„W tym dniu zaśpiewajcie o winnicy pełnej wdzięku! Ja, Pan, jestem jej stróżem, co chwila ją podlewam. Strzegę jej dniem i nocą, aby nikt do niej nie wtargnął w złych zamiarach. Nie płonę gniewem, ale jeśliby ktoś zasiał Mi ciernie i osty, to wystąpię do walki z nim i spalę w ogniu wszystko razem. Raczej niech wzmocni się dzięki Mojej opiece, niech zawrze ze Mną pokój, niech pokój zawrze ze Mną. Nadchodzą dni, kiedy Jakub zapuści korzenie, Izrael zakwitnie i się rozpleni, owocami napełni powierzchnię ziemi. Czy On uderzył go tak, jak pobił jego oprawcę? Czy został zabity tak, jak zginęli jego zabójcy? Skazując na wygnanie, na zsyłkę, wystąpił przeciwko miastu. Przepędził je swym gwałtownym podmuchem w dniu wschodniego wiatru. W ten sposób zostanie odpuszczona wina Jakuba, taki będzie owoc zmazania jego grzechu: wszystkie kamienie ołtarza[...]