Słowo Boże

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Bogusław Juroszek

Ułaskawieni

„Potem Abraham wyciągnął rękę i wziął nóż, aby zabić swojego syna. Wtedy anioł PANA zawołał do niego z nieba: Abrahamie, Abrahamie! On zaś odpowiedział: Oto jestem! I anioł powiedział: Nie podnoś ręki na chłopca i nie rób mu krzywdy, gdyż teraz wiem, że boisz się Boga i nie wahałeś się ofiarować Mi jedynego syna. Wówczas Abraham rozejrzał się i zobaczył za sobą barana, który zaplątał się rogami w zaroślach. Podszedł więc tam Abraham, wziął barana i złożył go w ofierze całopalnej zamiast swojego syna”. 1 Mż 22,10-13; BE Piąta niedziela czasu pasyjnego, podobnie jak wszystkie inne niedziele w tym okresie roku kościelnego, ma swoją łacińską nazwę, która pochodzi od pierwszego słowa wersetu biblijnego stanowiącego myśl przewodnią tejże niedzieli. Ta nazwa brzmi Judica i wywodzi się od pierwszych słów Psalmu 43: Judica me[...]

miniatura
Bóg i My
/
ks. Tomasz Bujok

Uzdrawiające łzy

Gdyby nie łzy, bylibyśmy jak maszyny – nawet najdoskonalsze roboty nie potrafią płakać. Nie odczuwają emocji. Dlaczego zatem wstydzimy się tej reakcji? I dlaczego nie warto powstrzymywać łez? Krystyna niedawno straciła matkę. Od dwóch tygodni płacze i nie jest w stanie się uspokoić. Ciągle towarzyszy jej smutek i ból, jednak po wybuchu płaczu czuje się nieco lepiej. Elżbieta pięć miesięcy temu wyszła za mąż. Podczas ceremonii w kościele, w momencie ślubowania, poczuła przypływ ogromnej radości, nieopisanego szczęścia i wzruszenia. Łzy napływały jej do oczu i – mimo starań – nie mogła ich powstrzymać, płakała ukradkiem do końca uroczystości. Jerzy lubi czytać przed snem poezję. Na jego nocnym stoliku zawsze leżą tomiki Wisławy Szymborskiej i Czesława Miłosza, których ceni szczególnie. Lektura często prowadzi go do łez[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Zbigniew Obracaj

Przyjmujmy Bożą łaskę

„Od góry Hor szli w kierunku Morza Sitowia, aby obejść kraj Edomu, a podczas drogi lud zaczął się niecierpliwić. I mówili przeciw Bogu i Mojżeszowi: Po co wyprowadziliście nas z Egiptu? Czy mamy umrzeć tu na pustyni? Nie ma chleba ani wody, a to nędzne jedzenie nam zbrzydło. Wtedy PAN zesłał na lud jadowite węże, które kąsały lud, tak że zmarła duża liczba Izraelitów. Przyszedł więc lud do Mojżesza i powiedział: Zgrzeszyliśmy, gdyż mówiliśmy przeciwko PANU i przeciwko tobie. Módl się za nami do PANA, aby oddalił od nas węże. Mojżesz pomodlił się więc za lud. Wówczas PAN powiedział do Mojżesza: Sporządź sobie jadowitego węża i zawieś go na palu. Każdy ukąszony, który na niego spojrzy, pozostanie przy życiu. Sporządził więc Mojżesz miedzianego węża i zawiesił go na palu. I było tak, że jeśli wąż kogoś ukąsił, a ten[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Wiktoria Matloch

Przyjacielu, zastanów się jeszcze

„Gdy On jeszcze mówił, nadeszła zgraja, którą przyprowadził jeden z Dwunastu, imieniem Judasz. Przybliżył się do Jezusa, aby Go pocałować. Wtedy Jezus powiedział: Judaszu, pocałunkiem zdradzasz Syna Człowieczego? (...) Następnie Jezus oświadczył przybyłym arcykapłanom, dowódcom straży świątynnej i przełożonym: Jak po przestępcę przyszliście z mieczami i kijami. Codziennie byłem wśród was w świątyni, a nie podnieśliście na Mnie ręki, lecz teraz nastała wasza godzina i potęga ciemności”. Łk 22,47-48.52-53 (BE) Pocałunek, lecz nie ten matki do dziecka, nie ten żony, męża, chłopaka, dziewczyny, nie też ten wyrażający serdeczne powitanie. Pocałunek zdrady, niewierności – oto obraz ewangelicznej historii. Ból zadany przez Judasza swojemu Mistrzowi, przyjaciołom, apostołom. Sprzeniewierzenie się wierze, nauczaniu, którego był[...]

miniatura
Bóg i My
/
ks. Wojciech Froehlich

Czas Bożej łaski trwa

Pierwsza niedziela okresu roku kościelnego, który nazywamy czasem pasyjnym albo okresem postu, rozpoczyna szczególny czas dla wszystkich chrześcijan. Różnie w różnych tradycjach chrześcijańskich ten czas jest obchodzony. Wszędzie jednak w zwiastowaniu i nauczaniu nacisk kładzie się na pokutę i spowiedź jako te elementy, które uświadamiają człowiekowi jego słabość, skłonność do grzechu oraz konsekwencje, jakie grzech ma dla ludzkiego życia. Stary Testament przypomina nam pochodzenie grzechu. Tę historię poznaliśmy już jako dzieci, doskonale znamy jej głównych bohaterów – Adama, Ewę i węża. Historia o pojawieniu się grzechu na świecie nie ma za zadanie nas straszyć, nie jest jej rolą wytykać nam to, czego dopuścili się nasi prarodzice. Nie chodzi też o to, by rysować przed nami obraz Boga, który jest mściwy i niecierpiący sprzeciwu. Ta[...]

