miniatura

Od dłuższego czasu powracam z radością do apokaliptycznego obrazu Kościoła Jezusa Chrystusa, wpatrując się w niego, rozkoszując się nim. Widzę na nim siebie samego – ale nie tylko: „Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach” (Obj 7,9). Kilka wierszy dalej apostoł Jan zapisuje pytanie jednego ze starców: „Kim są i skąd przybyli ci, którzy są ubrani w białe szaty” (Obj 7,13; BE). Skąd przyszliśmy i my? – pytamy. I odpowiadamy: To chrześcijanie wszystkich wieków, jacy żyjąc na Ziemi w różnym czasie i miejscu, zachwyceni wielkim dziełem zbawienia człowieka wyznali wiarę w Jezusa z Nazaretu – objawionego Mesjasza – Chrystusa. To ci, którzy powtórzyli[...]

miniatura

Tematykę Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w roku 2022 przygotowali chrześcijanie z Bliskiego Wschodu. Może dla kogoś jest to zaskoczeniem, że na Bliskim Wschodzie są chrześcijanie? Tak, są – i walczą o przetrwanie, ponieważ ich liczba zmniejsza się drastycznie. Dlatego jedni skupiają się na zahamowaniu procesu zmniejszania się liczby wiernych, inni kładą nacisk na jakość świadectwa i życia duchowego w niewielkich wspólnotach. Chrześcijanie z Bliskiego Wschodu zastanawiają się również nad tym, jaki model społeczeństwa obywatelskiego, różnorodności i współistnienia z muzułmanami i żydami mogą zaoferować regionowi i zglobalizowanemu światu. Nie dziwmy się zatem, że jako główny temat modlitewnego tygodnia zaproponowali werset z Ewangelii Mateusza 2,2 „Zobaczyliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie i przyszliśmy oddać Mu pokłon”. Jak[...]

miniatura

– między różnorodnością wspólnoty a dzielącymi różnicami   W coniedzielnym nabożeństwie wyznajemy wiarę w Kościół powszechny, który w domyśle lub wprost w tekście wyznania jest jeden. Kościół jako wspólnota wierzących w Trójjedynego Boga, powołana przez Chrystusa dzięki działaniu Ducha Świętego, jest jeden. Co to jednak znaczy i jak ma się to do chrześcijaństwa, które obserwujemy wokół nas? Współczesne chrześcijaństwo jest przecież podzielone na poszczególne wyznania. Te zaś zazwyczaj funkcjonują w różnych strukturach organizacyjnych. Jedność w czasach biblijnych Doświadczenie jedności Kościoła było wyzwaniem od samych jego początków. Co prawda ewangelista Łukasz dokumentując w Dziejach Apostolskich początki historii Kościoła kończy opis Zesłania Ducha Świętego charakterystyką nowo powstałego zboru[...]

miniatura

Gdy wkraczamy w kolejny rok kalendarzowy, nasze myśli intensywniej niż zazwyczaj kierują się w stronę nowych dni i miesięcy. Życzymy sobie zdrowia i aby nowy rok był lepszy lub nie gorszy od poprzedniego. Jednak to, jaki on będzie, okrywa Boża tajemnica. W obecny rok wkroczyliśmy z bagażem zjawisk i zdarzeń, o których może nawet od dziesięcioleci nam się nie śniło. Ni stąd, ni zowąd w naszą codzienność wkradł się nieznany dotąd wirus, który na skalę ogólnoświatową skuł ludzkość okowami strachu o zdrowie i życie. Nikt wcześniej nie pomyślał, że może przynieść takie spustoszenie w naszych umysłach i bezradność w podejmowaniu wielu działań. Stare powiedzenie przypomina nam, że „Bez Boga, ani do proga”, lecz nie w samych tylko deklaracjach i publicznych obrzędach, ale w codziennym stosowaniu Słowa Bożego w odniesieniu do każdego[...]

miniatura

– różne koncepcje życia w Paragwaju   Paragwaj jest nieco ściśnięty między swoimi dużymi sąsiadami: Brazylią, Argentyną i Boliwią. Tamtejsi ewangelicy są częścią Kościoła Ewangelickiego nad La Platą (Iglesia Evangélica del Río de la Plata – IERP), ale w wielu wspólnotach językowo i tradycyjnie istnieją bliskie związki z Brazylią. Stamtąd też przybyła większość luterańskich imigrantów w XX wieku. Brasiguayos To pracowici ludzie, z których wielu osiągnęło skromny dobrobyt dzięki swojej pracy. „Praca – to lubię w moim Kościele” – mówi Claudette z parafii ewangelickiej w liczącym 6000 mieszkańców mieście Naranjito. Praca oznacza dla niej utrzymanie porządku w kościele, pielęgnowanie ogrodu, sprzątanie chodników i pomaganie w wydarzeniach, no i współpraca, i jeszcze raz współpraca. – „Ponieważ w pracy dla[...]

miniatura

– Zjednoczony Kościół Protestancki w Belgii szuka odpowiedzi na pytania o swoją przyszłość   Dla przyszłości każdego Kościoła ważne jest kształcenie duchownych. Szczególnie dla takiego, jak Zjednoczony Kościół Protestancki w Belgii, który łączy różne nurty ewangelicyzmu. Ważne jest też, żeby był bezpiecznym domem dla wszystkich wierzących. Harry Sinnaghel jest duchownym Zjednoczonego Kościoła Protestanckiego w Belgii (VPKB) od dwóch lat. Opiekuje się parafią położoną około 20 kilometrów od Brukseli. Jednocześnie specjalizuje się w Starym Testamencie i judaizmie oraz wykłada na Wydziale Teologii Protestanckiej uniwersytetu w Brukseli. To niezwykłe, że został teologiem i księdzem. Przez całe swoje dotychczasowe życie zawodowe podróżował po świecie jako inżynier IT (techniki informatycznej). Ale w wieku 56 lat postanowił[...]

miniatura

  Jedni śnią o jedności, która zunifikuje możliwie największą liczbę odmian chrześcijaństwa, inni są przekonani, że ich widzialna wersja Kościoła okaże się tą właściwą. Jeszcze inni mieszczą się między tymi dwoma skrajnościami lub o jedności Kościoła nie myślą w ogóle. Różnorodność chrześcijaństwa na świecie, nawet w ramach jednego wyznania może przerazić i zrodzić pytania: „Kto ma rację?”, „W którym miejscu na osi rozumienia jedności mam stanąć?”. Wierzymy, że Kościół jest jeden. Wiara ta ma swoje źródło w biblijnych wypowiedziach i obrazach. Dla przykładu można przytoczyć porównanie, którym posługuje się apostoł Paweł – obraz Kościoła jako ciała Chrystusa. Wystarczy jednak powierzchowny rzut oka na chrześcijaństwo dwudziestu wieków, by zadać sobie pytanie, czy chrześcijaństwo na świecie mieści się[...]

miniatura

„Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. Ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i mnie umiłowałeś”. J 17,21.23 Być jednością to niesamowita sztuka. Kiedy pojawia się hasło „jedność”, to pierwsza przychodzi mi na myśl jedność małżeńska, która w praktyce dosyć szybko zostaje porzucona przez męża i żonę. Jedność przy zachowaniu odrębności nie przychodzi sama przez się, dlatego łatwo poprzestać na czymś mniejszym – pozostawaniu ze sobą „dla dobra dzieci”, ze strachu przed samotnością lub na stłumieniu własnych potrzeb dla świętego spokoju. Mnóstwo wariantów udawania jedności jest niestety czymś codziennym, powszechnym, zbyt dobrze znanym.[...]