Kim jesteśmy jako ludzie? Kim jako obywatele, jako członkowie Kościoła? Na te pytania różne padają odpowiedzi, także ze strony ludzi znanych, autorytetów w dziedzinie nauki czy polityki. Czy od nich możemy się czegoś o nas dowiedzieć? „Nietolerancyjni, pełni przesądów, waleczni na pokaz, toczeni przez robaka religijnej irracjonalności i zwykłej głupoty” (Jacy jesteśmy) – odpowiada Magdalena Środa, profesorka filozofii, etyczka. „Dziś groźne jest zderzenie nie tyle fundamentalizmów religijnych, ile analfabetyzmów religijnych. Nie ma pokoju między religiami, jeśli nie ma między nimi dialogu. Nie można mówić bez zażenowania: »Jestem Europejczykiem«, gdy zdradza się metodyczną ignorancję wobec klasycznych tekstów najwybitniejszych umysłów naszej kultury” (30 lat religii w szkole i co) – to Jarosław Makowski, historyk filozofii i[...]

Szósty rozdział Ewangelii Jana jest jednym z najciekawszych, gdyż Jezus porusza w nim najważniejszy problem dla każdego chrześcijanina – problem zbawienia i życia wiecznego. Napomina uczniów: „Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa, o pokarm żywota wiecznego, który wam da Syn Człowieczy: na nim bowiem położył Bóg Ojciec pieczęć swoją”( J 6,27). Gdy lud znowu pyta, cóż czynić, by wykonywać dzieła Boże, odpowiada: „Wierzyć w tego, którego On posłał” (J 6,29), prostując jednocześnie ich starotestamentowe pojęcie: „nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba, albowiem chleb Boży to ten, który z nieba zstępuje i daje światu żywot” (J 6,32-33). Na ich prośbę: „Dawaj nam zawsze tego chleba!” Jezus odpowiada, klarując ewentualne niejasności i definitywnie rozwiązując[...]

„Wszystko ma swój czas i każda sprawa pod niebem ma swoją porę” – tymi słowami rozpoczyna się 3. rozdział Księgi Kaznodziei Salomona. Autor wymienia wszystkie pozytywy i negatywy naszego życia, pełnego radości, ale też trudów i smutków. Ale w tym kłębowisku dobra i zła splatających nam nieznaną, majaczącą jak we mgle przyszłość, poznajemy, że „Bóg wszystko pięknie uczynił w swoim czasie i nawet wieczność włożył w [człowiecze] serca” (Kz 3,11). Płynie z tych założeń wniosek bardzo dla nas ważny: „Wiem, że wszystko, cokolwiek Bóg czyni trwa na wieki;  (...) a Bóg czyni to, aby się Go bano” (Kz 3,14). Dlatego apostoł Paweł w Liście do Galacjan wzywa: „Nie błądźcie, Bóg nie da się z siebie naśmiewać; albowiem co człowiek sieje, to i żąć będzie. (...) Przeto, póki czas mamy, dobrze czyńmy wszystkim, a najwięcej[...]