miniatura

– rozmowa z diakon Haliną Radacz, przewodniczącą synodalnej komisji ds. kobiet Co wpłynęło na pani życiowy wybór, żeby pracować w Kościele jako duchowna? Bardzo wcześnie straciłam matkę i z tego powodu buntowałam się przeciw światu i kłóciłam się z Panem Bogiem. Ogromne oparcie miałam w ojcu, ale miejscem, gdzie czułam się bezpiecznie, była też parafia ewangelicka w Sopocie. Grupa parafialnej młodzieży wspierała mnie. Potrafili uszanować mój bunt, a zarazem otoczyć nienarzucającą się opieką. Spierając się z Panem Bogiem jednocześnie chodziłam na spotkania młodzieżowe i do kościoła, bo bardzo tego potrzebowałam. Ostatecznie z tych doświadczeń zrodziło się przekonanie, że to, co chcę robić w życiu, to opowiadać ludziom o tym, w co sama wierzę i co jest dla mnie ważne. Pod koniec drugiej klasy liceum wiedziałam już, że chcę[...]

miniatura

– rozmowa z Susan Johnson, biskup Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego w Kanadzie (ELCIC) Czym zajmuje się Pani osobiście w 2021 roku? W tym roku jestem na rocznym urlopie i pracuję nad trzecim wydaniem książki mojego ojca: Praying the Catechism (Modląc się katechizmem). W książce ojciec prowadzi pewnego rodzaju dialog z Marcinem Lutrem i w tym trzecim wydaniu ja również włączam się w ten dialog. Zamysł tej książki polega na prowadzeniu czytelnika przez dziewięćdziesiąt dni od Środy Popielcowej do Święta Zesłania Ducha Świętego, ale oczywiście można też ją czytać w każdej innej porze roku. Pierwotnym pomysłem było przygotowanie osób dorosłych, które chcą przystąpić do Sakramentu Chrztu Świętego, ale książka ta może też pomóc innym ludziom. Przez ostatni rok, w szczycie pandemii COVID-19, codziennie śpiewała Pani jedną pieśń[...]

miniatura

– rozmowa z Elżbietą Byrtek Podczas niedawnej konferencji poświęconej ekopedagogice w nauczaniu religii wygłosiła pani referat zatytułowany Czy Pan Jezus był eko?. Skąd pomysł na tak postawione pytanie? Pomysł przyniosło życie, a dokładnie uczniowie. Od kilku lat w ogrodzie parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Warszawie organizujemy międzyparafialny, wielopokoleniowy piknik. Uczestniczą w nim osoby z parafii luterańskich, reformowanej i metodystycznej. W roku 2019, który Synod Kościoła ogłosił Rokiem troski o stworzenie, naturalnie wybraliśmy związaną z tym tematykę. Zaproponowano mi wygłoszenie kazania, co jest dużym wyzwaniem w przypadku takiego przekroju wiekowego. Pomyślałam, że z tego względu warto przygotować kazanie dialogowe – w formie rozmowy z moimi uczniami. Podczas przygotowań jeden z nich zadał właśnie takie pytanie.[...]

miniatura

– rozmowa z Helgą Sikorą Całe życie mieszka pani na Śląsku Cieszyńskim, od lat w Pruchnej. Jednak pochodzi pani z Mazur – proszę opowiedzieć o swojej rodzinie. Urodziłam się w Sadach, to jest 6 km od Mikołajek jako Helga Krisz. Było nas czworo dzieci, dwie dziewczyny i dwóch chłopaków. Najstarszy był brat, potem siostra. Ja byłam trzecia, a po mnie był jeszcze jeden brat. Rodzice mieli gospodarstwo – 120 morgów ziemi, a 4 morgi to jeden hektar. Mieściło się nad samym jeziorem, a tym jeziorem można było dopłynąć do Mikołajek. Jak wyglądał praca w takim dużym gospodarstwie? To było dość duże gospodarstwo, zatrudnialiśmy pracowników. To były dwie rodziny, jedna do koni, druga do krów – bo były krowy. Mleko wlewało się do 20 litrowych baniek i jedna osoba ze wsi zawoziła te bańki do Mikołajek. My mieszkaliśmy trochę za wsią.[...]

miniatura

– rozmowa z ks. Mathilde Sabbagh, ewangelicką duchowną w Syrii Na Twoim profilu na Facebooku znajduje się informacja, że od pewnego czasu nie było bieżącej wody w Al-Hasaka. Jak sytuacja wygląda teraz? Trochę lepiej. Turcja zajęła najważniejsze źródło wody pitnej w północnej Syrii, aby osłabić Kurdów. Miasto nie miało wody przez ponad miesiąc i to akurat w upalny sierpień 2020 roku. Musieliśmy kupować wodę butelkowaną. Teraz mamy już przynajmniej wodę co dziesięć dni przez kilka godzin, głównie w nocy. Budzimy się wówczas nawzajem, wstajemy szybko i załatwiamy wszystko, co najważniejsze, sprzątamy i pierzemy. Napełniamy też naszą parafialną cysternę, aby zabezpieczyć wodę dla chorych. Dlaczego chciałaś studiować teologię? Dorastałam w parafii w Al-Hasaka. Mój ojciec był jednym z radnych parafialnych. Kościół był dla nas[...]

