miniatura

„Zaśpiewam mojemu Ukochanemu pieśń o Jego miłości do Jego winnicy: Mój Ukochany miał winnicę na urodzajnym wzgórzu. Okopał ją, oczyścił z kamieni i zasadził w niej szlachetną winorośl. Pośrodku wybudował wieżę, a także wykuł tłocznię. Oczekiwał, że wyda winogrona, a wydała cierpkie owoce. Teraz, mieszkańcy Jerozolimy i ludzie z Judy, rozsądźcie pomiędzy Mną i Moją winnicą. Co jeszcze można było uczynić dla Mojej winnicy, a czego nie uczyniłem? Dlaczego, gdy oczekiwałem, że wyda winogrona, wydała cierpkie owoce? Teraz wiec zapoznam was z tym, co uczynię Mojej winnicy: Usunę jej ogrodzenie, aby została spalona, zburzę jej mur, aby była podeptana. Uczynię z niej ruinę: nie będzie przycinana ani przekopywana, zarośnie cierniem i ostem, chmurą rozkażę, aby nie spuszczały na nią deszczu. Winnicą bowiem Pana Zastępów jest dom[...]

miniatura

„[Jezus] oznajmił: Zapewniam, zapewniam was, jeden spośród was Mnie wyda. Uczniowie spoglądali na siebie niepewni, o kim mówi. (…) Wtedy on oparł się o pierś Jezusa i zapytał Go: Panie, kto to jest? Jezus odpowiedział: To jest ten, dla którego Ja umoczę kawałek chleba i podam mu. Umoczył więc kawałek, wziął go i dał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. Gdy on wziął ten kawałek chleba, wszedł w niego szatan. Wówczas Jezus powiedział do niego: Co chcesz czynić, uczyń szybko. Nikt jednak ze spoczywających przy stole nie zrozumiał, dlaczego mu tak powiedział. (…) Kiedy więc wziął ten kawałek chleba, zaraz wyszedł. A była noc”.  J 13,21-22.25-28.30 (BE) Wkraczamy w czas pasyjny, na drogę przypominania sobie, co doprowadziło Jezusa na krzyż. W tym roku jednak Niedziela Invocavit przenosi nas w scenerię Ostatniej Wieczerzy, w[...]

miniatura

„A gdy się zeszło wiele ludu i z miast przybywali do niego, rzekł w podobieństwie: Wyszedł siewca rozsiewać ziarno swoje. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało zdeptane, a ptaki niebieskie zjadły je. A drugie padło na opokę, a gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. A inne padło między ciernie, a ciernie razem z nim wzrosły i zadusiły je. A jeszcze inne padło na ziemię dobrą i, gdy wzrosło, wydało plon stokrotny. To mówiąc, wołał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha”. Łk 8,4-8 „Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych” (Hbr 3,7-8) – to wezwanie Jezusa Chrystusa, które przed wiekami skierował do swoich uczniów, a dziś kieruje je do nas wszystkich. Jako ewangelicy chlubimy się tym, że jedynie Pismo jest podstawą i treścią naszej wiary, że jedynie w Piśmie Świętym znajdujemy prawdziwy[...]

miniatura

„Dlaczego umartwiamy nasze dusze, a Ty tego nie zauważasz? Oto w dniu waszego postu załatwiacie swoje sprawy i uciskacie wszystkich swoich robotników. Oto gdy pościcie, kłócicie się i spieracie, i bezlitośnie uderzacie pięścią. Nie pościcie tak, jak się pości, aby został wysłuchany wasz głos w wysokości. Czy to jest post, w którym mam upodobanie, dzień, w którym człowiek umartwia swoją duszę, że się zwiesza swoją głowę jak sitowie, wkłada wór i kładzie się w popiele? Czy coś takiego nazwiesz postem i dniem miłym Panu? Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo, że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie[...]

a1

„Do kogokolwiek cię poślę – pójdziesz i cokolwiek ci zlecę – powiesz”.  Jr 1,7b (BE) Całkowicie powierzam się dziś Bożemu prowadzeniu na kolejny odcinek drogi mojego życia. Pomimo wielu pytań, może nawet osobistej niepewności, robię to dlatego, że na Wszechmogącym i Wszechobecnym w Trójcy Świętej Jedynemu Bogu nigdy się nie zawiodłem. Jego wola i działanie ma wypełniać się w moim życiu. Stąd słowa Jeremiasza, które przyjmuję jako moje drugie już motto biblijne służby duchownego, tym razem w biskupiej posłudze i działaniu. Zaprzyjaźnieni z Jeremiaszowym proroctwem zauważyli zapewne, że pominąłem pierwszą część wersetu 7, który jest odpowiedzią Boga na wymówkę Jeremiasza dotyczącą nieumiejętności publicznego wypowiadania się ze względu na jego młody wiek. Ja, niestety ze względu na swój PESEL, takiej wymówki już[...]

