miniatura

Kiedy myślę o demokracji ateńskiej, w mojej głowie pojawia się obraz mężczyzn, którzy spotykają się i rozmawiają o istotnych dla nich sprawach oraz wspólnie podejmują ważne dla nich decyzje. Dumając nad tym obrazem zastanawiam się, czy obraz ten może być w pewien sposób obrazem Kościoła albo parafii. Zdaję sobie sprawę z niedoskonałości owego porównania, bo na przykład pomija ono kobiety czy młodzież, ale nie przychodzi mi na myśl nic lepszego.  Ilu z nas zdarzyło się być w jakiejś grupie tylko formalnie, bo taka była potrzeba, wymóg chwili. Gremium takie było „nasze” tak naprawdę tylko z nazwy, bo przecież i tak albo nie mieliśmy ochoty się w nie angażować, albo nie wierzyliśmy, że nasze zaangażowanie będzie miało jakikolwiek sens. Czy czasem nie miewamy tak nadal? Ewangelik należy do jednej z parafii i niejako z automatu,[...]

miniatura

Tewje Mleczarz, postać ze Skrzypka na dachu rozmawiając z Bogiem wypowiada znane słowa: „To żaden wstyd być biednym, ale żeby to był zaszczyt, to też nie powiem. Co by się stało strasznego, gdyby ja miał, powiedzmy, niewielki mająteczek? Gdybym był bogaty…” Odnoszę wrażenie, że to nie tylko jego marzenie. Pieniądze są również rzeczywistością Kościoła, dlatego warto poświęcić im nieco czasu i zastanowienia. Przez dziesięć lat pracowałem w małej, czterdziestoosobowej parafii, podczas nierzadkich odwiedzin ewangelików z innych, większych parafii często słyszałem: „No tak, bo wam brakuje pieniędzy”. A ja miałem świadomość, że nawet gdybyśmy dołożyli wiaderko złota, to to i tak nie rozwiązałoby niektórych problemów. Bynajmniej nie dlatego, że mieliśmy tak olbrzymie potrzeby finansowe, choć nie były one małe. Kościół nie[...]

miniatura

W niedzielę 1 października uczestniczyłem w koncercie finałowym warsztatów gospel w ewangelickim kościele w Mysłowicach. Nasunęło mi się w związku z tym kilka refleksji. Muzyka gospel Popularnie mówi się, że gospel to muzyka czarnych niewolników. Powstała w Ameryce z połączenia afrykańskich rytmów z chrześcijańskimi pieśniami tradycji europejskiej. Nazwa gospel w języku staroangielskim oznacza „dobrą nowinę”, czyli Ewangelię – radosną wieść o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. Niewolnicy ciężko pracowali, znosili pohańbienie i pogardę. Pozbawieni godności ludzkiej, traktowani byli jak przedmioty, w najlepszym razie zwierzęta. W skrajnie trudnych warunkach śpiewali pieśni, które dodawały im sił, wlewały nadzieję. Nie tylko na poprawę losu i życia, ale nadzieję na zbawienie i życie wieczne. Dlatego te pieśni mają radosny, pogodny[...]

miniatura

– rozmowa z Kariną Arntzen, wiceprezydentką Kościoła Ewangelickiego    nad La Platą (IERP) Na czym polega rola wiceprezydentki we władzach Kościoła Ewangelickiego nad La Platą? Dzięki łasce Bożej to właśnie wiceprezydent wraz z prezydium władz Kościoła, sekretarzem generalnym i parafiami sprawują misję i kierują działaniami Kościoła. Specyficzna funkcja wiceprezydenta polega na kierowaniu i nadzorowaniu wszystkiego, co dotyczy administracyjnego funkcjonowania Kościoła oraz na informowaniu o tym, co zostało postanowione na posiedzeniach prezydium. Wiceprezydent zwołuje również i koordynuje posiedzenia prezydium. Jednym z trudniejszych zadań prezydium było towarzyszenie naszym parafiom w trzech krajach – Urugwaju, Paragwaju i Argentynie we wprowadzaniu różnych przepisów i ograniczeń związanych z  pandemią COVID-19. Musieliśmy[...]

miniatura

Monumentalny, a może kameralny? Zabytkowy czy nowoczesny? Kiczowaty albo piękny? „Nasz” czy „ich”? Być może odpowiedzi na te pytania nie są tak skrajne i znajdują się gdzieś pośrodku. Kościół – budynek, który kojarzymy najczęściej z niedzielnymi nabożeństwami, miejscem kultu, miejscem wyciszenia. Nie są to jednak jedyne skojarzenia, jakie mogą nam przyjść do głowy po różnych wakacyjnych wojażach. Pamiętam, jak kilka lat temu podczas zwiedzania Pragi natknęliśmy się na były kościół – zamieniony w hotel. Przyznam, że nie byłem w środku, ale podchodząc kamiennymi schodkami do wejścia za ustawionym na zewnątrz krucyfiksem odkryłem popielniczkę dla klientów tego miejsca. Pomyślałem wtedy, że Chrystus i palacze w tym miejscu mają z sobą coś wspólnego: ich miejsce jest poza tym budynkiem. Z perspektywy rozumu mogę przyjąć[...]

