Widzenia własne

miniatura
Widzenia własne
/
ks. Sebastian Madejski

Taylor Swift, techno i istota nabożeństwa

W maju tego roku w Heidelbergu, w ewangelickim kościele Świętego Ducha miało miejsce nabożeństwo połączone z muzyką Taylor Swift. Pomysłodawcą był ks. Vincenzo Petracca, który podczas nabożeństwa przybliżył biografię amerykańskiej wokalistki oraz zwrócił uwagę na wiele chrześcijańskich wątków w jej twórczości. Nabożeństwo zgromadziło licznych fanów tego typu muzyki, szczególnie młodsze osoby. Również starsi pozytywnie odebrali to nabożeństwo, znacznie różniące się od tradycyjnego. Podczas czerwcowego Spotkania Chrześcijan Europy Środkowej i Wschodniej (SCh24) we Frankfurcie nad Odrą odprawiono nabożeństwo z muzyką techno. W kościele wypełnionym ludźmi wybrzmiała elektroniczna muzyka oparta na nieco szybszym tempie. Niektórzy poruszali się w jej rytm i nie zwracając uwagi na innych, skupili się na basowych dźwiękach i[...]

miniatura
Przy Róży Lutra
/
bp Marian Niemiec

Wirtualna parafia?

Zastanowiła mnie, zresztą nie pierwszy raz, historia dworzanina królowej etiopskiej, o której czytamy w Dziejach Apostolskich 8,26-38. Oto człowiek bogaty, szanowany, mający wysoką pozycję na królewskim dworze postanowił wybrać się w drogę do Jerozolimy, a konkretnie do tamtejszej żydowskiej świątyni. Nie był Żydem, a więc nie musiał, nie był do tego zobowiązany. Prawdopodobnie jednak, stykając się z żydowską diasporą w swoim kraju usłyszał o ich wierze w jednego Boga i o cudach, które Bóg uczynił w życiu ich narodu. Z pewnością w Etiopii oddawano cześć wielu bogom. Dworzanin postanowił wybrać się w drogę, żeby pomodlić się w świątyni jedynego Boga, żeby doświadczyć modlitewnej wspólnoty. Werner de Boor w komentarzu do tej historii podaje, że dworzanin musiał przybyć drogę o długości 2000 km w jedną stronę! Nie samolotem, nie[...]

miniatura
Polecamy Rok nadziei
/
ks. Adam Malina

Gdzie szukać nadziei

Jako ludzie nazywający się wierzącymi, gdy mówimy o nadziei, nie mamy na myśli wyłącznie wewnętrznego przekonania i psychicznej siły do widzenia przyszłości w pozytywnych odcieniach. Do tej jakże potrzebnej predyspozycji każdego człowieka, wskazującej na dążenia, które dają chęć do życia i nadają mu sens, pomagając mierzyć się z czarną rozpaczą, dochodzi jeszcze element wiary, oparty na Bożej obietnicy. Jeżeli tak ją będziemy widzieć, to będzie pochodną zaufania, którym darzymy Boga. To nie tylko nasze, wykrzesywane z głębi duszy siły, ale też Boży dar, który przyjmujemy, akceptujemy i którym wzmacniamy nasze mniejsze lub większe predyspozycje. Chrześcijańska nadzieja oprócz tego, że nie zawodzi, a umiera ostatnia, zawsze będzie miała twarz Chrystusa. Taka nadzieja towarzyszy nam w naszej codzienności, podtrzymując w dążeniu do[...]

