miniatura

W drugiej połowie października wiodącym tematem w mediach była strategia migracyjna Polski i innych krajów europejskich. Wiele słyszeliśmy albo mogliśmy przeczytać na temat złych wypowiedzi premiera Donalda Tuska, który zaproponował zaostrzenie w naszym kraju przepisów dotyczących migracji osób z innych państw i kontynentów. Premierowi zarzucano naruszanie podstawowych praw człowieka, ponieważ wyszedł z pomysłem o czasowym zawieszeniu prawa do azylu dla ludzi próbujących na różne sposoby przekroczyć naszą wschodnią granicę. Premier tłumaczył, że chce w ten sposób do minimum zredukować nielegalną migrację. Prawo do wolności Zastanawiam się, kto ma rację? Czy zwolennicy poglądów premiera Tuska, czy też jego zdecydowani oponenci, którzy od razu zaczęli w mediach mocno krytykować człowieka, którego dotąd w wielu kwestiach popierali? Jak[...]

miniatura

Ostatnio jeden z moich wnuków, który ma już zdolność pozytywnego postrzegania świata i odkrywania tego, co dobre, piękne i warte pochwały, wygłosił pod moim adresem zaskakujący komplement, że babcia nie narzeka. Następnego dnia oznajmił: „Babcia mądrze myśli”. Oczywiście próbowałam odpowiednio zareagować na te słowa spostrzegawczego sześciolatka i powiedziałam: „Nie jest tak, jak myślisz, bo czasami babcia też narzeka, ale w czasie wakacji jest zadowolona i narzekać nie musi!” Ta moja wypowiedź zadowoliła małego rozmówcę i wrócił do swojej zabawy. Najwyraźniej wcześniej miał powód do narzekania i właśnie dlatego wtrącił: „A babcia to nie narzeka”. Gdy następnego dnia zaczęłam nad tym rozmyślać, przypomniało mi się, że jedenaście lat wcześniej, na pogrzebie mamy mojego męża śpiewaliśmy między innymi pieśń[...]

miniatura

„Bóg, który rzekł: Z ciemności niech światłość zaświeci, rozświecił serca nasze, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym”.2 Kor 4,6 Ostatnia Niedziela po Epifanii zajmuje ważne miejsce w roku kościelnym, ponieważ nasza uwaga zostaje zwrócona na modlącego się Jezusa na górze, którą nazywamy górą Przemienienia. Jak wynika z przekazu ewangelisty Mateusza, tam, na wysokiej górze w obecności tylko trzech uczniów: Piotra, Jakuba i Jana – Jezus „został przemieniony przed nimi i zajaśniało oblicze jego jak słońce, a szaty jego stały się białe jak światło” (Mt 17,2). Zstępując na ziemię Syn Boży przyjął postać sługi i Jego chwała jako Słowa, które było u Boga i było Bogiem, została ukryta pod postacią ludzkiego ciała. Jednak w czasie publicznej działalności, gdy zwiastował Ewangelię i[...]

miniatura

Zainspirowana fragmentem z Księgi Kaznodziei Salomona 8,7-16 zaczęłam zastanawiać się nad swoją bezradnością i niemocą wobec pewnych zjawisk, zdarzeń i sytuacji z mojego codziennego życia. Stwierdziłam, że tak naprawdę człowiek się nie zmienia, chociaż zmieniają się realia społeczne, kulturowe, polityczne, geograficzne i inne. Ludzie zawsze byli zazdrośni, chciwi, oszukujący, niesprawiedliwi. Zawsze, czyli od momentu opuszczenia ogrodu Eden. To smutna prawda o rodzaju ludzkim na przestrzeni dziejów, ale również prawda o każdym z nas, współczesnych. Nikogo nie chcę obrazić, lecz proponuję, abyśmy zastanowili się nad sobą, nad swoją kondycją moralną, a także duchową. I abyśmy zechcieli szczerze odpowiedzieć sobie na pytanie: Jaka jestem/jaki jestem i dlaczego czasami reaguję nie tak, jak trzeba, czyli zapominając o Bożych[...]

