miniatura

– pojednanie z Bogiem   Rok 2023 został ustanowiony przez Synod Kościoła Rokiem pojednania w myśl tezy: „Jeden Duch – Duch Święty daje pojednanie”. Wybór ten związany jest z hasłem Zgromadzenia Ogólnego Światowej Federacji Luterańskiej (ŚFL), które pod hasłem: „Jedno Ciało, jeden Duch, jedna nadzieja” odbędzie się w tym roku w Krakowie. Taka decyzja wydaje się naturalna w kontekście wydarzeń, które zachodzą w Polsce i na świecie. Pojednanie jest ludzkości potrzebne na wielu płaszczyznach. Wszyscy odczuwamy i ponosimy koszty braku pojednania w skali globalnej, lokalnej, czasem też bardzo osobistej. Pojednanie z definicji potrzebne jest wtedy, gdy ma lub miał miejsce jakiś konflikt, skłócenie, brak zgody, gdy do głosu dochodzi czyjaś krzywda lub wina, bolesne rany, a wzajemne kontakty są oschłe, wymuszone lub nie ma ich wcale. Dwa[...]

miniatura

Motto: „Jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak też przez posłuszeństwo jednego wielu dostąpi usprawiedliwienia” (Rz 5,19). Miała na imię Helena. Była matką Konstantyna – cesarza, który w 313 roku zalegalizował chrześcijaństwo w Cesarstwie Rzymskim. Przekroczyła już 80 rok życia, ale wciąż miała jedno niezrealizowane marzenie – odwiedzić miejsce ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Udała się więc do Jerozolimy. Niestety, ku jej wielkiemu zaskoczeniu, czekało ją wiele trudności i rozczarowań. Od ukrzyżowania Zbawiciela minęło już ponad trzysta lat i dotychczas – rzecz co najmniej dziwna – nie było słychać, aby ktokolwiek szukał miejsca egzekucji Jezusa tytułowanego Chrystusem. Mało tego, gdy Helena, mając za wskazówkę ewangeliczne opisy, przybyła do miasta, niespodziewanie zderzyła się z[...]

miniatura

  Nikt chyba jeszcze wtedy nie liczył czasu. Powietrze wciąż rozedrgane było doniosłym Bożym: „Przeklęta niech będzie ziemia z powodu ciebie! W mozole żywić się będziesz z niej po wszystkie dni życia swego! Ciernie i osty rodzić ci będzie i żywić się będziesz zielem polnym. W pocie oblicza twego będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty. Bo prochem jesteś i w proch się obrócisz”(1 Mż 3,17-19).Twarde to słowa. Pewnie kołatały się jeszcze długo w głowach Adama i Ewy. Poczucie spokojnej beztroski powoli wypalało się w ogniu winy przygniatającej człowieka. Może nawet rodził się zalążek myśli, która czasami pojawia się, kiedy współcześni wczytują się w historię pierwszych ludzi – „Bóg nie chciał mieć z nimi nic wspólnego”. Tylko, że to jest całkowicie błędny wniosek, nawet pomimo tego, że[...]