miniatura
Wydarzenia
/
Redakcja

Pierwsze w Rzeszowie

W 1. Niedzielę Adwentu 3 grudnia 2023 r. w Rzeszowie odbyło się pierwsze nabożeństwo ewangelickie. W budynku przy ul. Dominikańskiej 15, należącym do zgromadzenia dominikanów, znajduje się kaplica, która została wynajęta dla ewangelickiej wspólnoty. Wierni z Rzeszowa i okolic wsłuchiwali się w Słowo Boże, śpiewali Bogu na chwałę, a także uczestniczyli w spowiedzi i przystąpili do Komunii Świętej. Nabożeństwo odprawił ks. Dariusz Chwastek, proboszcz parafii luterańskiej w Nowym Sączu. Pomimo trudnych warunków pogodowych i drogowych, w pierwszym nabożeństwie ewangelickim w województwie podkarpackim uczestniczyło sześć osób. Następne nabożeństwo w Rzeszowie odbędzie się 7 stycznia 2024 roku. „Zwiastun Ewangelicki”[...]

miniatura
Co jest po co Polecamy
/
ks. Bogdan Wawrzeczko

O co chodzi z tym introitem?

„Śpiewać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej, ale nie o to chodzi jak co komu wychodzi. Czasami człowiek musi, inaczej się udusi”. Niektórzy odwołując się do tego cytatu z najsłynniejszej piosenki wykonywanej przez Jerzego Stuhra dodają, że śpiewać owszem, każdy może, ale nie każdy może tego słuchać.  Jak to jest z tym śpiewem na naszych nabożeństwach, o co w nim chodzi i po co on w ogóle jest? Istnieją różne formy, sposoby i preferencje śpiewu na nabożeństwach. Czasem nie zależy to nawet od czyjegoś upodobania, ale od możliwości. Bywają przecież parafie, gdzie sporo jest muzyków, którzy mogą wspólnie poprowadzić dynamiczny śpiew, ale są i takie, gdzie jedynym grającym na nabożeństwie jest ksiądz, któremu bliżej do Janka Muzykanta niż do muzyka z prawdziwego zdarzenia. Muzyka nie zastąpi Słowa Bożego Oglądałem[...]

miniatura
Co jest po co
/
ks. Bogdan Wawrzeczko

Transmisja z rodzinnej kolacji?

Podczas mistrzostw świata w piłce nożnej o konkretnej porze miliony osób zasiada w swoich domach przy telewizorach, żeby obejrzeć sportowe widowisko, którym powinien być mecz. Wśród tej masy widzów znajdują się też tacy, którzy głośno komentują czy udzielają rad piłkarzom – tak jakby ci mogli słyszeć telewizyjnych odbiorców. Odnoszę wrażenie, że czasem podobnie jest z nabożeństwem. Mamy możliwość obejrzenie wielu nabożeństw z wielu parafii w naszym domowym zaciszu, może przy filiżance kawy… Tak jak kibice mamy swoją opinię, niejedną dobrą radę i niejednokrotnie jak kibice czujemy się rozczarowani tym, co zobaczyliśmy, bo „przecież można było…” – komentujemy. Po co więc wybierać się do kościoła na nabożeństwo? Czy jest ono jeszcze komuś potrzebne? Może lepiej zainwestować w profesjonalny sprzęt do nagrań i montować[...]

miniatura
Co jest po co
/
ks. Bogdan Wawrzeczko

Niedoceniana rozmowa z Ojcem

Kilka lat temu zobaczyłem odgrywaną przez kogoś zabawną scenkę. Niespodziewanie przyszła mi ona do głowy, gdy siadałem do pisania o tej najbardziej znanej i w moim przekonaniu niedocenianej modlitwie. – Ojcze nasz, który jesteś w niebie… – Słucham. – Nie przeszkadzaj, modlę się. – No tak, ale właśnie przed chwilą mnie wołałeś. – Takie są słowa tej modlitwy! Czy mogę kontynuować? – Tak, proszę. – Święć się imię Twoje,… – Cieszę się, że jestem dla ciebie ważny. – Znowu mi przerywasz. W ten sposób nigdy nie skończę mojej modlitwy! Modlitwa Pańska. Gdy o niej myślimy, to zapewne z szacunkiem. Jest to przecież modlitwa, której Pan Jezus nauczył swoich uczniów. Znajdujemy ją w Ewangelii Mateusza 6,9-13 i Ewangelii Łukasza 11,1-4. Augustyn z Hippony twierdził: „Zbadajcie wszystkie modlitwy, jakie znajdują się w Piśmie[...]

