Polecamy

miniatura
Polecamy Widzenia własne
/
Edyta Badura

Spotkania z przyrodą

Ziemia jest naszym domem, wyjątkowym i jedynym, jaki mamy. Jak pisze noblistka Olga Tokarczuk: „Jesteśmy wszyscy – my, rośliny, zwierzęta, przedmioty – zanurzeni w jednej przestrzeni”. Każdy z nas jest odpowiedzialny za ten kawałek przestrzeni, w którym żyje. Wielkim zadaniem rodziców jest uwrażliwianie swoich dzieci na tę przestrzeń. To bardzo ważne, by umiały żyć w kontakcie z przyrodą, szukać w niej wzajemnych zależności, doceniać korzyści płynące z natury i z radością doświadczać gościnności planety. Dzieci potrzebują lasu Podczas kontaktu z przyrodą wzrasta poziom hormonów szczęścia, takich jak oksytocyna i dopamina, zaś obniża się poziom hormonów stresu, kortyzolu. Powstają nowe połączenia neuronalne w mózgu, poprawiają się funkcje poznawcze i wykonawcze. Zabawa dzieci na świeżym powietrzu zmniejsza liczbę infekcji,[...]

miniatura
Rozmowa
/
Marcin Iskrzycki

O służbie wśród dzieci

– rozmowa z ks. Katarzyną Kowalską, pomysłodawczynią Szkółkokursu Dlaczego Centrum Misji i Ewangelizacji w Dzięgielowie proponuje parafiom Szkółkokursy? Wspieranie działań edukacyjnych i motywowanie do zaangażowania w lokalnym środowisku wpisane jest w statut CME. Zależy nam na działaniu, które służy Kościołowi. Nieodzowną częścią życia parafialnego od dawna są tzw. szkółki niedzielne, czyli nabożeństwa dla dzieci. To szkolenie nie jest rewolucją, ale raczej odpowiedzią na powracające potrzeby parafii, które zmagają się z brakiem chętnych do pracy z dziećmi. Szkółkokurs jest dla osób, które chcą rozpocząć służbę wśród dzieci w swojej parafii, na przykład dla młodzieży po konfirmacji. Zakładam, że młodzież ta ma dostateczną wiedzę biblijną, a my możemy wyposażyć ją w odpowiednie narzędzia. Zaproszeni są również ci,[...]

miniatura
Wydarzenia
/
Redakcja

Zajączki dla seniorów

Generalny Wizytator Nauczania Kościelnego dk. Ewa Below oraz Wydawnictwo Augustana wspólnie zapraszają wszystkich – dzieci, młodzież i dorosłych – do udziału w akcji NIESPODZIANKA  ŚWIĄTECZNA  DLA SENIORA. Nasi seniorzy – mieszkający w ewangelickich domach opieki – czekają na pozytywny gest i zapewnienie, że pamiętamy o nich. Potrzebujemy 650 zająców wielkanocnych z życzeniami, które rozdzielimy pomiędzy ewangelickie domy opieki. Propozycje wykonania zająców można znaleźć na view.genial.ly/63de4142e8fdb000178a44f6 Zdjęcia zrobionych ozdób i informacje o akcji można przesyłać na adres: zwiastun@augustana.pl. Wysłanie zdjęcia wiąże się z wyrażaniem zgody na jego publikację w „Zwiastunie Ewangelickim”. Zajączki należy wysłać bezpośrednio do jednego z domów opieki lub przekazać katechecie na lekcjach religii.  Adresy domów[...]

miniatura
Polecamy Widzenia własne
/
Edyta Badura

Miłość łączy trzy pokolenia

Dziadkowie pełnią bardzo ważną rolę w życiu dziecka, a również i wnuki potrafią podarować starszym coś na kształt nowego życia. Te niezwykłe relacje wzbogacają, niosąc światło w obie strony. Razem tworzą obraz bezwarunkowej miłości, której istotą jest więź oparta na wzajemnej obecności. I nawet, gdy przychodzi czas fizycznego rozstania, tę miłość nosi się w sercu przez całe życie. Bycie babcią i dziadkiem wcale nie jest łatwe. Chociaż radość z wnuków i bezwarunkowa do nich miłość jest na pierwszym miejscu i początkowo zdaje się, że wypełnia całą życiową przestrzeń, to nowa rola niesie z sobą liczne zmiany, z którymi trzeba się oswoić. Pojawia się potrzeba pewnych przemian wewnętrznych, odpowiedzi na pytanie, jaką babcią, jakim dziadkiem chcę być? Jakie ja mam potrzeby i oczekiwania? A także ustalenie granic, co muszę, a[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Zbigniew Obracaj

Czyńmy jak matka naszego Pana

„Gdy nadeszły dni ich oczyszczenia, przewidziane przez Prawo Mojżesza, zanieśli Dziecko do Jerozolimy, aby Je ofiarować Panu, ponieważ tak jest napisane w Prawie Pana: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, według postanowienia zawartego w Prawie Pana”. Łk 2,22-24 (BE) Kiedy w różnych miejscach swojej służby oprowadzałem gości pokazując kościoły, to często wśród pytań pojawiały i pojawiają się nadal te o nasz, ewangelicki, stosunek do Matki Bożej. Zdziwienie wtedy wywołuje pokazanie w Śpiewniku ewangelickim nabożeństw na trzy święta maryjne: Dzień Ofiarowania Pana Jezusa – Oczyszczenie Marii Panny (2 lutego), Zwiastowanie Marii Pannie (25 marca) i Nawiedzenie Marii Panny (2 lipca). Mimo że te święta zawsze rozpatrujemy chrystocentrycznie,[...]