miniatura

– rozmowa z ks. Sílvią Genz, prezydentką Kościoła    Ewangelickiego Wyznania Luterańskiego w Brazylii (KEWL) Jak radzi sobie Pani w czasach pandemii szerzącej się w Brazylii od marca 2020 roku? Kiedy w Brazylii potwierdzono pierwsze przypadki choroby, tysiące ludzi w wielu krajach padło już ofiarą koronawirusa. Mieliśmy więc trochę czasu na przygotowanie się do pandemii, ale rząd nie docenił powagi sytuacji. Twierdził, że ​​zagrożenie związane z nowym koronawirusem jest „przewymiarowane” przez prasę i Światową Organizację Zdrowia. Podstawowe zasady, takie jak zachowanie dystansu i obowiązek noszenia maski, były przedstawiane jako absurdalne i nie były przestrzegane. To z pewnością przyczyniło się do dużej liczby zakażeń i zgonów. Liczby te byłyby dziś jeszcze wyższe, gdyby niektóre agendy rządowe, a także lokalne[...]

miniatura

– rozmowa z biskupem Marcinem Makulą Co skłoniło Księdza Biskupa do ubiegania się o posługę Ewangelickiego Biskupa Wojskowego? Pierwsze słowo, które od razu się tu pojawi jako odpowiedź, to powołanie. Poczułem wezwanie, żeby podjąć posługę w tej formie. W wojsku byłem już wcześniej i służyłem jako kapelan. Ponieważ teraz kończyła się kadencja Ewangelickiego Biskupa Wojskowego, postanowiłem zgłosić się do tych wyborów. Do jakiego stopnia wpływ na tę decyzję miały wcześniejsze doświadczenia Księdza Biskupa jako kapelana wojskowego? Gdyby nie te doświadczenia, nie czułbym się uprawniony. Jeśli nawet usłyszałbym głos powołania, to nie wiem, czy zdecydowałbym się podjąć to wyzwanie. Nie wiedziałbym przecież, na czym ta służba polega, czego się spodziewać i oczekiwać po służbie duchownego w wojsku. Czy może Ksiądz Biskup[...]

miniatura

– rozmowa z ks. Tymoteuszem Bujokiem, ogólnopolskim duszpasterzem młodzieży Były generacje nazywane „pokoleniem Kolumbów”, „pokoleniem X”, „pokoleniem Y”, „pokoleniem Z”. Jak ksiądz nazwałby współcześnie wchodzące w życie pokolenie? Wygląda na to, że tworząc nazwy pokoleń, specjaliści zbliżyli się do końca alfabetu. To może zacząć od nowa? „Pokolenie a, b, c” i tak dalej. Takich określeń użyłbym. I przy okazji dałbym młodym znać, że ich pojawienie się na świecie nie zapowiada dramatycznej zagłady człowieczeństwa, ale stwarza nowe szanse, nadzieje, możliwości. No i że są potrzebni, oczekiwani i mile widziani. No bo jak pisać historię bez „abc”? Gdyby ksiądz miał opisać współczesną młodzież trzema krótkimi zdaniami, jakie by one były? No to spróbuję, a potem… rozwinę swoje myśli. Po pierwsze,[...]

miniatura

– rozmowa z Marzeną Stawiak, triatlonistką amatorką Pracuje pani jako pedagog i dziecięcy terapeuta, jest pani matką dwojga nastolatków, żoną proboszcza parafii Pokoju w Jaworze na Dolnym Śląsku. Na dodatek pokonuje pani w wodzie, na rowerze i biegu dystanse nieosiągalne dla większości ludzi. Jak pani znajduje na to czas? To jest kwestia stawiania sobie wyzwań. Jako pedagog i nauczyciel buduję wizerunek szkoły, w której uczniowie rozwijają swoje kompetencje tzw. kluczowe, a więc umiejętność budowania relacji, współpracy, przejmowania odpowiedzialności za siebie i swoją naukę. Do tego potrzebny jest cel i konsekwencja. Podobnie próbujemy aktywizować naszych parafian w Jaworze. Razem stawiamy sobie cel, na przykład: organizacja wyjazdu, balu karnawałowego, rekolekcji i tak dzielimy zadania, aby wykorzystać każdy indywidualny talent i potencjał.[...]

miniatura

– rozmowa z Urszulą Brodą i ks. Marcinem Kotasem o kursach duszpasterskich i superwizji Co sprawiło, że postanowiliście kształcić się w dziedzinie duszpasterstwa? Urszula Broda, nauczyciel akademicki, superwizor, coach: Pewnego dnia dostałam propozycję wzięcia udziału w kursie duszpasterskim od osoby, która miała mocne przekonanie, że warto, a ja… dałam się przekonać. Prowadziłam wtedy grupy duchowego wzrostu i inwestowanie w swój rozwój było dla mnie całkowicie naturalne. Wtedy jednak, dziesięć lat temu, nie przemknęło mi nawet przez myśl, że kiedyś to ja będę takie kursy prowadzić. Ks. Marcin Kotas, proboszcz parafii ewangelickiej w Poznaniu, superwizor: Moją główną motywacją było pragnienie towarzyszenia drugiemu człowiekowi w przeżywaniu jego życiowych kryzysów i niesienia mu pomocy w odnalezieniu równowagi, pozyskaniu nowych sił,[...]