miniatura
Wydarzenia
/
Redakcja

Solidarność i miłosierdzie

W 1. Niedzielę Pasyjną – 26 lutego 2023 r. obchodziliśmy w Kościele Święto Diakonii. Rozpoczęła się wówczas 28. edycja ekumenicznej akcji charytatywnej Skarbonka diakonijna. Organizatorzy zachęcają w niej do ograniczenia niektórych swoich przyjemności i zbierania zaoszczędzonych w ten sposób funduszy do specjalnych skarbonek. Hasło akcji brzmi Czas miłosierdzia. Zarówno jej idea, jak i hasło mają szczególne znaczenie w sytuacji, w której znalazł się w ostatnich latach świat. Pandemia COVID-19 przyniosła globalne zagrożenie dla życia i zdrowia miliardów ludzi. Wojna, która toczy się w Ukrainie w wyniku agresji rosyjskiego reżimu, codziennie zabiera życie wielu osobom, stanowi też ciągłe zagrożenie ludzkiego bezpieczeństwa, niszczy domostwa i infrastrukturę, zmusza ludzi do uchodźstwa. Problemy gospodarcze, które dręczą świat, przyczyniają[...]

miniatura
Kultura
/
Wojciech Postrzygacz

Prawda zaklęta w dźwiękach

– muzyczne rekolekcje w NOSPR Czas pasyjny ukierunkowuje ludzką refleksję na to, co podstawowe: na mękę i śmierć Zbawiciela i na to, że Bóg dla zbawienia człowieka opuścił niebiosa. To czas modlitewnego skupienia, rozważania cierpienia, męki i śmierci Jezusa, przeżywania historii odkupienia człowieka przez Chrystusa. Uczestnicząc w tygodniowych nabożeństwach pasyjnych, słuchając niedzielnych kazań, ewangelicy odbywają duchową drogę na Golgotę, towarzysząc Jezusowi do samego krzyża. Mękę Pańską można przeżywać także w sali koncertowej podczas swego rodzaju muzycznych rekolekcji. W tym okresie roku kościelnego najmocniej wybrzmiewa ewangelicka muzyka sakralna. Przyczynił się do tego piąty ewangelista – jak popularnie określa się Jana Sebastiana Bacha, którego melodie z Pasji, kantat oraz innych utworów przewijają się przez pieśni[...]

miniatura
Słowo Boże
/
diakon Helena Gajdacz

Przyszedł, aby służyć

„Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i powiedział: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, panują nad nimi, a przywódcy dają im odczuć swoją władzę. Nie tak będzie wśród was, lecz kto chciałby stać się między wami wielki, będzie waszym sługą, a kto chciałby być między wami pierwszy, będzie niewolnikiem wszystkich. Syn Człowieczy bowiem nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie jako okup za wielu”. Mk 10,42-45 (BE) Słowem dominującym w tym biblijnym tekście jest słowo służba. „Syn Człowieczy (…) przyszedł, aby służyć”. To słowo jest mi szczególnie bliskie, gdyż diakon to sługa, sługa w służbie Boga. A mieć w tej służbie Pana Jezusa jako brata – to zaszczyt. Mieć w tej służbie Pana Jezusa jako wzór do naśladowania to wielkie wyzwanie, to stałe uświadamianie sobie, jak[...]

miniatura
Słowo Boże
/
ks. Bogusław Juroszek

Jak najbliżej Boga

„To powiedział Jezus, a podniósłszy oczy swoje ku niebu, rzekł: Ojcze! Nadeszła godzina; uwielbij Syna swego, aby Syn uwielbił ciebie; jak mu dałeś władzę nad wszelkim ciałem, aby dał żywot wieczny tym wszystkim, których mu dałeś. A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś. Ja cię uwielbiłem na ziemi; dokonałem dzieła, które mi zleciłeś, abym je wykonał; a teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał. Objawiłem imię twoje ludziom, których mi dałeś ze świata; twoimi byli i mnie ich dałeś, i strzegli słowa twojego. Teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, od ciebie pochodzi; albowiem dałem im słowa, które mi dałeś, i oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od ciebie wyszedłem, i uwierzyli, że mnie[...]

a1
Słowo Boże
/
ks. Jan Raszyk

Pewni Jego miłości i mocy

„Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem stanie! Tak! Ja sam ujrzę go i moje oczy zobaczą go”. Hi 19,25.27 Księga Joba przekazuje nam niezmienną Bożą prawdę, radosną wieść, która szczególnie często powtarzana jest w obecnym okresie roku kościelnego: Mój Odkupiciel żyje! Już na początku księgi dowiadujemy się, że: „Job (…) był nienaganny i prawy, bogobojny i stroniący od złego” (Hi 1,1). Lecz za sprawą przebiegłego szatana utracił wszystkie dziesięcioro dzieci, bydło liczone w tysiącach sztuk, a następnie sam ciężko zachorował. Z zamożnego stał się człowiekiem ubogim, nieuleczalnie chorym, wzbudzającym współczucie. Jak reaguje dotknięty tak bolesnymi stratami? Jak zachowuje się w cierpieniu? On mówi: „Pan dał, Pan wziął, niech będzie imię Pańskie błogosławione” (Hi 1,21); „Dobre przyjmujemy od Boga, czy[...]

POLECAMY TAKŻE
Bóg i My Polecamy
/
ks. Waldemar Szajthauer

Wszystko jest dobre

Polecamy Widzenia własne
/
ks. Ryszard Pieron

Sztuczny bóg

Polecamy Zbliżenia
/
Anna Olek

Postaci bez twarzy