– Tydzień Ewangelizacyjny dla Rodzin
Góry, wspólnota, Biblia – to skojarzenia, które związane są z Tygodniem Ewangelizacyjnym dla Rodzin w Karpaczu (TER), organizowanym przez Diecezję Wrocławską Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Blisko 70 osób skorzystało w tym roku z zaproszenia w to szczególne miejsce w dniach 10-18 sierpnia.
Dorośli na zajęciach koncentrowali się zarówno na biblijnym haśle roku, jak i na temacie nadziei. Ks. Sławomir Sikora dzielił się między innymi swoimi doświadczeniami po ukończeniu rocznego kursu duszpasterskiego, dlatego więcej czasu poświęcono emocjom. Służyła temu opowieść o Kainie i Ablu oraz przypowieść o pszenicy i kąkolu. Nie brakowało również trudnych zajęć o depresji w nawiązaniu do historii Eliasza „siedzącego pod krzakiem jałowca”. Była to okazja, aby przypatrzeć się długiej i trudnej drodze proroka, która zaprowadziła go w to miejsce. Mówiono m.in. o utracie poczucia bezpieczeństwa, konfrontacji, mierzeniu się z oskarżeniami oraz samotnością. Odbyło się również dodatkowe spotkanie autorskie związane z wydaniem przez prowadzącego powieści Bracia.
Codzienne zajęcia dla dzieci skupiały się na opowieści o Rut oraz Noemi. Ta starotestamentowa historia dawała najmłodszym nadzieję, że nawet w trudnych życiowych sytuacjach, Bóg wspiera człowieka, stawiając na jego drodze bliźniego, który gotowy jest kierować się wyznaniem Noemi „dokąd ty pójdziesz i ja pójdę; gdzie ty zamieszkasz i ja zamieszkam; lud twój – lud mój, a Bóg twój – Bóg mój” (Rt, 1,16). Spotkania dla kilkunastoosobowej grupy prowadzili: Katarzyna Bruzi (Wałbrzych), ks. Marta Zachraj-Mikołajczyk (Wrocław, Kłodzko), Dorota Kózka-Burchardt (Wałbrzych), Agnieszka Kupska (Szczecin), a w śpiewie Adam Świderski (Łódź), który również prowadzi zespół muzyczny składający się z uczestników Tygodnia Ewangelizacyjnego.
Oddzielne zajęcia dla młodzieży prowadził diecezjalny duszpasterz młodzieży ks. Marek Bożek (Wałbrzych), a wspierał go na początku ks. Paweł Meler, który wcześniej pełnił tę funkcję. W tym roku grupa koncentrowała się na podróżach misyjnych apostoła Pawła. Młodzi sami najpierw udali się na wycieczkę integracyjną, aby poczuć klimat dawnych lat w Muzeum Sentymentów w Kowarach.
Szczególnym czasem Tygodnia są wieczorne modlitwy w kościele Wang. Można poczuć, że to miejsce wypełnia serca Bożą obecnością. Wspólna pieśń, modlitwa, rozważanie oraz możliwość dowiedzenia się, na czym polegała praca w poszczególnych grupach, pozostanie w pamięci, podobnie jak śpiew uczestniczek Tygodnia Joanny Klisowskiej i Barbary Listowskiej oraz muzyka grana na handpanie.
Bogactwem spotkań w Karpaczu są poranne rozważania prowadzone przez duchownych – ks. Martę Zachraj-Mikołajczyk, ks. Pawła Mikołajczyka, ks. Marka Bożka oraz świeckich – Iwonę Holeksę-Matuszek i Adama Świderskiego.
Tydzień odbywa się u podnóża Śnieżki. Jest to zatem doskonała okazja, aby sierpniową aurę wykorzystać na piesze wędrówki. Ulubionym miejscem uczestników jest Samotnia, a dla wprawionych w górskich wędrówkach bardziej wymagające szlaki. Dla zwolenników autokarowych wycieczek zorganizowano wyjazd do Görlitz, o którym w ciekawy sposób opowiedziała przewodniczka z Karpacza Olga Danko.
Początek i koniec TER to nabożeństwa w kościele Wang. Na inaugurację kazanie wygłosił ks. Edwin Pech, gospodarz tego miejsca, a na zakończenie bp Waldemar Pytel, zwierzchnik diecezji wrocławskiej.
Ośmiodniowy pobyt w Karpaczu staje się coraz większym wyzwaniem finansowym oraz organizacyjnym. Tym bardziej jesteśmy wdzięczni za wspólny czas. Szczególnie budujący był widok spędzających razem czas dzieci, które bawiły się, ale również brały udział razem z dorosłymi w śpiewie oraz wieczornym podsumowaniu dnia w kościele Wang.
Jako organizatorzy TER już dzisiaj zapraszamy za rok w terminie 17-24 sierpnia 2025 roku. Zachętą do przyjazdu osób z całej Polski mogą być wybrane opinie tegorocznych uczestników: „Dzięki Tygodniowi nie zrezygnowałam jeszcze z siebie”, „Dziękuję za każdy dzień tego tygodnia, za każdą rozmowę, wsparcie, poznanie niezwykłych ludzi, wędrówkę po górach, poruszane tematy, często trudne, ale jakże życiowe i potrzebne. Choć z żalem opuszczam to miejsce to wracam do domu zachęcona do dalszego podążania za Panem Bogiem”, „Jeśli poczuje się Tydzień na Wangu, to śpiew, obrazy, ludzie, wrażenia, emocje, wspomnienia, droga wieczorem przez las do kościoła, modlitwa, bliskość – pozostają w każdym zakątku pamięci”.
Sławomir Sikora
„Zwiastun Ewangelicki” 17/2024
