Myśli znad brzegu

miniatura
Myśli znad brzegu
/
Henryk Dominik

Czy jesteśmy wierzący?

Gdybyśmy w naszym kraju, zapytali kogoś z ulicy, czy jest człowiekiem wierzącym, padłaby natychmiast odpowiedź, że w niedzielę zawsze jest w kościele, ślub brał w kościele, dzieci są ochrzczone itp. W starotestamentowej koncepcji wiary Bóg znajduje się w jej centrum jako inicjator i Stwórca dzieła stworzenia świata. Dzieła, które stworzył, swą pięknością i doskonałością, natychmiast obligują nas do okazania Bogu wiary i zaufania, gdyż Jego opieka rodzi poczucie trwałego pokoju, bezpieczeństwa i łaskawości. „Oto oko Pana nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy spodziewają się łaski jego” (Ps 33,18) – czytamy. Ten związek obopólnego przymierza Boga i człowieka zobowiązał lud Izraela do całkowitego porzucenia wiary w fałszywych bożków i do posłuszeństwa, i uwielbiania jedynego Boga. Słowo Boże przypominało: „Tylko[...]

miniatura
Bóg, który widzi
/
Marta Arent

Jezus wrobionych

W haśle roku czytamy: „Tyś Bóg, który mnie widzi” (1 Mż 16,13) – co znaczy, że Jezus patrzy na człowieka i przyjmuje go z całym bagażem doświadczeń.W tym cyklu, złożonym z wierszy i komentujących je tekstów, przyglądamy się spotkaniom biblijnych postaci z Bogiem i szukamy w nich odniesienia do nas samych. Tym razem patrzymy na Salome, o której pisał m.in. ewangelista Marek (Mk 6,14-29) nie podając jej imienia. Salome nikt nie powiedział mi nigdyże taniec kobiety może przynosićśmierć nikt nie zapytał dlaczegowłaściwie całe moje młode życietańczę nikt nie mógł spełnić tego jedynegoprawdziwego pragnienia sercadlatego spełniali inne życzenia już mi brakło pomysłówna te nic nie znaczącewyczyny już mi zabrakło słów serce wciąż byłopuste i tak straszniesmutne dzisiaj jak zwykleznów nie mogę zasnąćboję się snu płaszczyzna[...]

miniatura
Przy Róży Lutra
/
bp Marian Niemiec

Myśli po jednym koncercie

W niedzielę 1 października uczestniczyłem w koncercie finałowym warsztatów gospel w ewangelickim kościele w Mysłowicach. Nasunęło mi się w związku z tym kilka refleksji. Muzyka gospel Popularnie mówi się, że gospel to muzyka czarnych niewolników. Powstała w Ameryce z połączenia afrykańskich rytmów z chrześcijańskimi pieśniami tradycji europejskiej. Nazwa gospel w języku staroangielskim oznacza „dobrą nowinę”, czyli Ewangelię – radosną wieść o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. Niewolnicy ciężko pracowali, znosili pohańbienie i pogardę. Pozbawieni godności ludzkiej, traktowani byli jak przedmioty, w najlepszym razie zwierzęta. W skrajnie trudnych warunkach śpiewali pieśni, które dodawały im sił, wlewały nadzieję. Nie tylko na poprawę losu i życia, ale nadzieję na zbawienie i życie wieczne. Dlatego te pieśni mają radosny, pogodny[...]

