miniatura

W 1. Niedzielę Pasyjną – 26 lutego 2023 r. obchodziliśmy w Kościele Święto Diakonii. Rozpoczęła się wówczas 28. edycja ekumenicznej akcji charytatywnej Skarbonka diakonijna. Organizatorzy zachęcają w niej do ograniczenia niektórych swoich przyjemności i zbierania zaoszczędzonych w ten sposób funduszy do specjalnych skarbonek. Hasło akcji brzmi Czas miłosierdzia. Zarówno jej idea, jak i hasło mają szczególne znaczenie w sytuacji, w której znalazł się w ostatnich latach świat. Pandemia COVID-19 przyniosła globalne zagrożenie dla życia i zdrowia miliardów ludzi. Wojna, która toczy się w Ukrainie w wyniku agresji rosyjskiego reżimu, codziennie zabiera życie wielu osobom, stanowi też ciągłe zagrożenie ludzkiego bezpieczeństwa, niszczy domostwa i infrastrukturę, zmusza ludzi do uchodźstwa. Problemy gospodarcze, które dręczą świat, przyczyniają[...]

miniatura

– muzyczne rekolekcje w NOSPR Czas pasyjny ukierunkowuje ludzką refleksję na to, co podstawowe: na mękę i śmierć Zbawiciela i na to, że Bóg dla zbawienia człowieka opuścił niebiosa. To czas modlitewnego skupienia, rozważania cierpienia, męki i śmierci Jezusa, przeżywania historii odkupienia człowieka przez Chrystusa. Uczestnicząc w tygodniowych nabożeństwach pasyjnych, słuchając niedzielnych kazań, ewangelicy odbywają duchową drogę na Golgotę, towarzysząc Jezusowi do samego krzyża. Mękę Pańską można przeżywać także w sali koncertowej podczas swego rodzaju muzycznych rekolekcji. W tym okresie roku kościelnego najmocniej wybrzmiewa ewangelicka muzyka sakralna. Przyczynił się do tego piąty ewangelista – jak popularnie określa się Jana Sebastiana Bacha, którego melodie z Pasji, kantat oraz innych utworów przewijają się przez pieśni[...]

miniatura

„Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i powiedział: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, panują nad nimi, a przywódcy dają im odczuć swoją władzę. Nie tak będzie wśród was, lecz kto chciałby stać się między wami wielki, będzie waszym sługą, a kto chciałby być między wami pierwszy, będzie niewolnikiem wszystkich. Syn Człowieczy bowiem nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie jako okup za wielu”. Mk 10,42-45 (BE) Słowem dominującym w tym biblijnym tekście jest słowo służba. „Syn Człowieczy (…) przyszedł, aby służyć”. To słowo jest mi szczególnie bliskie, gdyż diakon to sługa, sługa w służbie Boga. A mieć w tej służbie Pana Jezusa jako brata – to zaszczyt. Mieć w tej służbie Pana Jezusa jako wzór do naśladowania to wielkie wyzwanie, to stałe uświadamianie sobie, jak[...]

miniatura

„To powiedział Jezus, a podniósłszy oczy swoje ku niebu, rzekł: Ojcze! Nadeszła godzina; uwielbij Syna swego, aby Syn uwielbił ciebie; jak mu dałeś władzę nad wszelkim ciałem, aby dał żywot wieczny tym wszystkim, których mu dałeś. A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś. Ja cię uwielbiłem na ziemi; dokonałem dzieła, które mi zleciłeś, abym je wykonał; a teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał. Objawiłem imię twoje ludziom, których mi dałeś ze świata; twoimi byli i mnie ich dałeś, i strzegli słowa twojego. Teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, od ciebie pochodzi; albowiem dałem im słowa, które mi dałeś, i oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od ciebie wyszedłem, i uwierzyli, że mnie[...]

miniatura

„Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem stanie! Tak! Ja sam ujrzę go i moje oczy zobaczą go”. Hi 19,25.27 Księga Joba przekazuje nam niezmienną Bożą prawdę, radosną wieść, która szczególnie często powtarzana jest w obecnym okresie roku kościelnego: Mój Odkupiciel żyje! Już na początku księgi dowiadujemy się, że: „Job (…) był nienaganny i prawy, bogobojny i stroniący od złego” (Hi 1,1). Lecz za sprawą przebiegłego szatana utracił wszystkie dziesięcioro dzieci, bydło liczone w tysiącach sztuk, a następnie sam ciężko zachorował. Z zamożnego stał się człowiekiem ubogim, nieuleczalnie chorym, wzbudzającym współczucie. Jak reaguje dotknięty tak bolesnymi stratami? Jak zachowuje się w cierpieniu? On mówi: „Pan dał, Pan wziął, niech będzie imię Pańskie błogosławione” (Hi 1,21); „Dobre przyjmujemy od Boga, czy[...]

