miniatura

– czyli o tym, co niemożliwe, a jednak możliwe Adwent wyraźnie odcina się niezwykłością od reszty roku liturgicznego. Przygotowuje do myśli o Bogu, który jednocześnie jest blisko, bo zrównuje się z człowiekiem i zarazem pozostaje wszechmocny. Adwent pełen jest symboli, ważnych tekstów i rodzinnego szykowania się do świąt. Usłyszymy o tym wszędzie, ale czy poczujemy? Czy nadal jest niezwykły? Czy odcina nas od problemów? Czy wprowadza tę niezwykłą bliskość Chrystusa pomimo wszystko? Czy to jeszcze możliwe? Adwent nie byłby adwentem, gdyby nie ważne i trudne pytania, które musimy sobie zadawać. Gdy spodziewano się gościa Gdyby wyobrazić sobie miasto jako żywy organizm, jego mury z pewnością drżałyby z ekscytacji. Tłum, który zwykle leniwie dreptał głównymi arteriami, teraz ruszał się jakby szybciej, chcąc czym prędzej załatwić[...]

miniatura

– czyli co jest ważne w myśleniu o wieczności Szukając odpowiedzi na pytanie czym jest wieczność, w popularnym internetowym źródle Wikipedia przeczytamy, że w powszechnej opinii jest ona utożsamiana z nieskończonością. Równie często używamy tego określenia dla opisania istnienia, które nie podlega upływowi czasu. Jako chrześcijanie wierzymy w wieczne istnienie Boga i wieczne życie, które chce dać nam Bóg. Czy jednak wyobrażamy sobie czym jest wieczność w zgodzie z nauką Chrystusa? Utożsamianie wieczności z czasem, rozumienie jej jako kontynuacji tego, co nauczyliśmy się mierzyć, prowadzi do błędnego myślenia. Nie będziemy odczuwać czasu Myśląc o wieczności, w której od zawsze istnieje Bóg, nieraz postrzegamy nasze ziemskie chwile jako jej integralną cześć. Mówiąc o wieczności, którą Bóg przygotował dla nas po zakończeniu[...]

miniatura

  Nie, nie jestem specjalistą od młodzieży, ale jako ogólnopolski duszpasterz młodzieży sporą część swojej pracy poświęcam na myślenie o młodych i działaniu dla młodych. Nad wieloma kwestiami się zastanawiam i staram się słuchać i młodych, i dorosłych. Często rozmawiam o młodzieży z innymi dorosłymi. Wiele razy słyszałem, że: młodzi są ważni, młodzi są przyszłością Kościoła, praca z młodzieżą jest strategicznym elementem rozwoju Kościoła, trzeba w młodych inwestować, musimy o młodych walczyć, bo inaczej „odejdą do świata”, jeśli młodzi nie znajdą punktu zaczepienia u nas, to będą szukać w innych Kościołach. Zgadzam się z tymi stwierdzeniami, a wszystkie one są autentycznymi wypowiedziami, w stu procentach. Wiem, że młodzi, to nie jedyna grupa ludzi w naszej społeczności, z którą chcemy i czujemy potrzebę[...]

miniatura

– modele działania Kościoła   Wielokrotnie w różnych źródłach czytałem ostatnio analizy prowadzące do wniosku, że spośród europejskich krajów najszybszy proces laicyzacji społeczeństwa obecnie notuje Polska. Wskazywane są różne powody, które wpędzają Kościoły w kryzys: skandale na tle seksualnym, nadużycia władzy, upolitycznienie, popieranie skrajnych, a nawet nacjonalistycznych ruchów. Proces ten jest widoczny w wielu krajach, ale podobno nigdzie albo prawie nigdzie nie ma takiej dynamiki, jak w naszym kraju. Nie czuję się dostatecznie kompetentny, aby dokonywać analizy tego zjawiska, niemniej w jednej kwestii wzrasta we mnie przekonanie, które zaczyna graniczyć z pewnością. Mianowicie, że tym, co odpycha ludzi od Kościoła instytucjonalnego, jest Kościół bez chrześcijaństwa. Kościół bez chrześcijaństwa Obawiam się, że coraz[...]

miniatura

  Nikt chyba jeszcze wtedy nie liczył czasu. Powietrze wciąż rozedrgane było doniosłym Bożym: „Przeklęta niech będzie ziemia z powodu ciebie! W mozole żywić się będziesz z niej po wszystkie dni życia swego! Ciernie i osty rodzić ci będzie i żywić się będziesz zielem polnym. W pocie oblicza twego będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty. Bo prochem jesteś i w proch się obrócisz”(1 Mż 3,17-19).Twarde to słowa. Pewnie kołatały się jeszcze długo w głowach Adama i Ewy. Poczucie spokojnej beztroski powoli wypalało się w ogniu winy przygniatającej człowieka. Może nawet rodził się zalążek myśli, która czasami pojawia się, kiedy współcześni wczytują się w historię pierwszych ludzi – „Bóg nie chciał mieć z nimi nic wspólnego”. Tylko, że to jest całkowicie błędny wniosek, nawet pomimo tego, że[...]