miniatura
Myśli znad brzegu
/
Henryk Dominik

Odrodzenie

Kiedy Marcin Luter stawał przed sejmem Rzeszy, przed duchowieństwem, broniąc swych tez wiary, miał przeciw sobie prawie cały ówczesny liczący się świat i znikomą nadzieję na zwycięstwo prawdy. W całej Europie płonęły stosy, na których ginęli duchowni i uczeni, którzy odważyli się głosić prawdę. Jeszcze pamięta się męczeńską śmierć Jana Husa, a tu już nowy człowiek, zakonnik, zdecydowany obrońca prawdy Bożej, Świętej Ewangelii, prawdziwy żołnierz Chrystusa, głosi Jego Ewangelię. A na żądanie odwołania głoszonych nauk ma tylko jedną odpowiedź: „Tak oto stoję, inaczej nie mogę!” Luter nie zachwiał się, niczego nie odwołał, mając pewność, że Ten, którego Słowo wielokrotnie głosił, jest z nim i obdarza go pokojem, mimo czyhającego niebezpieczeństwa. Przecież to on – Marcin Luter – odkrył te cudowne, zagubione na[...]

miniatura
Bóg, który widzi
/
Marta Arent

Jezus perfekcjonistów

Różne są postaci na kartach Starego i Nowego Testamentu. Często po ludzku niedoskonałe. Jednak na swojej drodze spotykają Boga, który przyjmuje je takimi, jakie są. Z ich uwarunkowaniami, z ich perspektywą spojrzenia, z ich zmaganiami. Bóg dostrzega je i nawiązuje z nimi relację. Również my, współcześni, spotykamy Go na życiowym szlaku. W haśle roku czytamy: „Tyś Bóg, który mnie widzi” (1 Mż 16,13) – co znaczy, że Jezus patrzy na człowieka i przyjmuje go z całym bagażem doświadczeń.W tym cyklu, złożonym z wierszy i komentujących je tekstów, przyglądamy się spotkaniom biblijnych postaci z Bogiem i szukamy w nich odniesienia do nas samych. Marta niewierna Martoktóra nie pragniesz miłościale się krzątaszżeby sobie na miłość zasłużyć podejdź tu zobaczja też mam ranę w bokuteż mi krwawi sercebyleby tylko twoje było blisko czym mam[...]

miniatura
Myśli znad brzegu
/
Henryk Dominik

Świat bez Pilcha

Witold Bereś, biograf pisarza w trzech zdaniach potrafił go dokładnie scharakteryzować: „Pilch uwielbiany był za inteligencję, za błysk, za myśl, za słowo. I tak niech zostanie” (Pilchu. Na rogu Wiślnej i Hożej, Warszawa 2021). Mądre spostrzeżenie i więcej nie trzeba, by w jego twórczości dostrzec świat, nie tylko przez niego widziany, odkryty i zarazem oceniany, ale i przed nami zakryty mgiełką dymu z papierosa. Ten świat ukryty w jego sercu, by rzeczywistość zewnętrzna nie zniszczyła prawdy w nim zapisanej, prawdy o Bogu, strzeżonej przez ludzi naprawdę wierzących, a nie jest ich zbyt wielu. Tak o tym pisał w jednym z felietonów w „Polityce”: „Z Panem Bogiem – choć ledwo cień zwątpienia okazałem, diabli z krwi i kości wzięli mnie w obroty – sprawa daleko prostsza. Bez Najwyższego nie da się pisać literatury. Słowa »Bóg« i[...]

miniatura
Bóg, który widzi
/
Marta Arent

Jezus niekochanych

W haśle roku czytamy: „Tyś Bóg, który mnie widzi” (1 Mż 16,13) – co znaczy, że Jezus patrzy na człowieka i przyjmuje go z całym bagażem doświadczeń. W tym cyklu, złożonym z wierszy i komentujących je tekstów, przyglądamy się spotkaniom biblijnych postaci z Bogiem i szukamy w nich odniesienia do nas samych. N.N. tak nisko upadłam by klęczeć przed cieślątak mi się nędznie obróciło życiezdana na łaskę tego jedynegoktóry mnie nie oskarża był we mnie cały zastęp sędziów z kamieniamii nagle cała ta splugawiona świątyniaw mojej głowietłucze się ten nieodwracalny werdykta więc to koniecnie będzie księcia na białym rumakunie będzie miłościstu pociecha więc to koniecjeszcze tylko ktoś musi to podpisaćprawo jest twarde wykute w kamieniuwiemtylko nie rozumiem cieśli pisze coś milczącpalcem rozgarnia skruszony pył piaskupiszeczy w[...]

