Słowo Boże

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Paweł Mikołajczyk

To, co przed nami

„A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy. Wszak jej zawdzięczają przodkowie chlubne świadectwo. Przez wiarę poznajemy, że światy zostały ukształtowane słowem Boga, tak iż to, co widzialne, nie powstało ze świata zjawisk. (...) A wszyscy ci, choć dla swej wiary zdobyli chlubne świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica”. Hbr 11,1-3.39   Stał i patrzył. W oddali był cel wędrówki. Miejsce, do którego zdążał przez tyle lat. Podróż przez pustynię. Problemy. Niezadowolenie tych, których prowadził. Zmęczenie. Lata tułaczki. Teraz stał i patrzył. Widział to miejsce, widział koniec drogi. Ale miał go nigdy nie osiągnąć… Mojżesz na górze Nebo widział Ziemię Obiecaną, ale spełnienia Bożej obietnicy nie doświadczył. Jaką różnicę robiło to, czy widział prawdę czy[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Joanna Sikora

Dokąd idziesz?

„A byli niektórzy Grecy wśród tych, którzy pielgrzymowali do Jerozolimy, aby się modlić w święto. Ci tedy podeszli do Filipa, który był z Betsaidy w Galilei, z prośbą, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć.  Poszedł Filip i powiedział Andrzejowi, Andrzej zaś i Filip powiedzieli Jezusowi.  A Jezus odpowiedział im, mówiąc: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeśli ziarnko pszeniczne, które wpadło do ziemi, nie obumrze, pojedynczym ziarnem zostaje; lecz jeśli obumrze, obfity owoc wydaje. Kto miłuje życie swoje, utraci je, a kto nienawidzi życia swego na tym świecie, zachowa je ku żywotowi wiecznemu. Jeśli kto chce mi służyć, niech idzie za mną, a gdzie Ja jestem, tam i sługa mój będzie; jeśli kto mnie służy, uczci go Ojciec mój”. J 12,20-26 Tłum ludzi podąża do Jerozolimy. Jezus[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Tomasz Wigłasz

Jak umiłowane dzieci

„Bądźcie więc naśladowcami Boga, tak jak umiłowane dzieci, i postępujcie w miłości, jak Chrystus nas umiłował i wydał samego siebie za nas, jako dar i ofiarę na wonność miłą Bogu. O nierządzie zaś, czy jakimkolwiek postępowaniu bezwstydnym lub chciwym, nawet nie wspominajcie, jak przystoi świętym. Niestosowne są także nieprzyzwoite i głupie rozmowy lub sprośne żarty. Bądźcie raczej pełni wdzięczności. To bowiem powinniście wiedzieć i rozumieć, że ani człowiek rozwiązły, ani bezwstydny, ani chciwy – to jest bałwochwalca – nie otrzyma dziedzictwa w Królestwie Chrystusa i Boga. Niech nikt was nie zwodzi próżnymi słowami, gdyż właśnie z ich powodu gniew Boży przychodzi na synów buntu. Dlatego nie miejcie z nimi nic wspólnego. Byliście bowiem niegdyś ciemnością, teraz jednak jesteście światłością w Panu. Postępujcie więc jak[...]

miniatura
Bóg i My
/
ks. Sławomir Sikora

Nawrócenie, pokuta, upamiętanie

Niedawno mój znajomy, który jest dominikaninem, udostępnił w Internecie swoje kazanie na temat nawrócenia. Wyjaśnił w nim, że w rozumieniu Starego Testamentu polega ono na zwróceniu swego oblicza ku Bogu. Duchowny zauważył, że w tym kontekście Jezus stale nawracał się, gdyż nieustannie kierował się w stronę Ojca, pielgrzymując chociażby na żydowskie święta do Jerozolimy. Najwyraźniej wielu internautów nie zrozumiało przekazu duchownego. Nawracający się Jezus? Przecież On był bez skazy, a nawrócenie to pokuta, odwrócenie się od grzechu. Jak się można domyślić, nie brakowało w komentarzach oburzenia, zgorszenia oraz pouczania „nowatorskiego kaznodziei”. No właśnie: odwrócenie się od, czy zwrócenie się ku? A może jedno i drugie? Co nas dzisiaj bardziej przekonuje? Odwrócenie się od, czy zwrócenie się ku? Nawrócenie, pokuta,[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Waldemar Gabryś

Czas pokuty i oczyszczenia

„Zaśpiewam mojemu Ukochanemu pieśń o Jego miłości do Jego winnicy: Mój Ukochany miał winnicę na urodzajnym wzgórzu. Okopał ją, oczyścił z kamieni i zasadził w niej szlachetną winorośl. Pośrodku wybudował wieżę, a także wykuł tłocznię. Oczekiwał, że wyda winogrona, a wydała cierpkie owoce. Teraz, mieszkańcy Jerozolimy i ludzie z Judy, rozsądźcie pomiędzy Mną i Moją winnicą. Co jeszcze można było uczynić dla Mojej winnicy, a czego nie uczyniłem? Dlaczego, gdy oczekiwałem, że wyda winogrona, wydała cierpkie owoce? Teraz wiec zapoznam was z tym, co uczynię Mojej winnicy: Usunę jej ogrodzenie, aby została spalona, zburzę jej mur, aby była podeptana. Uczynię z niej ruinę: nie będzie przycinana ani przekopywana, zarośnie cierniem i ostem, chmurą rozkażę, aby nie spuszczały na nią deszczu. Winnicą bowiem Pana Zastępów jest dom[...]