miniatura

Ciekawy moment w historii Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce nastąpił, moim zdaniem, w czerwcu 2023 roku. W dniu 1 czerwca proboszczem administratorem dwóch parafii została po raz pierwszy kobieta – ks. Halina Radacz. Natomiast 30 czerwca pierwszym emerytowanym luterańskim księdzem płci żeńskiej została pisząca te słowa. Obie urodziłyśmy się w 1958 roku, jedna w styczniu, druga w sierpniu, ale jedna postanowiła już odejść w tak zwany stan spoczynku, ta druga zdecydowała się na przedłużenie aktywnej służby w Kościele, w związku z czym konsystorz podjął stosowną uchwałę. Zgodnie z Pragmatyką Służbową Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, duchowni bez względu na płeć przechodzą na emeryturę po ukończeniu 65. roku życia. Jednak w szczególnych przypadkach konsystorz może księdzu służbę przedłużyć maksymalnie do lat[...]

miniatura

  Już nigdy nie będę młoda, przygotowuję się teraz do bycia w grupie seniorek i w grupie emerytek. Już nigdy nie będę młoda, ale przed sobą mam prawdopodobnie perspektywę bycia starą. Nie wiem, jakiej starości doczekam, ile mi jeszcze pozostało lat tutaj, na ziemi. Nie wiem też, jak będę się starzeć i jakich problemów będę przysparzać tym, którzy być może zostaną zmuszeni, by się mną zaopiekować na ostatnim etapie życia. Tego wszystkiego nie wiem i dochodzę do wniosku, że szkoda czasu na planowanie swojej starości i powolnego odchodzenia z tego świata, bo przecież Pan Bóg ma już to wszystko zaplanowane. Jestem wdzięczna memu Stwórcy za dotychczasowe prowadzenie i nie chcę tracić nadziei, że będzie tak nadal. Wiem, że On nigdy o mnie nie zapomni, ale chodzi o to, żebym ja nie zapomniała, że On jest zawsze przy mnie jako najlepszy[...]

miniatura

  W przeddzień ordynacji dziewięciu diakonek do posługi prezbitera, czyli księdza, wieczorem odbyła się próba w kościele. Nie było to nic niezwykłego, ponieważ przed ważnymi uroczystościami kościelnymi duchowni spotykają się wcześniej. Omawiają porządek nabożeństwa, żeby potem w kościele wszystko płynnie przebiegało i żeby nikt nie był zestresowany tym, gdzie ma stanąć lub usiąść albo w którym momencie wyjść do ołtarza lub na ambonę. Chyba we wszystkich parafiach w przeddzień konfirmacji robi się próby w kościele, żeby konfirmantów odpowiednio ustawić w pary, żeby mieli możliwość powiedzenia czegoś do mikrofonu itp. W mojej parafii robi się nawet takie próby w kościele przed ślubem lub chrztem dziecka. Nic w tym złego. Może czasami ktoś się zdziwi, dlaczego ksiądz to proponuje, a potem prawie wszyscy są zadowoleni, bo[...]

a1

„A był pewien człowiek bogaty, który się przyodziewał w szkarłatne szaty i kosztowne tkaniny i co dzień wystawnie ucztował. Był też pewien żebrak, imieniem Łazarz, który leżał u jego wrót owrzodziały. I pragnął nasycić się odpadkami ze stołu bogacza, a tymczasem psy przychodziły i lizały jego rany”. Łk 16,19-21 Zastanówmy się, dlaczego Jezus w bardzo ciekawy i barwny sposób opowiedział historię o życiu tych dwóch mężczyzn? Różnili się mocno, nie mieli wspólnego punktu zaczepienia, chociaż każdego dnia stykali się ze sobą, ponieważ schorowany żebrak leżał u wrót pałacu czy dworu bogatego człowieka. A może jednak nie stykali się ze sobą? Może bogacz specjalnie omijał główne wejście prowadzące do jego okazałej posiadłości? Może wchodził i wychodził tylnymi drzwiami? Może chciał sobie zaoszczędzić przykrego widoku[...]

miniatura

  Gdy 16 października 2021 roku Synod Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP podjął uchwałę o dopuszczeniu kobiet do posługi prezbitera, czyli księdza, od razu pojawiło się zasadnicze pytanie: a jak będziemy się do kobiet zwracać? To pytanie słyszałam już wiele lat wcześniej. Zawsze przy tej okazji można było nieco się pośmiać, pożartować, a nawet nieświadomie lub świadomie kobiety duchowne poniżyć. Słyszałam kpiny pod adresem swoim i moich koleżanek w urzędzie: „To ona będzie księżną czy księdzówką, a może pastorałką?” W październiku minionego roku problem ujawnił się w całej rozciągłości, bo przecież wiadomo było, że prędzej czy później w naszym Kościele pojawią się księża płci żeńskiej. I mocy nabrało pytanie, jak się do nich należy zwracać. Przekonałam się, że pomysłowość ludzi jest bardzo duża,[...]