miniatura

– czyli epidemia cholery w Turku i okolicach Jako szczęśliwy emeryt, pozbawionym spraw administracyjnych, mam więcej czasu na pogłębianie znajomości historii naszego Kościoła. Gdy byłem m.in. proboszczem parafii w Turku, niejednokrotnie zatrzymywałem się na tamtejszym cmentarzu ewangelickim przy grobowcu z tablicą ks. Wilhelma Augusta Posselta. Zmarł podczas epidemii cholery dnia 17 lipca 1852 roku w wieku 42 lat, w osiem miesięcy po odprawieniu pierwszego nabożeństwa w nowo wybudowanym kościele. Został pochowany tam, gdzie chowano innych zmarłych podczas epidemii, czyli na specjalnie założonym cmentarzu poza miastem. Istnieje on do dzisiaj i nazywany jest cmentarzem cholerycznym. Nagrobek proboszcza parafii ewangelickiej w Turku. Fot. Iza Ptak Epidemia cholery objęła wiele miast i śmierć zbierała swoje obfite żniwo. Była także w Sompolnie i[...]

miniatura

  I dożyliśmy zarazy w XXI wieku! Jest to obecnie i zapewne jeszcze długo będzie temat pierwszoplanowy. Spory polityczne jakby umilkły, mimo że kampania prezydencka w toku, bo teraz największym wspólnym wrogiem jest wirus. I to jest prawda – wspólnym. Koronawirus jest wrogiem wszystkich: mieszkających na Wschodzie i Zachodzie, bogatych i uboższych. Przy okazji można zauważyć jak wielki wpływ ma uchwalone prawo na naszą rzeczywistość. Mam na myśli prawo państwowe, uchwalane przez parlament i stosowane w praktyce przez sędziów w sądach powszechnych. Ale także prawo obowiązujące w naszym, ewangelickim, Kościele uchwalone przez Synod Kościoła, określające porządek i formy obowiązujące w Kościele, a stosowane przez poszczególne rady diecezjalne i parafialne oraz przez proboszczów. Wśród duchownych rozwinęła się, na płaszczyźnie[...]

miniatura

  Przed nami Wielki Tydzień i wspaniałe święta radości związane ze zwycięstwem życia nad śmiercią. Z wielu prowadzonych przeze mnie rozmów wynika, że obawiamy się tego czasu, bo jeszcze nigdy nie doświadczaliśmy go w takim odseparowaniu od nabożeństwowej społeczności przeżywanej w kościołach czy budynkach parafialnych. Czy aby na pewno nigdy? Większość z naszych parafian nie pamięta takich okoliczności. Jest to jednak doświadczenie najstarszych spośród nas, którzy podczas ostatniej wojny światowej, a także przez wiele miesięcy, a czasem i lat po drugiej wojnie światowej nie mieli dostępu do swych kościołów, bo zostały zburzone, rozgrabione czy wręcz odebrane. Był to czas pielęgnowania duchowości w domach, wśród najbliższych, czas tęsknoty za możliwością powrotu do przedsionków Pańskich. Rodzinnie wokół Słowa Bożego W okresie[...]

miniatura

„Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i powściągliwości”. 2 Tm 1,7 W związku z ogólnoświatową pandemią i odwołaniem wszystkich nabożeństw na nadchodzący okres, w tym także w okresie Wielkiego Tygodnia i Wielkanocy, przed nami, społecznością Kościoła, pojawia się niecodzienne wyzwanie. Jesteśmy zaskoczeni ograniczeniem dostępu do naszych kościołów i kaplic. To budzi dezorientację, zwłaszcza przed zbliżającym się okresem świątecznym, jakże znaczącym dla naszej ewangelickiej duchowości. Przywykliśmy do przyjętych sposobów ich przeżywania. I nagle skonfrontowani zostaliśmy z zupełnie nieznanymi do tej pory zmianami. Oczywiście znamy czasy ograniczonego dostępu do kościołów, by móc publicznie wyznawać, że Jezus Chrystus jest naszym Panem. Dla większości z nas to daleka przeszłość – prześladowań[...]

miniatura

  Przeżywany obecnie czas epidemii wymaga odpowiedzialnego podejścia, które musi uwzględniać troskę o zdrowie i życie członków Kościoła oraz duszpasterskie wsparcie osób najbardziej potrzebujących. Dla realizacji tych celów ustala się następujące zasady duszpasterskie i prosi się o ich przyjęcie oraz stosowanie. Nabożeństwa Publiczne nabożeństwa w kościołach i kaplicach ewangelickich na czas epidemii koronawirusa SARS-CoV-2 są zawieszone. Dotyczy to także wszystkich spotkań parafialnych. Dlatego prosimy o udział w nabożeństwach za pośrednictwem mediów. Szczegóły dotyczące transmisji nabożeństw niedzielnych, świątecznych oraz tygodniowych znajdziemy na stronie Kościoła www.luteranie.pl oraz na stronach parafialnych i profilach facebookowych. W przypadku osób starszych czy niekorzystających z Internetu prosimy członków ich rodzin lub inne[...]

