów Ewangelii. Tylko w pierwszym roku parafia rozrosła się z mniej niż 40 do około 1000 członków. Zaczęliśmy z nimi pracować,[...]

POLECAMY TAKŻE
Bóg i My Polecamy
/
ks. Wojciech Froehlich

Módl się i pracuj

Bóg i My Polecamy
/
ks. Paweł Meler

To nie sen

Polecamy Widzenia własne
/
Anna Mądrakowska

Dlaczego akurat teologia?