Europejskie wyobrażenia nocy Bożego Narodzenia umieszczają narodziny Jezusa w stajni dla zwierząt. Jeśli na reprodukowanych obrazach jest tzw. szopka – to obowiązkowo są i zwierzęta. W całej historii zbawienia będzie ich sporo. Samo porównanie Jezusa do dobrego pasterza nawiązuje do wspólnego dzielenia losów codziennego życia przez ludzi i zwierzęta. Jezus jako baranek ofiarny w ikonografii wielkanocnej, czy chociażby bożonarodzeniowy, polski zwyczaj dzielenia się opłatkiem z gospodarskimi zwierzętami i ludowa wiara, że w tę noc zwierzęta mówią ludzkim głosem, to kolejne przykłady naszego współistnienia z „braćmi mniejszymi”. Zadawanie cierpienia Zwracam uwagę na ten aspekt, ponieważ stosunkowo rzadko pochylamy się podczas kazań, nauki religii czy w przestrzeni literatury religijnej nad problemem godności zwierząt, szacunku dla ich potrzeb[...]