miniatura
Polecamy Przy Róży Lutra
/
bp Marian Niemiec

Gdy Duch wieje z całą mocą

– wokół XIII Zgromadzenia Ogólnego ŚFL No i doczekaliśmy się. Ponad dwa lata intensywnych przygotowań w Krakowie i Genewie, i oto do Polski, do Krakowa, do naszego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego przyjechali luteranie z całego świata. Przyjechali, żeby mówić o wspólnocie, o konieczności jedności w Duchu Świętym i o nadziei, która również łączy i jednoczy. Hasło Zgromadzenia Ogólnego Światowej Federacji Luterańskiej jest już chyba wszystkim dobrze znane: „Jedno Ciało, jeden Duch, jedna nadzieja”. Modlę się o to i proszę Boga, żeby to trzynaste już zgromadzenie – odbywają się one co sześć lat – jeszcze bardziej zbliżyło do siebie wszystkich luteran rozsianych po całym świecie. Żebyśmy mogli, jako jedno ciało dawać świadectwo naszej wiary i nadziei. A przede wszystkim wspierać się wzajemnie, pomagać sobie, uczyć się[...]

miniatura
Myśli znad brzegu
/
Henryk Dominik

Rasizm

Teoria francuskiego arystokraty Józefa Artura Gobineau (1816-1882), pisarza i dyplomaty, o istnieniu rasy aryjskiej, rzekomo górującej nad innymi inteligencją, odwagą, poczuciem honoru i talentem organizacyjnym, wpłynęła na dzieje świata. W czystej postaci nauka ta miała silne zabarwienie nacjonalistyczne i szybko znalazła swych „adopcyjnych” rodziców wśród niemieckich i francuskich przedstawicieli „rasy teutońskiej”, m.in. Houstona S. Chamberlaina, badacza i propagatora zachowania czystości rasowej czy Alfreda Rosenberga, ideologa nazistowskiej partii NSDAP. Stała się fundamentem rasistowskiej polityki hitleryzmu: ograniczenia praw obywatelskich i politycznych wybranym grupom. Nasza Rzeczypospolita jeszcze w XVI wieku była państwem wewnętrznego spokoju i względnej tolerancji religijnej. W 1525 roku zdarzył się nawet jedyny wypadek w naszej historii[...]

miniatura
Bóg, który widzi
/
Marta Arent

Jezus wizjonerów

Różne są postaci na kartach Starego i Nowego Testamentu. Często po ludzku niedoskonałe. Jednak na swojej drodze spotykają Boga, który przyjmuje je takimi, jakie są. Z ich uwarunkowaniami, z ich perspektywą spojrzenia, z ich zmaganiami. Bóg dostrzega je i nawiązuje z nimi relację. Również my, współcześni, spotykamy Go na życiowym szlaku. W haśle roku czytamy: „Tyś Bóg, który mnie widzi” (1 Mż 16,13) – co znaczy, że Jezus patrzy na człowieka i przyjmuje go z całym bagażem doświadczeń.W tym cyklu, złożonym z wierszy i komentujących je tekstów, przyglądamy się spotkaniom biblijnych postaci z Bogiem i szukamy w nich odniesienia do nas samych. Jan Ch. ten który wie od poczęcia widzi więcej okazało się że naprawdę wystarczy pustyniaże tak niewiele trzeba by zasłonić nagośćSłowo nasyci nazwie poprowadzikogo napomnieć kogo obmyć kogo[...]

POLECAMY TAKŻE
Bóg i My Polecamy
/
ks. Paweł Meler

To nie sen

Polecamy Widzenia własne
/
Anna Mądrakowska

Dlaczego akurat teologia?

Co jest po co Polecamy
/
ks. Bogdan Wawrzeczko

Szermierka na wersety