miniatura

– rozmowa z Elizabeth Arciniegas, koordynatorką ds. równouprawnienia płci z Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Kolumbii (IELCO) Jak wyglądało Pani wychowanie religijne lub wyznaniowe w dzieciństwie? Urodziłam się w małym miasteczku El Cocuy, w północnej części departamentu Boyacá. El Cocuy to jedno z pierwszych miejsc, które odwiedzili chrześcijańscy misjonarze. Pierwsi misjonarze byli katolikami, w związku z czym religią państwową w Kolumbii był rzymski katolicyzm aż do wojny domowej w latach czterdziestych ubiegłego wieku. Prześladowano wówczas protestantów, jak nazywano chrześcijan ewangelików. Ponieważ moi rodzice byli protestantami i mieli liberalne poglądy polityczne, nasz dom został spalony w czasach, gdy byłam dzieckiem. Okres ten w naszej historii został zapamiętany z powodu zamieszek politycznych, ale były w nim też aspekty[...]

miniatura

Gdy czytamy Biblię zauważymy, że w wielu miejscach niepełnosprawność utożsamiana jest z ubóstwem, życiowym niepowodzeniem i nieszczęściem. Przez doświadczonego niepełnosprawnością człowieka, ale również przez tych, którzy spoglądają na niego oceniająco, traktowana jest na równi z przekleństwem. Wydźwięk tych fragmentów może dzisiaj wprowadzać nas w zakłopotanie. W 3. Księdze Mojżeszowej 21,17-23 znajdziemy fragment, który odnosi się do osób dotkniętych niepełnosprawnością. Stygmatyzuje, marginalizuje, wyklucza ludzi z ograniczoną sprawnością fizyczną lub intelektualną z możliwości przeżywania wspólnoty kultowej. Wymienia dwanaście widocznych ograniczeń fizycznych, które w Izraelu uniemożliwiały sprawowanie funkcji kapłańskich. Utrata sprawności fizycznej była bowiem rozumiana jako zewnętrza oznaka utraty wewnętrznej[...]

a1

Wśród internetowych komentatorów życia religijnego wiele emocji budzi nieraz słowo ekumenizm. Jak co roku zaobserwować można to w wypowiedziach pobożnych chrześcijan różnych wyznań w kontekście świeżo minionego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Pomińmy aspekt niepokoju, który wynika z nadinterpretowania tego słowa i rozumienia go nawet nie jako współpracy, a wręcz wspólnoty wszystkich religii. O wiele bardziej porusza mnie – bliska mi niegdyś przez krótki czas – niezgoda wielu chrześcijan wobec ekumenizmu jako dążenia do lepszego poznania i rozumienia się nawzajem w ramach chrześcijańskich wyznań. Dążenie to nie ma służyć umniejszaniu siebie nawzajem ani odsądzania się wzajemnie od czci i wiary za różnice w interpretacjach i sposobach wyznawania wiary. Głębsze zapoznawanie się, tolerancja dla swojej inności oraz współpraca,[...]

miniatura

W północnej części Izraela, 25 km od Jeziora Tyberiadzkiego i 9 km na zachód od góry Tabor leży miasto Nazaret. Żydzi nazywają je: Nacerat, miejscowi Arabowie mówią o nim: An-Nasira. Tow tym galilejskim mieście, 2000 lat temu, rozpoczęła się najbardziej znana historia, która zmieniła cały świat. Ile to razy już ją słyszeliśmy? Ile pieśni, kolęd, pastorałek powstało na jej temat? Na ilu obrazach została uwieczniona? W ilu kolejnych adwentowych zapowiedziach była nam przypominana? Ile wigilijnych, świątecznych, dziecięcych przedstawień mogliśmy już zobaczyć? To historia tak znana, że dziś, w świecie żyjącym kolejnymi newsami niemal już niedostrzegana, wręcz czasem pomijana – bo przecież „już tyle razy była o niej mowa”. Nikt nie chciał wierzyć Dwa tysiące lat temu Nazaret był małą, wręcz zapadłą mieściną w Galilei. Czy[...]

miniatura

– rozmowa z ks. Lilaną Kasper, dyrektorką wykonawczą Wspólnoty Luterańskiej w Afryce Południowej (LUCSA) Jak praca kapelanki policji przygotowała Księdza do stanowiska dyrektorki wykonawczej LUCSA? Po 1994 roku (gdy w RPA w wyborach zwyciężył Afrykański Kongres Narodowy – przyp. red.) rząd zmienił retorykę i zamiast o oddziałach policji zaczął mówić o służbie policyjnej. Byłam wówczas wykładowczynią w Luterańskim Instytucie Teologicznym w Pietermaritzburgu, ale Kościół Ewangelicko-Luterański w Afryce Południowej, ze względu na pewne wyzwania, zdecydował się zamknąć ten instytut. W tym czasie Służba Policji Południowej Afryki (SAPS) ogłaszała wakaty dla pełnoetatowych kapelanów. Zgłosiłam się i zostałam przyjęta. Stanowisko to okazało się jednym z moich najważniejszych doświadczeń duszpasterskich. Byłam odpowiedzialna za[...]