„I zerwała się gwałtowna burza, a fale wdzierały się do łodzi, tak iż łódź już się wypełniała. A On był w tylnej części łodzi i spał na wezgłowiu. Budzą go więc i mówią do niego: Nauczycielu! Nic cię to nie obchodzi, że giniemy? I obudziwszy się, zgromił wicher i rzekł do morza: Umilknij! Ucisz się! I ustał wicher, i nastała wielka cisza. I rzekł do nich: Czemu jesteście tacy bojaźliwi? Jakże to, jeszcze wiary nie macie? I zdjął ich strach wielki, i mówili jeden do drugiego: Kim więc jest Ten, że i wiatr, i morze są mu posłuszne?”. Mk 4,37-41 Czasami mam wrażenie, że niektóre historie opisane w Biblii nie odtwarzają zdarzeń sprzed wieków, ale ukazują moją codzienność. Wprawdzie nie jestem rybakiem, ale burze nie omijają mojej codzienności, a lęk w obliczu niebezpieczeństwa nie jest mi obcy. Historia o uciszeniu burzy[...]