– rozmowa z ks. Helmutem Weissem, superwizorem W pierwszym szkoleniu, które przeprowadziłeś w Polsce w 2006 roku, zorganizowanym przez Stowarzyszenie Księży i Katechetów (SKiK), wzięło udział dziewięciu księży. Co teraz robią absolwenci tego kursu? Czterech z nich kontynuowało naukę o profilu superwizyjnym, ale tylko jeden uzyskał uprawnienia superwizora. Kolejne edycje  kursów duszpasterskich i superwizyjnych współorganizowane przez SKiK, Towarzystwo Poradnictwa i Psychologii Pastoralnej oraz CME zaowocowały tym, że obecnie są trzej duchowni i dwie osoby świeckie z uprawnieniami superwizorów. Pracownicy Kościoła i wolontariusze związani z Kościołem mogą przychodzić do nich i rozmawiać o swojej pracy. Na tym właśnie polega różnica pomiędzy duszpasterstwem a superwizją. Superwizja to skupienie się na pracy duszpasterskiej innych,[...]

– rozmowa z Katarzyną Wesner-Macurą, animatorką w Centrum Misji i Ewangelizacji Właśnie wróciłaś z 6. ChOT, czyli zimowego Chrześcijańskiego Obozu Technologicznego. Jak było? ChOT to kameralny obóz dla pasjonatów nowych technologii, dla wszystkich ciekawych i kreatywnych. Tym razem budowaliśmy prawdziwy dom, z pełnym wyposażeniem, oświetleniem, meblami (drukowanymi w 3D), były zespoły budowlańców, elektryków, stolarzy itp. Można by w nim pomieszkać, gdyby nie to, że jest w skali 1 do 18! Przy budowie domu pracowało 28 osób, 9 osób dochodziło na warsztaty, 19 nocowało (18 chłopców i 1 dziewczyna). Przyjechali z daleka z: Krakowa, Łasku, Zelowa, Bełchatowa, Katowic, Tychów i bliska z: Cieszyna, Skoczowa, Kowal, Goleszowa, Dzięgielowa, Jaworza. Najmłodsza ekipa (rocznik 2007) to tzw. świeżarki, reszta to stali bywalcy. Kto raz przyjedzie do[...]

– rozmowa z Mariolą i Romanem Fengerami, doradcami rodzinnymi Kiedy rozpoczęliście pracę w Centrum Misji i Ewangelizacji w Dzięgielowie?Roman: Dziewiętnaście lat temu trafiliśmy do CME w wyniku zmian, jakie Bóg sprawił w naszym życiu. To, w jaki sposób nas prowadził, dało nam odwagę, by podjąć się pracy misyjnej. Kiedy pracowałem w kopalni jako kowal, modliliśmy się z żoną o kuźnię, bo wydawało się nam, że praca samodzielnego rzemieślnika zagwarantuje nam niezależność finansową i da możliwości rozwoju. Ale Bóg zmienił nasze plany, to On stał się kowalem naszego losu. Otworzyliśmy maleńką księgarnię chrześcijańską w Tychach i nazwaliśmy ją „Nadzieja”. Tam uczyliśmy się ufać Bogu i rozmawiać z ludźmi. W 1993 roku oboje rozpo­czę­liś­my pełnoetatową pracę w misji CLC (Christian Literature Crusade) w Katowicach. To był[...]