miniatura

„Dokąd ty pójdziesz i ja pójdę”. Rt 1,16 Decyzją Synodu Kościoła obchodzimy ten rok w naszym Kościele jako Rok tożsamości luterańskiej. Trudno w jednym zdaniu zdefiniować, czym jest tożsamość w ogóle, a tym samym tożsamość luterańska. Najkrócej mówiąc: to świadomość tego, kim jestem, z czym się identyfikuję, w co i w kogo wierzę oraz jakie wartości wyznaję. Tożsamość chrześcijańska – luterańska kształtuje się nie tylko w poczuciu wierności względem dziedzictwa otrzymanego od przeszłości, ale również przez gotowość przyjęcia tego, co zostanie jeszcze odsłonięte i dane nam od Boga w przyszłości. Ks. Dietrich Bonhoeffer napisał: „Świadomość bycia urodzonym w tradycji duchowej, która sięga stuleci, daje człowiekowi poczucie pewności i bezpieczeństwa wobec spotykających go napięć i nieszczęść”. To poczucie[...]

a1

„Nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe”. Rz 12,2 Rok 2021 ogłoszono w naszym Kościele Rokiem tożsamości luterańskiej, czyli przez kolejne miesiące będziemy szukać albo przypominać sobie odpowiedzi na pytania: jak pozostać sobą, jak być tego świadomym, a także, jak być dumnym z tego. Dodatkowe zadanie to nauczyć się przekonywać innych do naszego widzenia Boga i świata. To trudne zadanie dla niewielkiej grupy ewangelików w polskim społeczeństwie. Zdecydowana większość mieszkańców Polski przyznaje się do Kościoła Rzymskokatolickiego. Dodatkowo obok nas żyją też chrześcijanie z innych Kościołów. Ponadto kolejna duża grupa nie należy do żadnego Kościoła. Jak w takim otoczeniu zachować swoją[...]

miniatura

„Rzekła matka jego do sług: co wam powie, czyńcie”.  J 2,5 Nie myślałam, że wydarzenie w Kanie Galilejskiej – tam i wtedy – okaże się moją wielką tęsknotą – tu i teraz. Bo teraz poruszam się, jakbym przemierzała pole minowe. Ostrożnie, z ryzykiem śmierci, w pojedynkę, z ograniczeniem wolności, w wysokim stresie, w napięciu. To jest moja – nasza – Kana Galilejska w styczniu 2021 roku. Ani wspólnoty, tej większej rodzinnej, ani przyjacielskiej, ani kościelnej, czy jakiejkolwiek innej, tylko samotna, niebezpieczna droga w nieznane – z ranami i pęknięciami duszy i ciała. Ale grunt, żeby wszystkimi zmysłami odczuć obecność Pana Jezusa! Tam i wtedy trwało wesele, pewnie tłumne i radosne, tu i teraz – jest przymus izolacji i trwoga. Na usta ciśnie się pytanie, co dalej? Najważniejsze, żeby nie stracić z zasięgu wzroku Tego,[...]

miniatura

„Oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon. (…) I wszedłszy do domu, ujrzeli dziecię z Marią, matką jego, i upadłszy, oddali mu pokłon”. Mt 2,1-2.11 Święto Epifanii, czyli Objawienia Pańskiego, nie jest świętem mędrców, jak nazywa ich ewangelista Mateusz. Nie jest najważniejsze, skąd przyszli ani jakie dary złożyli. Najważniejszy jest Ten, którego narodziny Bóg związał z pojawieniem się światłości na niebie. To, że Syn Boży przyszedł do wszystkich ludzi, żeby bez względu na ich pochodzenie i dotychczasową wiarę, stać się dla każdego Zbawicielem. I dlatego przypominamy sobie tę ewangeliczną opowieść mówiącą, że od początku Bóg zadbał, żeby także ci, którzy nie czekali na spełnienie Jego[...]

miniatura

„I wyrośnie różdżka z pnia Isajego, a pęd z jego korzeni wyda owoc. (...) I stanie się w owym dniu, że narody będą szukać korzenia Isajego, który załopocze jako sztandar ludów; a miejsce jego pobytu będzie sławne”. Iz 11,1.10 Uczeń Pański Jan w Księdze Objawienia przekazał wypowiedzi Jezusa, które usłyszał za pośrednictwem zesłanego anioła. W ostatnim rozdziale zapisał takie Boże słowa: „Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna” (Obj 22,16). Te słowa z ostatniej strony Biblii korespondują ze słowami proroka Izajasza, który zapowiadał przyjście Mesjasza na świat: „I wyrośnie różdżka z pnia Isajego”. Przypomnijmy: Isaj to ojciec króla Dawida. A jak pisze ewangelista Łukasz, gdy anioł Gabriel został posłany do Nazaretu, do Marii, która z woli Boga miała urodzić Zbawiciela, powiedział jej m.in.: „Ten będzie[...]