We współczesnym rozgardiaszu ideologii, szkół filozoficznych, pojęć religijnych, szukamy prawdy Bożej. Często tam, gdzie jej nie ma. Zapominamy bowiem, że tylko w jednym miejscu można ją znaleźć – w Piśmie Świętym. I tylko jedna rzecz jest do zrobienia, by je poznać – otworzyć i stale czytać, by właśnie na tej zbawiennej prawdzie oprzeć swe życie. Niestety, niewielu je czyta. A przypomnę, że przez wieki obowiązywał wierzących zakaz czytania Biblii, gdyż jest tam wiele ważnych Bożych prawd, ale niezgodnych z ludzkimi dogmatami. A przecież bez wierności temu jedynemu Słowu, nie ma chrześcijaństwa i niknie jego miłość na rzecz dogmatycznej mitologii narzucającej zakazy. Jezus wyraźnie powiedział: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” (J 14,6). Jakże często spotykamy ludzi,[...]

Autorstwo tych tytułowych słów przypisuje się Heraklitowi z Efezu (540-480 r. p. Chr.). Przez tysiące lat sformułowanie to, dosłownie znaczące wszystko płynie, wyraża raczej myśl, że wszystko się zmienia. Tymczasem dziś, zgodnie ze stanem faktycznym wielu rzeczy, poglądów, racji stanu, możemy je przekładać na: wszystko jest nietrwałe. Żyjemy bowiem w arcyciekawych czasach – niby w czasach demokracji, wolności, równości obywatelskiej, ale jednocześnie nigdy tak wiele państw, łącznie z naszym, nie było tak blisko totalitaryzmu. Dodam, że słowo to jest jeszcze dość niewinne na określenie tego stanu rzeczy, który przecież nie tak dawno zafundowały Europie dyktatury Niemiec i Rosji.  Wielu ludzi, którzy nie uznają autentycznego Stwórcy, „wypatruje wszechstronnego i uniwersalnego, wszechmocnego i wszechwładnego »Ojca«. Nacjonalizm go oferuje[...]