miniatura

„Wtedy (…) Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i tak prorokował: Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, bo swój lud wziął w opiekę i odkupił. (…) A ty, dziecko, zostaniesz nazwane prorokiem Najwyższego, bo będziesz poprzedzać Pana, torując Mu drogi. (…) Dzięki wielkiemu zmiłowaniu naszego Boga, nawiedzi nas z wysoka Wschodzące Słońce, by oświecić tych, którzy pozostają w mroku i cieniu śmierci i skierować nasze kroki na drogę pokoju”. Łk 1,67-68.78-79 Kapłan Zachariasz wielbi Boga tuż po narodzinach swojego syna. Każdy, kto został świeżo upieczonym rodzicem, zna to uczucie: niesamowitej radości z nowego życia. Życia, które zaistniało, pomimo długiego czasu oczekiwania oraz pomimo trudów porodu. W przypadku Zachariasza radość była tym większa, że była ona zupełnie niespodziewana. Zachariasz i Elżbieta przez całe[...]

miniatura

– czyli o tym, co niemożliwe, a jednak możliwe Adwent wyraźnie odcina się niezwykłością od reszty roku liturgicznego. Przygotowuje do myśli o Bogu, który jednocześnie jest blisko, bo zrównuje się z człowiekiem i zarazem pozostaje wszechmocny. Adwent pełen jest symboli, ważnych tekstów i rodzinnego szykowania się do świąt. Usłyszymy o tym wszędzie, ale czy poczujemy? Czy nadal jest niezwykły? Czy odcina nas od problemów? Czy wprowadza tę niezwykłą bliskość Chrystusa pomimo wszystko? Czy to jeszcze możliwe? Adwent nie byłby adwentem, gdyby nie ważne i trudne pytania, które musimy sobie zadawać. Gdy spodziewano się gościa Gdyby wyobrazić sobie miasto jako żywy organizm, jego mury z pewnością drżałyby z ekscytacji. Tłum, który zwykle leniwie dreptał głównymi arteriami, teraz ruszał się jakby szybciej, chcąc czym prędzej załatwić[...]