a1

A jest w Jerozolimie przy Owczej Bramie sadzawka, zwana po hebrajsku Betezda, mająca pięć krużganków. W nich leżało mnóstwo chorych, ślepych, chromych i wycieńczonych, którzy czekali na poruszenie wody. Od czasu do czasu zstępował bowiem anioł Pana do sadzawki i poruszał wodę. Kto więc po poruszeniu wody pierwszy do niej wstąpił, odzyskiwał zdrowie, jakąkolwiek chorobą był dotknięty. A był tam pewien człowiek, który chorował od trzydziestu ośmiu lat. I gdy Jezus ujrzał go leżącego, i poznał, że już od dłuższego czasu choruje, zapytał go: Chcesz być zdrowy? Odpowiedział mu chory: Panie, nie mam człowieka, który by mnie wrzucił do sadzawki, gdy woda się poruszy; zanim zaś ja sam dojdę, inny przede mną wchodzi. Rzecze mu Jezus: Wstań, weź łoże swoje i chodź. I zaraz ten człowiek odzyskał zdrowie, wziął łoże swoje i[...]

miniatura

W Biblii wielbłąd występuje 58 razy. Pojawia się w Pięcioksięgu Mojżeszowym jako zwierzę nieczyste, którego spożywanie było zabronione (por. 3 Mż 11,4). Wielbłądy, stworzenia cierpliwe i spokojne, były zwie­rzę­tami pod wierzch: „Wstał więc Jakub i posadził synów swoich i żony swoje na wielbłądach” (1 Mż 31,17). Ich liczba świadczyła o majętności: „Tak to mąż ów wzbogacił się ogromnie, miał liczne trzody i miał niewolnice, i niewolników, wielbłądy i osły” (1 Mż 30,43). Job początkowo miał trzy tysiące wielbłądów. Bóg przywracając mu dobrobyt i szczęście, obdarzył go sześcioma tysiącami tych zwierząt (por. Hi 1,3; 42,12). Używano ich jako zapłaty, daniny czy wartościowego podarunku, na przykład Jakub „wziął z tego, czego się dorobił, jako dar dla Ezawa, brata swego (...) trzydzieści wielbłądzic[...]