miniatura

  Po wprowadzeniu w piątek 13 marca 2020 r. stanu zagrożenia epidemicznego w Polsce Kościół Ewangelicko-Augsburski stanął przed wyzwaniem organizacji życia religijnego w tej nowej, nieznanej sytuacji. Parafie luterańskie zaczęły szukać sposobu komunikacji z parafianami w tym trudnym czasie, gdy nie można spotykać się w budynku kościoła – ze względu na przepisy mówiące o zakazie zgromadzeń powyżej 50 osób oraz ze względów bezpieczeństwa. Tak było, zanim kilka dni później przepisy zaostrzono. Wspólnota w sieci Przyspieszony rozwój kościelnych mediów społecznościach objął wiele parafii, nawet takich, które dotychczas nie miały w tym zakresie wielkiego doświadczenia. Zaczęto udostępniać rozmyślania, nabożeństwa i modlitwy do oglądania lub słuchania na swoich stronach internetowych, profilach facebookowych i na kanałach na platformie[...]

miniatura

W tym roku 3. Niedziela Pasyjna Oculi była w naszym Kościele szczególna. Niebezpieczeństwo zarażenia koronawirusem zmusiło duchownych i wszystkich wiernych do poważnego zastanowienia się nad odprawianiem nabożeństwa, udziałem w nabożeństwie, sprawowaniem Sakramentu Komunii Świętej i przystąpieniem do Stołu Pańskiego. W ten nastrój niepewności i pytań wpisany został tekst biblijny z Ewangelii Łukasza 9,57-62 przedstawiający rozmowę Pana Jezusa z tymi, którzy chcieli iść za Nim. Słowa Jezusa mogą zaskakiwać, wręcz szokować. Pan Jezus bardzo radykalnie stwierdza, że kto chce za Nim podążać, musi być gotowy do wyrzeczeń i poświęceń. Musi zmienić swoje dotychczasowe myślenie i widzenie świata. Powołani uczniowie zostawiali wszystko, co mieli: wykonywaną pracę, rodzinę i szli za Jezusem w nieznaną przyszłość. Szokiem dla nich było[...]

miniatura

Spojrzałem do kalendarza parafialnego, a potem do mojego – nazwijmy go rodzinnym, osobistym. Część terminów musiałem zawiesić. Inne skreślić, a jeszcze inne prolongować bez wskazania nowej daty. Wszystko z powodu tego, co było jeszcze niedawno odległe od mojego kraju, mojego miasta, mojej rodziny, mojego miejsca pracy, o czym czytałem, co widziałem na poruszających obrazach w emitowanych wiadomościach. Teraz wszystko się zmieniło. Jest w moim kraju, moim mieście. Jeszcze nie wiem, jak bardzo zbliży się do moich najbliższych, do mojego zboru, do mnie? Właściwie nic nie wiem o tym, co przede mną. Wszystko jest tylko przewidywaniem, rodzajem nadziei na spełnienie, pragnieniem, opartym na dotychczasowym doświadczeniu i wiedzy. Ale jak będzie? Nie wiem! Dzisiaj całe zagrożenie dla zdrowia i życia jest bliżej, niż tego chciałem i mogłem sobie[...]

miniatura

Opustoszały miejsca wielkich i ruchliwych ludzkich skupisk. Gdy dla naszego własnego dobra przyszło nam pozostawać w domach, może pojawić pytanie: Co zrobić z dłużącym się czasem? Trzeba wyłączyć w sobie „szwendacza” i zająć się czymś na miejscu. Można oczywiście rozmyślać i medytować, ale potrzebne jest jakieś urozmaicenie. Wtedy dobrze jest zająć się prostymi sprawami. Wtedy nastaje czas Marty. Pokrzepiające historie Nawet powierzchowny czytelnik Biblii zna historię Marii i Marty z Betanii. W domu dwóch sióstr i ich brata Łazarza Pan Jezus był częstym gościem, przyjmowanym z wyjątkową serdecznością. Oczywiście każda z sióstr miała swoją receptę na Jego przyjęcie. Każda z nich chciała okazać Mu swoje zainteresowanie. O Marii mówimy częściej, ale nie na jej postawie chcemy się tu skupić. Marta realizowała się w[...]

miniatura

    Świat został w ostatnich tygodniach skonfrontowany z perspektywą epidemii koronawirusa. To budzi lęk i obawy. Jeden z Kościołów w Korei Południowej, który stał się ogniskiem choroby, dowodzi, że życie kościelne nie może ignorować zagrożenia. Na epidemię reagują także Kościoły luterańskie na świecie. Biskup Elisabeth Eaton z Ewangelickiego Kościoła Luterańskiego w Ameryce (ELCA) przywołała w swoim liście pasterskim z tej okazji pismo Marcina Lutra zatytułowane Czy można uciekać przed śmiercią? z 1527 roku. Pismo to jest interesujące, gdyż wpisuje się w długą listę tekstów Lutra, w których zawarł duszpasterskie wskazania, mające być pomocą dla chrześcijan w realizowaniu ich wolności. Wolności opisanej w piśmie O wolności chrześcijanina, które zainspirowało temat roku w naszym Kościele. Wolności, która wynika ze[...]