miniatura

„Gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi”. Ga 4,4 Chciałoby się dziś z radością zaśpiewać: „Pójdźmy wszyscy do stajenki, do Jezusa i Panienki. Powitajmy Maleńkiego i Maryję matkę Jego”. Wszyscy jesteśmy dziś wezwani, tak jak wówczas pasterze betlejemscy, aby oglądać tę wielką radość, która stała się udziałem całego ludu. Nieważne są dzisiaj szczegóły narodzenia Jezusa, wszak ani ewangeliści nie byli ich naocznymi świadkami, ani dzień 25 grudnia to nie data Jego urodzin. Nie mają więc sensu dywagacje nad pieluszkami, w które był owinięty, nieważny żłobek, siano i cała dramaturgia narodzenia. Ważne i istotne jest to, co dla ludzkości ma wartość nieprzemijającą: czego uczył, co jej dał, co zdziałał i kim był Ten, którego pamiątkę narodzin[...]

miniatura

„Powierz Panu swoje dzieła, a spełnią się twoje plany. (…) Serce rozważa drogę człowieka, a Pan umacnia jego kroki”. Prz 16,3.9 (BE) „Jezu, hasłem być nam chciej, gdy rok nowy rozpoczęty, i niech godło męki Twej w sztandar się przemieni święty tym co chcą przy Tobie stać i w przymierzu Twoim trwać” (ŚE 94,1) – pieśń tę, pełną nadziei, napisał ks. Beniamin Schmolck. Jakże trafnie określają jej słowa naszą modlitwę na początku roku, gdy stajemy wobec wielu pytań, wobec wielu niewiadomych! Każda zmiana roku, siłą rzeczy, skłania nas do zadumy i refleksji nad życiem i jego przemijaniem. Miniony rok nie był łatwym rokiem. Nie opuszczała nas pandemia COVID-19, która pozbawiła życia wiele osób, a w ostatnich miesiącach roku nasze zaniepokojenie wzbudziła sytuacja na granicy polsko-białoruskiej. Z jednej strony rozum podpowiadał,[...]

miniatura

  Co i dlaczego jest dla mnie najważniejszym przejawem tożsamości luterańskiej? Na tak postawione pytanie nie jest łatwo odpowiedzieć w krótkiej refleksji, bo tych przejawów jest wiele, szczególnie gdy sięgamy w przeszłość. Dla różnych osób różne też będą priorytety naszej tożsamości. Dom, rodzina, wychowanie, zaangażowanie w wierze, solidność w pracy czy solidarność współwyznawców. A teologicznie – chrystologia, teologia krzyża, antropologia oraz przyjmowanie za swoje prawd płynących z Pisma Świętego lub nasz stosunek do bliźnich. Podzielę się tu pewnymi doświadczeniami z perspektywy mojej czterdziestopięcioletniej służby duszpasterskiej. Od samego początku pełnię ją w diasporze, która jest szczególnym źródłem doświadczeń dla tych, którzy ją tworzą. To w tej części naszego Kościoła można wskazać na mocne poczucie[...]

a1

„Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon (…). I wszedłszy do domu, ujrzeli dziecię z Marią, matką jego, i upadłszy, oddali mu pokłon, potem otworzywszy swoje skarby, złożyli mu w darze złoto, kadzidło i mirrę”. Mt 2,1-2.11 Któż z nas nie słyszał historii o mędrcach ze Wschodu! Kiedy byłem małym chłopcem, wraz z kolegami kolędowałem wśród sąsiadów. Była szopka betlejemska, kręcąca się gwiazda i trzej „królowie”. My­ślę, że ta tradycja kolędnicza pozostała już tylko w wioskach i w małych miasteczkach. Dzisiaj rodzą się nowe tradycje, których obrzędowość wypiera istotę rzeczy, wypiera samego Chrystusa. Święto[...]