Na pierwszych stronach gazet znane nazwiska: biznesmenów, miliarderów, milionerów, słynnych odkrywców, olimpijczyków. Zabójcze tempo prestiżowego wyścigu kolarskiego kobiet, przyciąga dziś moją uwagę. Rywalizacja jest ostra, bo stawka wysoka. A po zakończeniu zmagań, rozmowa ze zwycięską rowerzystką – Katarzyną Niewiadomą „o indywidualnym bólu, zespołowym wysiłku i marzeniach na przyszłość”. Tak proste pytania i prosta, skromna odpowiedź na pytanie: „Kim jest Polka, która wygrała Tour de France? Kim Pani jest?” I najzwyklejsza odpowiedź, o jakiej można myśleć po zwycięstwie: „Jestem góralką. Na rowerze, z urodzenia i z charakteru”. Przyznam się, że już dawno, można by powiedzieć: wieki całe, nie słyszałem i nie czytałem rozmowy z tak rozpoznawalną, będącą na świeczniku, a zarazem tak niewynoszącą się nad innych osobą z[...]

Jeszcze dzisiaj pamiętam, jak z Rudkiem – moim bratem bliźniakiem, w zapadający, mroźny, wigilijny wieczór roku Pańskiego 1943, prosimy rodziców, by pozwolili nam, swoim nastolatkom, wyjść z domu i znaleźć na niebie wigilijną gwiazdę. Wyszliśmy na pobliskie wzgórze i szukaliśmy po całym ciemniejącym nieboskłonie pierwszej, świecącej gwiazdy. Tej, która prowadziła mędrców ze Wschodu, by oddali hołd zapowiadanemu przez proroków nowo narodzonemu Królowi. Kilka miesięcy przed nim rodzi się Jan, zwany później Chrzcicielem, który na swą drogę życia dostał anielskie, prorocze słowa: „A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi Jego, aby dać ludowi jego poznanie zbawienia, przez odpuszczenie grzechów ich, przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas[...]