miniatura
Co jest po co Polecamy
/
ks. Bogdan Wawrzeczko

Modlitwa

Zastanawiam się, co może kojarzyć się nam z modlitwą? Młynki modlitewne znane w Tybecie, buddyjskie flagi, różaniec, a może cisza pustego kościoła? Oczywiście biorąc pod uwagę różne gremia, do których zwrócilibyśmy się z takim pytaniem. Przypuszczam, że my, chrześcijanie, na temat modlitwy mamy bardzo „kościelne” skojarzenia. Tak, tak, wiem – modlitwa to rozmowa z Bogiem, tak przynajmniej mnie uczono, a ja uczę tej definicji kolejne pokolenia. Gdyby jednak przyjrzeć się temu twierdzeniu z perspektywy nabożeństwa to odkryjemy, że w liturgicznym porządku mamy kilka modlitw. Na przykład kolekta, krótka modlitwa w liturgii wstępnej! Dobrze by było, gdyby nawiązywała ona do tematyki niedzieli, aczkolwiek kiedy tak się nie stanie, świat się nie skończy. Podczas nabożeństwa natkniemy się też prawdopodobnie na modlitwę powszechną[...]

miniatura
Co jest po co Polecamy
/
ks. Bogdan Wawrzeczko

Potrzebujemy go codziennie

Pewien rebe zostaje zapytany, czy jest jakieś błogosławieństwo dla cara. Błogosławieństwa dla cara? Ależ oczywiście, niech Bóg błogosławi cara i trzyma go z dala od nas! – odpowiada zapytany w musicalu Skrzypek na dachu. Piękne, prawda? Błogosławieństwo – religijny rytuał, pusta formuła, wzniosłe słowa czy może coś więcej? Z całą pewnością jest to stały element ewangelickiego nabożeństwa. „Niech ci błogosławi Pan i niechaj cię strzeże; niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą i niech ci miłościw będzie; niech obróci Pan twarz swoją ku tobie i niech ci da pokój” – słyszymy najczęściej przed ostatnią pieśnią. W 4. Księdze Mojżeszowej znajdujemy ową formułę rozpoczynającą się od słów „Tak będą wzywać imienia mojego nad synami izraelskimi, a Ja będę im błogosławił”. Nie jest więc ona wynikiem literackiego[...]

miniatura
Zbliżenia
/
Magdalena Legendź

Każdy jest mile widziany

– na nabożeństwie rodzinnym Czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał, mówi przysłowie. Jeśli Jaś nie będzie odczuwał potrzeby uczestniczenia w nabożeństwach w kościele, we wspólnocie wierzących, tego Jan też nie będzie uważał za ważne! Tej nauce służyć mogą nabożeństwa rodzinne. To forma, która pozwala dzieciom przyzwyczajać się, że dobrze, miło i ciekawie jest w kościele, i że to jest też ich miejsce. A jak to wygląda w praktyce? Nabożeństwa rodzinne odbywały się w różnej formie i z różną częstotliwością w wielu parafiach. W związku ze zmianami w prawie kościelnym, umożliwiającym dzieciom w wieku przedkonfirmacyjnym (pod pewnymi warunkami) przystępowanie do Stołu Pańskiego, Synod Kościoła 28 kwietnia 2019 roku przyjął uchwałę o dopuszczeniu do użytku Porządku nabożeństwa rodzinnego z Sakramentem[...]

POLECAMY TAKŻE
Polecamy Widzenia własne
/
Edyta Badura

Przeczekać grzmoty i błyskawice

Na przestrzał Polecamy
/
Marek Cieślar

Pokuta

Bóg i My Polecamy
/
ks. Łukasz Gaś

Jak będzie w niebie?