miniatura
Bóg i My
/
Iwona Holeksa

Miejsce dla Boga

– czyli post (nie)potrzebny? Czas pasyjny poprzedzający Wielkanoc kojarzy się ewangelikom głównie z  rozpamiętywaniem męki i śmierci Jezusa Chrystusa, wszak pasja pochodzi od słowa passio – męka, cierpienie. Jednak w tradycji chrześcijańskiej związany jest też mocno z praktyką postu. Wśród luteran ze Śląska Cieszyńskiego okres ten nazywano kiedyś postem, a dni, w których odbywały się nabożeństwa tygodniowe, zwano „postnymi piątkami”. W Kościele Rzymskokatolickim w tym dniu tygodnia wierzący mieli powstrzymywać się od jedzenia mięsa nie tylko w okresie Wielkiego Postu, ale przez cały rok. Luteranie większą wagę przykładali do duchowej refleksji niż fizycznej powściągliwości, choć w okresie pasyjnym też rezygnowali z jedzenie tłustych potraw, z wesel, zabaw i innych rozrywek. Łaska, a nie uczynki Kiedy słyszymy słowo „post”[...]

miniatura
Bóg i My
/
ks. Adam Malina

Skradziona niedziela

– czyli o uporządkowaniu czasu między Epifanią a czasem pasyjnym Gdy uważni czytelnicy otworzyli tegoroczny przewodnik po Biblii, czyli książkę Z Biblią na co dzień 2021, zauważyli pewien brak. Patrząc na numery introitów i nazwy poszczególnych niedziel przypadających mniej więcej na przełom stycznia i lutego, można było zauważyć, że zgubiła się nam w tym roku trzecia niedziela przed czasem pasyjnym, z łaciny zwana dostojnie Septuagesimae, czyli Siedemdziesiątnicą. Aby dopełnić wszelkich formalności związanych z przedstawieniem „zguby”, warto też wspomnieć, że w dawniejszych śpiewnikach czy agendach nosiła tajemniczo dziś brzmiącą nazwę Niedzieli Starozapustnej. Była „najstarsza” z niedziel zapustnych, a za nią podążały niedziele Mięsopustna i Zapustna. Te zaś do dziś w naszych materiałach nazwane są niedzielami[...]

miniatura
Polecamy Słowo Boże
/
ks. Piotr Sztwiertnia

Jezus kocha zdrajcę

„[Jezus] oznajmił: Zapewniam, zapewniam was, jeden spośród was Mnie wyda. Uczniowie spoglądali na siebie niepewni, o kim mówi. (…) Wtedy on oparł się o pierś Jezusa i zapytał Go: Panie, kto to jest? Jezus odpowiedział: To jest ten, dla którego Ja umoczę kawałek chleba i podam mu. Umoczył więc kawałek, wziął go i dał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. Gdy on wziął ten kawałek chleba, wszedł w niego szatan. Wówczas Jezus powiedział do niego: Co chcesz czynić, uczyń szybko. Nikt jednak ze spoczywających przy stole nie zrozumiał, dlaczego mu tak powiedział. (…) Kiedy więc wziął ten kawałek chleba, zaraz wyszedł. A była noc”.  J 13,21-22.25-28.30 (BE) Wkraczamy w czas pasyjny, na drogę przypominania sobie, co doprowadziło Jezusa na krzyż. W tym roku jednak Niedziela Invocavit przenosi nas w scenerię Ostatniej Wieczerzy, w[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Piotr Uciński

Aktywni w czasie pasyjnym

„Dlaczego umartwiamy nasze dusze, a Ty tego nie zauważasz? Oto w dniu waszego postu załatwiacie swoje sprawy i uciskacie wszystkich swoich robotników. Oto gdy pościcie, kłócicie się i spieracie, i bezlitośnie uderzacie pięścią. Nie pościcie tak, jak się pości, aby został wysłuchany wasz głos w wysokości. Czy to jest post, w którym mam upodobanie, dzień, w którym człowiek umartwia swoją duszę, że się zwiesza swoją głowę jak sitowie, wkłada wór i kładzie się w popiele? Czy coś takiego nazwiesz postem i dniem miłym Panu? Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo, że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie[...]

miniatura
Widzenia własne
/
Bronisław Sztuchlik

Życie za życie

Czy ktoś z nas wyobraża sobie, żeby za kogoś, kto wiele nagrzeszył, a nawet grzeszy dalej, ponieść karę? Na pewno nie. Jesteśmy głęboko przekonani, że swoje winy i przestępstwa każdy odpokutować musi osobiście. Jeśli ktoś nakradł – odebrać mu wszystko, jeśli kogoś pobił lub zabił – wtrącić do więzienia. Nie może być inaczej, takie jest prawo. Jeśli człowiek zrobi coś wbrew prawu, powinien liczyć się z konsekwencjami swego czynu. Cały czas słyszymy, ile to w innych krajach wykonywanych jest wyroków śmierci, nieraz za błahe w naszym przekonaniu przewinienia. W Polsce kara śmierci została zniesiona. Jednak gdy zdarzają się morderstwa, słyszymy głosy, aby ją przywrócić. Po prostu nie zdajemy sobie sprawy, co to znaczy stanąć w obliczu śmierci zgotowanej nam z woli innych ludzi. Z historii i przekazów starszych ludzi dowiadujemy[...]

POLECAMY TAKŻE
Bóg i My Polecamy
/
ks. Paweł Meler

To nie sen

Polecamy Widzenia własne
/
Anna Mądrakowska

Dlaczego akurat teologia?

Co jest po co Polecamy
/
ks. Bogdan Wawrzeczko

Szermierka na wersety