miniatura

W Roku wyznania wiary warto sobie postawić pytanie o swoje wyznawanie wiary. Obserwuję, że coraz częściej z ust chrześcijan można usłyszeć, że wiara jest prywatną sprawą. I w zasadzie z takim stwierdzeniem trudno dyskutować. Chciałbym jednak dopytać: Co to znaczy „moja prywatna sprawa”? Usłyszałem pewnego razu taką argumentację: „Jestem osobą wierzącą, a moja wiara to osobista sprawa między mną a Bogiem. Bóg wie najlepiej, jaką jestem osobą, zna moją wiarę. Chodzenie do kościoła, przystępowanie do Stołu Pańskiego jest sprawą drugorzędną. To faryzeusze obnoszą się ze swoją wiarą”. Po tak kategorycznym stwierdzeniu również nie ma o czym rozmawiać. Chciałbym jednak dalej drążyć ten temat. Jeżeli wiara jest czymś tak bardzo osobistym, wręcz intymnym, szczelnie zamkniętym w moim sercu, to jakie jest moje świadectwo, do którego[...]

miniatura

Co właściwie daje człowiekowi szczęście? Czy czerpiemy je z życia z Bogiem? Czy podpisalibyśmy się pod słowami psalmisty: „Lecz moim szczęściem być blisko Boga. Pokładam w Panu Bogu nadzieję moją” (Ps 73,28)? Współcześnie padają na to pytanie różne odpowiedzi. W zależności od poglądów i nastawienia do życia, przyczyny szczęścia mogą być według różnych ludzi odmienne. Zdrowie, pieniądze, rodzina Chyba dla większości z nas szczęście tożsame jest ze zdrowiem – tego sobie przy różnych okazjach życzymy. Zdrowy człowiek może pracować, może utrzymywać rodzinę, może czerpać z życia. Zdrowie jest ważne, ale czy to wszystko, aby być szczęśliwym? Czy ludzie chorzy, niepełnosprawni nie mają prawa do odczuwania szczęścia? Choć istnieje takie powiedzenie, że pieniądze szczęścia nie dają, to niektórym ludziom właśnie[...]

miniatura

„Wzmocnijcie opadłe ręce i zasilcie omdlałe kolana! Mówcie do zaniepokojonych w sercu: Bądźcie mocni, nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi pomsta, odpłata Boża! Sam on przychodzi i wybawi was! Wtedy otworzą się oczy ślepych, otworzą się też uszy głuchych. Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń i radośnie odezwie się język niemych, gdyż wody wytrysną na pustyni i potoki na stepie. Rozpalona ziemia piaszczysta zmieni się w staw, a teren bezwodny w ruczaje; w legowisku szakali będzie miejsce na trzcinę i sitowie. I będzie tam droga bita, nazwana Drogą Świętą. Nie będzie nią chodził nieczysty; będzie ona tylko dla jego pielgrzymów. Nawet głupi na niej nie zbłądzi. Nie będzie tam lwa i zwierz drapieżny nie będzie po niej chodził, tam się go nie spotka. Lecz pójdą nią wybawieni. I wrócą odkupieni przez Pana, a pójdą na Syjon z radosnym[...]

miniatura

„Powiesz w tym dniu: Chcę Cię wychwalać, Panie”. Iz 12,1 (BE) Dziękuję. To jedno z trzech tak zwanych „magicznych” słów. Tak przynajmniej słyszymy co najmniej od przedszkola. Razem z „proszę” i „przepraszam” tworzą triadę, która ma nam ułatwiać życiową wędrówkę. Czasem myślę, że faktycznie traktujemy je jak „magiczne”. Przynajmniej w odniesieniu do dziękowania, czy jak się to w religijnym kontekście częściej nazywa – dziękczynienia, do którego zachęca nas fragment z Księgi Izajasza 12,1-6. Zdaję sobie sprawę, że słowo „magiczny”, raczej nie brzmi właściwie na łamach „Zwiastuna Ewangelickiego”. Kościół od wieków ma z magią na pieńku. W przeszłości bywało, że nierzadko w tym bardzo dosłownym znaczeniu. Kiedy jednak spojrzymy na to, co pod terminem „magiczny” rozumie nauka, jaką jest religioznawstwo,[...]

miniatura

„Saul, dysząc jeszcze groźbą i chucią mordu przeciwko uczniom Pańskim, przyszedł do arcykapłana i prosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł, jeśliby znalazł jakich zwolenników drogi Pańskiej, (…) uwięzić ich i przyprowadzić do Jerozolimy. I stało się w czasie drogi, że gdy się zbliżał do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba, a gdy padł na ziemię, usłyszał głos mówiący do niego: Saulu, Saulu, czemu mnie prześladujesz? I rzekł: Kto jesteś, Panie? A On: Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. (…) A mężowie, którzy z nim byli w drodze, stanęli oniemiali, głos bowiem słyszeli, ale nikogo nie widzieli. Podniósł się Saul z ziemi, lecz gdy otworzył oczy swoje, nic nie widział; wiodąc go tedy za rękę, zaprowadzili go do Damaszku. I przez trzy dni nie widział i nie jadł, i nie pił”. Dz 9,1-9 Przełom, nagła[...]

a1

„Nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe”. Rz 12,2 Rok 2021 ogłoszono w naszym Kościele Rokiem tożsamości luterańskiej, czyli przez kolejne miesiące będziemy szukać albo przypominać sobie odpowiedzi na pytania: jak pozostać sobą, jak być tego świadomym, a także, jak być dumnym z tego. Dodatkowe zadanie to nauczyć się przekonywać innych do naszego widzenia Boga i świata. To trudne zadanie dla niewielkiej grupy ewangelików w polskim społeczeństwie. Zdecydowana większość mieszkańców Polski przyznaje się do Kościoła Rzymskokatolickiego. Dodatkowo obok nas żyją też chrześcijanie z innych Kościołów. Ponadto kolejna duża grupa nie należy do żadnego Kościoła. Jak w takim otoczeniu zachować swoją[...]

a1

„Nikomu złem za złe nie oddawajcie, starajcie się o to, co jest dobre w oczach wszystkich ludzi. Jeśli można, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie. Najmilsi! Nie mścijcie się sami, ale pozostawcie to gniewowi Bożemu, albowiem napisano: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę, mówi Pan. Jeśli tedy łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jeśli pragnie, napój go; bo czyniąc to, węgle rozżarzone zgarniesz na jego głowę. Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”. Rz 12,17-21 Nie jest to pierwsze kazanie, jakie wygłaszam na rozpoczęcie Tygodnia Ewangelizacyjnego w Dzięgielowie, ale jest to jedna z najdziwniejszych scenerii, w jakiej to czynię. Do tej pory mogłem patrzeć na liczne tłumy zebrane pod dachem namiotu i wokół niego. Bardzo lubię mówić do zebranych ludzi i widzieć ich reakcje. Na przykład, że zaczynają[...]