miniatura
Wydarzenia
/
Redakcja

Ruszyło Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom 2022   

W dniu 29 listopada 2022 roku w Warszawie w siedzibie Caritas zainaugurowano tegoroczną edycję Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom pod hasłem „Świeca, która tworzy polską Wigilię”. Wzięli w niej udział przedstawiciele organizacji prowadzących akcję: ks. Marcin Iżycki – dyrektor Caritas Polska, Wanda Falk – dyrektor Diakonii Polskiej, ks. Doroteusz Sawicki – dyrektor Eleos, a także Martyna Kowacka, naczelniczka Związku Harcerstwa Polskiego, które uczestniczy w akcji z ideą Betlejemskiego Światła Pokoju. Na ekumeniczny charakter Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom zwrócił uwagę ks. Doroteusz Sawicki: „Jeśli będziemy się trochę różnić, to będziemy się dopełniać. Tak jak dłoń, która ma różne palce”. Ks. Marcin Iżycki mówił o licznych projektach pomocowych, które mogą być prowadzone dzięki zebranym funduszom w ramach akcji. Te[...]

miniatura
Polecamy Widzenia własne
/
Edyta Badura

Dobre słowo

  Słowa. Bywa, że rzucamy je mimochodem, nie zastanawiając się nad tym, co i jak mówimy. Innym razem poświęcamy dużo czasu i staranności na właściwe ich dobranie, z nadzieją uzyskania zamierzonego celu. Słowa mogą być źródłem inspiracji, podnieść kogoś na duchu lub zranić do żywego. Motto: „Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają”. Ef 4,29 Janusz Leon Wiśniewski – polski naukowiec i pisarz, oddał to tak: „słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi”. Od tego dotyku słowa zaczyna się budowanie własnego poczucia wartości, ale także tych najmniejszych, dla których my, dorośli, jesteśmy przewodnikami po świecie i życiu. Każdy z nas ma wiele niezdrowych nawyków językowych,[...]

miniatura
Polecamy Widzenia własne
/
Edyta Badura

Jak oswoić złość?

  Wyobraźmy sobie, że jest upalny dzień, samo południe w piątek. Rodzice z dwójką dzieci samochodem przedzierają się przez zatłoczone miasto. Psuje się klimatyzacja, samochód z drogi podporządkowanej wymusza gwałtowne hamowanie, w samochodzie rozlewa się kawa. Dzieci zaczynają marudzić. Motto: „Gniewajcie się, ale nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym”. Ef 4,26 Z powodu robót drogowych samochód staje w korku. Właśnie w tym momencie młodszy syn potrzebuje skorzystać z toalety. Na tylnym siedzeniu zaczynają nawarstwiać się płacze i krzyki, dzieci kłócą się o zabawkę – małego słonika, który jeszcze minutę wcześniej samotnie leżał między fotelami nie zwracając niczyjej uwagi. Struna złości z każdą chwilą naciąga się coraz mocniej i mocniej. Mały słonik okazuje się jej katalizatorem. Struna pęka.[...]

miniatura
Widzenia własne
/
Edyta Badura

Czas na swobodną zabawę

  Zabawa to „wszelkie czynności, które bawią i pozwalają przyjemnie spędzać czas” – głosi Słownik języka polskiego PWN. Dla wielu rodziców takie ujęcie zabawy może ją dyskwalifikować jako mało atrakcyjną w rankingu ofert zajęć rozwijających niezliczone kompetencje dzieci. Zabawa jawi się jako strata czasu, marnowanie potencjału. W świecie dzieci zdominowanym przez szkołę, prace domowe, wszelkiego rodzaju zajęcia dodatkowe, zabawa spada na dalszy plan, a czasem niestety nawet całkiem z niego wypada. Wincenty Okoń – polski pedagog, specjalista w zakresie dydaktyki i pedeutologii – definiował zabawę jako „działanie wykonywane dla własnej przyjemności, oparte na udziale wyobraźni, tworzącej nową rzeczywistość. Choć działaniem tym rządzą reguły, których treść pochodzi głównie z życia społecznego, ma ono charakter twórczy[...]

miniatura
Widzenia własne
/
Edyta Badura

Gdy mówimy „nie”

  Nie – to nieodmienna część mowy zwana partykułą. Jako wykładnik zaprzeczenia z niektórymi częściami mowy piszemy ją łącznie, z innymi rozdzielnie. Wielu z nas sprawia to niemały kłopot. Podobnie jak życie z partykułą „nie” bez poczucia winy czy smutku. Partykuła „nie” to jedna z ulubionych części mowy małych dzieci, którą często my – dorośli – skutecznie, krok po kroku, wykreślamy z ich słownika bądź nadajemy jej pejoratywny wydźwięk wrzucając do worka niegrzeczności. Dumnie uśmiechamy się, gdy wszelkie bunty, głosy sprzeciwu, zostają ujarzmione i oddalone. Z kolei, gdy tego „nie” zabraknie w sytuacji bezwzględnie go wymagającej – bijemy się w pierś. Jak wygląda nasze życie z „nie”? Łącznie czy rozdzielnie? Co przekazujemy naszym dzieciom? Czy dostrzegamy absurd niektórych naszych wychowawczych[...]

POLECAMY TAKŻE
Polecamy Słowo Boże
/
ks. Tomasz Wigłasz

Gdyby wszyscy w Kościele…

Bóg i My Polecamy
/
ks. Bogusław Cichy

Gdy Bóg milczy

Polecamy Zbliżenia
/
Miriam Weiss

Mieszkanie prawem człowieka