miniatura

„Kiedy minął szabat, Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome kupiły aromatyczne olejki, żeby pójść i Go namaścić. (...) Weszły więc do grobowca, ujrzały młodzieńca ubranego w białą szatę, siedzącego po prawej stronie, i przeraziły się. Lecz on powiedział do nich: Nie trwóżcie się! Szukacie ukrzyżowanego Jezusa z Nazaretu? Zmartwychwstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go położono. (...) Wyszły więc i uciekły od grobu. Ogarnął je bowiem lęk i zdumienie. Nikomu też nic nie oznajmiły, ponieważ się bały”. Mk 16,1.5-6.8 (BE) Gdy piszę te słowa, nie wiem, czy Wielkanoc będziemy przeżywać w lęku przed przyszłością, z wielkimi obawami związany z wojną w Ukrainie, pełni pytań odnośnie tego, co przed nami – to podpowiada rozum mówiąc, że tak raczej będzie. Czy też razem z obywatelami Ukrainy cieszyć się[...]

miniatura

Praktyka wyznaczania tematów wiodących danego roku przez Synod Kościoła ma jeden niewątpliwie pozytywny aspekt. Zmusza nas do zastanowienia się nad wycinkiem naszej rzeczywistości, który często jawi się nam jako oczywisty, a takim wcale, a wcale nie jest. Tak samo jest w roku 2022. Niby wiemy, czym jest albo powinna być jedność w Kościele, ale im głębiej wgryzamy się w temat, tym więcej rodzi się w nas pytań. Czy chociaż na część z nich uda nam się wspólnie w kościelnej wspólnocie luteran w Polsce znaleźć satysfakcjonujące większość, a może wręcz wszystkich, odpowiedzi? Czy prawdziwa jedność, to wszyscy? Czy tyko zdecydowana większość, a może tylko mainstream, główny nurty, który nie ogląda się na głosy i poglądy mniejszości? Jak więc postrzegamy jedność w Kościele? Jedność per se – czyli samą w sobie? Od tego chyba[...]

miniatura

– bilans otwarcia w XXI wieku Po 20 latach jako Kościół luterański w Polsce powracamy w naszym teologicznym namyśle do jakże ważnej kwestii tożsamości wyznaniowej, czyli konfesyjnej. Rok 2001 obchodzony był przez nasz Kościół jako Rok tożsamości wyznaniowej. Miał to być na samym początku nowego millennium czas poszukiwań i budowania owej tożsamości, pogłębionej refleksji teologicznej i dyskusji w różnych gremiach kościelnych. Dobór tematu przewodniego na pierwszy rok nowego stulecia i tysiąclecia był niewątpliwie trafny – jako wspólnota chcieliśmy rozpocząć nowy etap od wyznaniowej autorefleksji. Dokładnie po dwudziestu latach wracamy do tej tematyki w lekko zmodyfikowanej formule: Rok tożsamości luterańskiej.   Na progu nowego tysiąclecia Warto w tym miejscu przypomnieć, że tak naprawdę dopiero od 22 lat mamy pełny zbiór[...]

miniatura

„Gdyż dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym”. Łk 2,11 W ostatnich miesiącach ciągle słyszymy, że nasza codzienna egzystencja znalazła się w cieniu pandemii. Praca, nauka, wakacyjny wypoczynek, a także kościelne uroczystości, nabożeństwa, a nawet dni świąteczne – to wszystko w minionych dziewięciu miesiącach zostało zdeterminowane przez wirusa o złowrogiej nazwie SARS-CoV-2. Także tegoroczny adwent i przygotowania do świąt były odmienne: przepełnione innego rodzaju troskami i lękami niż zwykle. Nie było tak intensywnych odwiedzin domowych oraz w domach opieki, różnego rodzaju spotkań, adwen­tówek, uroczystych posiedzeń rad parafialnych i innych gremiów, jarmarków adwentowych, jasełek, przedstawień dla dzieci, a nawet, w wielu miejscach, tygodniowych nabożeństw. Chyba jednak najbardziej[...]