miniatura

Anegdota o rybaku i bogatym biznesmenie dotyczy różnych stylów życia. Krąży ona w różnych wersjach. Niezależnie od wersji, najważniejsza i tak jest puenta. A także to, jak jej przekaz ma się do naszego życia z Bogiem. Biznesmen wybrał się na wycieczkę do małej wioski nad morzem. Gdy spacerował wzdłuż wybrzeża, spotkał rybka, który właśnie wrócił z połowu. Zdziwiło go to, ponieważ było bardzo wcześnie. Kiedy się zbliżył, zauważył, że rybak miał sieci wypełnione ledwo do połowy. Nie zależało mu tak jak innym, którzy jeszcze pracowali, żeby złowić więcej. Zaciekawiony biznesmen zaczepił mężczyznę. – Przepraszam, czemu tak wcześnie pan przypłynął? – Bo skończyłem połów – wyjaśnił rybak. – Ma pan jakiś kłopot z łodzią? – dociekał biznesmen. – Nie, dlaczego? Służy mi wiernie od lat. – To dlaczego nie[...]

miniatura

  „Bądź odważny i silny, i nie bój się!” – powiedział Bóg do Jozuego. Jozue miał przed sobą wielkie i trudne zadanie – równie wielki był jego lęk przed tymi wyzwaniami i wygórowanymi oczekiwaniami. Dlatego Bóg kilka razy przemówi do Jozuego: „Bądź mocny i mężny! Nie bój się i nie lękaj się” (Joz 1,9). Niepewność związana z wyzwaniami przełomu i nowego początku rodzi lęk i opór również w każdym z nas. Wszyscy, którzy pełnią w Kościele i Diakonii odpowiedzialne, a zwłaszcza przywódcze role, którzy prowadzą ludzi przez procesy zmian, wiedzą o ich dynamice i turbulencjach, w jakie można na tej drodze wpaść. Zwłaszcza, gdy w społeczności panuje niepewność co do tego, czy wybrana droga jest rzeczywiście właściwa. A niepewność rodzi się zawsze, gdy pojawiają się komplikacje i nieprzewidziane przeszkody. Prognozy na[...]

miniatura

  Nie lubimy tego słowa, boimy się go, niejednokrotnie zastępując innymi sformułowaniami. Mówimy o jesieni życia, późnej dorosłości, a zamiast o ludziach starszych – o osobach „wcześniej urodzonych”. Jednak od dzieciństwa przez dorosłość zmierzamy nieustannie ku starości. Proces zmian, który napędza nasze życie, w pewnym momencie przestaje nas bawić, a zaczyna przerażać. Często dzieje się to nieświadomie albo z różnych powodów do tej nieświadomości z premedytacją jest spychane. Zanim pęknie dzban Tak pisze o starości w 12. rozdziale autor Księgi Kaznodziei Salomona: „Pamiętaj o swoim Stwórcy w kwiecie swojego wieku, zanim nadejdą złe dni i zbliżą się lata, o których powiesz: Nie podobają mi się” (Kz 12,1). W następnych wersach zdecydowanie zaznacza, jak nieuniknione są zmiany, które następują z wiekiem (por. Kz 12,1-6).[...]

miniatura

Ostatnie miesiące zmieniły naszą rzeczywistość. Niespodziewanie, z ogromną siłą uderzyły w nas problemy, które dotychczas znaliśmy z literatury i historii. Nasze myśli były dotąd zaprzątnięte rozkwitem nowoczesnych technologii, cyfrowym światem, rozwojem sztucznej inteligencji czy przedłużaniem życia dzięki medycynie, tymczasem przyszło nam zmagać się z zarazą – jak w średniowieczu. Sytuacja stała się poważna. Ewangelickie parafie także zostały mocno doświadczone. Nie jestem psychologiem, ale jak wielu ludzi, zauważam, że nasze życie opiera się na schematach. Tworzymy je od dziecka, uczymy się reagować na różne sytuacje, zbieramy doświadczenia. To potrzebne i konieczne. Z czasem jednak bywa, że schematy zaczynają nami kierować, a my – nie zastanawiając się – czynimy naszą teraźniejszość kopią tego, co było. Na krótką[...]

miniatura

Rok temu, leżąc w szpitalu, gdy jako powikłanie po COVID-19 zdiagnozowano u mnie neuropatię obwodową, nie miałem żadnej pewności, czy będę jeszcze kiedykolwiek mógł chodzić o własnych siłach. Zastanawiałem się wtedy, dlaczego się to wydarzyło, a przede wszystkim, co będzie dalej? W jakim stopniu będę mógł wrócić do normalnego życia, jak będzie wyglądała moja służba? Czułem, że jeżeli Bóg pozwoli mi wrócić do wygłaszania kazań, powinienem wygłosić cykl tematyczny oparty na Księdze Joba i zastanowić się nad tym, dlaczego Bóg dopuszcza cierpienie. Motto: „On rani, lecz i opatruje, uderza, lecz Jego ręce leczą”. Księga Joba 5,18 Dlaczego? – to zapewne najbardziej dramatyczne z pytań stawianych przez ludzi dotkniętych trudnymi doświadczeniami. Dlaczego ojciec zginął w wypadku? Dlaczego nasze dziecko urodziło się z zespołem[...]