miniatura

„A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy. Wszak jej zawdzięczają przodkowie chlubne świadectwo. Przez wiarę poznajemy, że światy zostały ukształtowane słowem Boga, tak iż to, co widzialne, nie powstało ze świata zjawisk. (...) A wszyscy ci, choć dla swej wiary zdobyli chlubne świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica”. Hbr 11,1-3.39   Stał i patrzył. W oddali był cel wędrówki. Miejsce, do którego zdążał przez tyle lat. Podróż przez pustynię. Problemy. Niezadowolenie tych, których prowadził. Zmęczenie. Lata tułaczki. Teraz stał i patrzył. Widział to miejsce, widział koniec drogi. Ale miał go nigdy nie osiągnąć… Mojżesz na górze Nebo widział Ziemię Obiecaną, ale spełnienia Bożej obietnicy nie doświadczył. Jaką różnicę robiło to, czy widział prawdę czy[...]

miniatura

„A byli niektórzy Grecy wśród tych, którzy pielgrzymowali do Jerozolimy, aby się modlić w święto. Ci tedy podeszli do Filipa, który był z Betsaidy w Galilei, z prośbą, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć.  Poszedł Filip i powiedział Andrzejowi, Andrzej zaś i Filip powiedzieli Jezusowi.  A Jezus odpowiedział im, mówiąc: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeśli ziarnko pszeniczne, które wpadło do ziemi, nie obumrze, pojedynczym ziarnem zostaje; lecz jeśli obumrze, obfity owoc wydaje. Kto miłuje życie swoje, utraci je, a kto nienawidzi życia swego na tym świecie, zachowa je ku żywotowi wiecznemu. Jeśli kto chce mi służyć, niech idzie za mną, a gdzie Ja jestem, tam i sługa mój będzie; jeśli kto mnie służy, uczci go Ojciec mój”. J 12,20-26 Tłum ludzi podąża do Jerozolimy. Jezus[...]

miniatura

„Bądźcie więc naśladowcami Boga, tak jak umiłowane dzieci, i postępujcie w miłości, jak Chrystus nas umiłował i wydał samego siebie za nas, jako dar i ofiarę na wonność miłą Bogu. O nierządzie zaś, czy jakimkolwiek postępowaniu bezwstydnym lub chciwym, nawet nie wspominajcie, jak przystoi świętym. Niestosowne są także nieprzyzwoite i głupie rozmowy lub sprośne żarty. Bądźcie raczej pełni wdzięczności. To bowiem powinniście wiedzieć i rozumieć, że ani człowiek rozwiązły, ani bezwstydny, ani chciwy – to jest bałwochwalca – nie otrzyma dziedzictwa w Królestwie Chrystusa i Boga. Niech nikt was nie zwodzi próżnymi słowami, gdyż właśnie z ich powodu gniew Boży przychodzi na synów buntu. Dlatego nie miejcie z nimi nic wspólnego. Byliście bowiem niegdyś ciemnością, teraz jednak jesteście światłością w Panu. Postępujcie więc jak[...]

miniatura

Niedawno mój znajomy, który jest dominikaninem, udostępnił w Internecie swoje kazanie na temat nawrócenia. Wyjaśnił w nim, że w rozumieniu Starego Testamentu polega ono na zwróceniu swego oblicza ku Bogu. Duchowny zauważył, że w tym kontekście Jezus stale nawracał się, gdyż nieustannie kierował się w stronę Ojca, pielgrzymując chociażby na żydowskie święta do Jerozolimy. Najwyraźniej wielu internautów nie zrozumiało przekazu duchownego. Nawracający się Jezus? Przecież On był bez skazy, a nawrócenie to pokuta, odwrócenie się od grzechu. Jak się można domyślić, nie brakowało w komentarzach oburzenia, zgorszenia oraz pouczania „nowatorskiego kaznodziei”. No właśnie: odwrócenie się od, czy zwrócenie się ku? A może jedno i drugie? Co nas dzisiaj bardziej przekonuje? Odwrócenie się od, czy zwrócenie się ku? Nawrócenie, pokuta,[...]

miniatura

„Zaśpiewam mojemu Ukochanemu pieśń o Jego miłości do Jego winnicy: Mój Ukochany miał winnicę na urodzajnym wzgórzu. Okopał ją, oczyścił z kamieni i zasadził w niej szlachetną winorośl. Pośrodku wybudował wieżę, a także wykuł tłocznię. Oczekiwał, że wyda winogrona, a wydała cierpkie owoce. Teraz, mieszkańcy Jerozolimy i ludzie z Judy, rozsądźcie pomiędzy Mną i Moją winnicą. Co jeszcze można było uczynić dla Mojej winnicy, a czego nie uczyniłem? Dlaczego, gdy oczekiwałem, że wyda winogrona, wydała cierpkie owoce? Teraz wiec zapoznam was z tym, co uczynię Mojej winnicy: Usunę jej ogrodzenie, aby została spalona, zburzę jej mur, aby była podeptana. Uczynię z niej ruinę: nie będzie przycinana ani przekopywana, zarośnie cierniem i ostem, chmurą rozkażę, aby nie spuszczały na nią deszczu. Winnicą bowiem Pana Zastępów jest dom[...]