miniatura

  Rok 2020 zaczął się jak każdy inny. Każdy z nas, każda luterańska parafia, diecezja i Kościół jako całość, planowaliśmy szczegółowo swoje terminarze, wpisywaliśmy w niego również kwestie związane z naszym motywem przewodnim, czyli wolnością chrześcijańską. Temu miał być także poświęcony wiosenny Synod Kościoła. Niestety, wszystkie nasze plany nagle zostały przekreślone jednym złowrogim słowem: COVID-19. W dniu 13 marca 2020 roku polski świat zamarł, nastąpił wiosenny lockdown, określony później jako pierwsza fala pandemii. Strach, niepewność, niewiedza, panika z jednej strony, a z drugiej strony modlitwa i zaufanie, oddanie się w Boże ręce – rozmaite były wówczas reakcje. Nagle, z dnia na dzień, zostaliśmy uwięzieni w naszych domach, przestaliśmy w zdecydowanej większości udawać się do naszych miejsc nauki, pracy, a[...]

miniatura

  Wolność chrześcijańska przejawia się w ludzkim życiu w różny sposób. Myśl etyczna Reformacji nawiązywała do szeregu motywów wcześniej znanych w teologii chrześcijańskiej, ale nade wszystko chciała być, zgodnie z zasadą sola Scriptura, wierna przesłaniu Pisma Świętego, a w sposób szczególny nauczaniu moralnemu Jezusa Chrystusa. Jak na mało którym obszarze, Lutrowe nauczanie na temat służby wojskowej, wojny i pokoju, na pierwszy rzut oka wydawać się może dalekie od nauczania Mistrza z Nazaretu. Jednak głębsza próba spojrzenia na intencje Reformatora z Wittenbergi pokaże, że starał się nauczanie Jezusa właśnie zaktualizować do zastanej sytuacji społecznej. Luter odwołał się w swych pismach interpretujących problematykę wojny i pokoju oraz opisując powinności człowieka pełniącego zadania żołnierskie, nie tylko do pism Starego[...]

miniatura

  Minione trzy miesiące, czyli czas pandemii, epoka koronawirusa, lockdown – czy jakkolwiek inaczej nazwalibyśmy ten okres w naszym życiu – przyniósł przeformatowanie wielu systemów wartości w kulturach na całej ziemi. W odniesieniu do problematyki wolności niektórzy filozofowie wręcz sformułowali daleko idące tezy, że świat po czasie pandemii będzie niepodobny do tego, jaki znaliśmy. Nie będzie już powrotu do epoki dobrobytu i wolności nieograniczonego przemieszczania się. Jaki będzie – tego jeszcze nie wiemy, na pewno jednak inny. Rzeczywiście, na kilka tygodni wolność została nam dosłownie i symbolicznie odebrana. Społeczeństwa, przyzwyczajone do podkreślania swoich wolnościowych tradycji zostały zamknięte w więzieniach czterech ścian swoich domów. Ludzie, dla których podróżowanie było emanacją ich wolności i sposobem na[...]

miniatura

  Wolność można rozumieć różnie, nie tylko jako formę realizacji własnej indywidualności, lecz także jako służbę i odpowiedzialność. Myśl ks. Marcina Lutra stoi właś­nie na drugim biegunie, wpisując się niejako w neokonserwatywne propozycje kierowane do ponowoczesnego człowieka. Wolność, według Reforma­tora, jest nade wszystko darem, jest czymś danym z zewnątrz, a zarazem jest czymś zadanym, jest wezwaniem do służby. To w Chrystusie człowiek staje się wolny od grzechu, a skoro jest obdarzony tak wielkim dobrem, to chce podążać drogą służenia innym. (...) Czy możliwe jest wyjście z tej walki dwóch wizji wolności? Czy można szukać jakiejś drogi pośredniej po­między skrajnym indywidualizmem, kultem wolności jednostkowej, a wizją wolności jako uświadomionej drogi łaski i służby? Wszak wielki teolog współczesny Eberhard[...]