miniatura

„Tak mówi PAN Zastępów: Przyjdą ludy i mieszkańcy licznych miast, mieszkańcy jednego miasta udadzą się do drugiego, mówiąc: Pójdźmy czym prędzej, by błagać PANA i szukać PANA Zastępów! Ja też pójdę. Przyjdą liczne ludy i potężne narody, aby szukać PANA Zastępów w Jerozolimie i aby PANA przebłagać. Tak  mówi PAN Zastępów: W tych dniach dziesięciu mężczyzn spośród wszystkich narodów mocno się uchwyci skraju szaty Judejczyka, mówiąc: Chcemy iść z wami, ponieważ słyszeliśmy, że z wami jest Bóg”.
Za 8,20-23; BE

Niedziela Izraela koncentruje naszą uwagę na narodzie wybranym. Bóg objawił się w dziejach ludu izraelskiego. Powołał Abrahama, ojca wiary, w którym błogosławione są wszystkie narody. Wybrał Jakuba, któremu dał słowo, że go nie opuści, dopóki nie spełni tego, co mu obiecał. Za pośrednictwem Mojżesza wyprowadził lud z niewoli i zawarł z nim przymierze na górze Synaj, dając mu swoje prawo. Na pamiątkę tego wydarzenia, ale i ku przestrodze, każdy Izraelita miał nosić frędzle u skraju swej szaty, by nigdy nie zapomniał o Dekalogu (por. 4 Mż 15,38,39). Wreszcie Bóg zamieszkał pośród swego ludu, w jerozolimskiej świątyni.

To właśnie tam, w Jerozolimie, Żydzi szukali społeczności z Bogiem, ale nie tylko oni. Prorokuje Zachariasz, że „przyjdą (…) potężne narody, aby szukać PANA Zastępów w Jerozolimie i aby PANA przebłagać”. I to proroctwo wypełniało się i wciąż, do dziś się wypełnia. Dzieje Apostolskie 2,9-11 podkreślają, że w dniu Zesłania Ducha Świętego w stolicy Izraela zgromadzeni byli: „Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei i Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii i Pamfilii, Egiptu i części Libii, położonej obok Cyreny, i przychodnie rzymscy, zarówno Żydzi jak prozelici, Kreteńczycy i Arabowie”.

Powód, dla którego tak wielu i z różnych stron gromadziło się w Jerozolimie, był właściwie jeden: „Słyszeliśmy, że z wami jest Bóg”. Hasło „Bóg z nami” niektórym kojarzy się bardzo źle, z XX-wiecznymi dziejami. Z nami, czyli właściwie z kim? Z nami, więc nie z wami? A jeśli Bóg jest z nimi, to znaczy, że nie jest z nami? Takie sformułowanie może wywołać niepokój, że Bóg faktycznie jest tylko z jakimiś wybranymi ludźmi, że dostęp do Niego jest ekskluzywny, że Jego łaska i miłosierdzie są ograniczone. Nawet Niedziela Izraela mówi – nomen omen – o narodzie wybranym! Ale Słowo Boże wyraźnie wskazuje, że Izrael miał być przewodnikiem do Boga dla wszystkich narodów. Jego wyjątkowość nie polega więc na cielesnej przynależności do potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba, lecz na szczególnym zadaniu wskazywania na Boga i powierzonej misji głoszenia Jego Słowa. Izrael został zatem wybrany, by ogłosić światu dobrą nowinę, że Bóg jest z nami.

W jaki sposób? To Jezus Chrystus, Boży Syn, stał się „Bogiem z nami” – dosłownie i w przenośni – zgodnie z Izajaszowym proroctwem, o którym przypomina ewangelista Mateusz: „Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami” (Mt 1,23). To oznacza, że hasło „Bóg z nami” rozciąga się na całą ludzkość po wszystkie czasy. Wszyscy, którzy mocno uchwycą się skraju Jego szaty, poprzez wiarę stają się dziećmi Bożymi, duchowymi potomkami Abrahama. To w Jezusie Chrystusie wypełniają się wszystkie starotestamentowe obietnice, to w Nim błogosławione są wszystkie narody, to On sam powiada, że nie opuści nas po wszystkie dni, aż do skończenia świata, dopóki nie wypełni się dana nam obietnica zbawienia z Bożej łaski przez wiarę.

Ewangelista Marek relacjonuje: „A gdziekolwiek przyszedł do wsi albo do miast, albo do osad, kładli chorych na placach i prosili go, by się mogli dotknąć choćby kraju szaty jego; a ci, którzy się go dotknęli, zostali uzdrowieni” (Mk 6,56). Przeto nie zwlekajmy, pójdźmy czym prędzej i my, mocno uchwyćmy się kraju szaty Jezusa, abyśmy przez wiarę dostąpili uzdrowienia z grzechów i odnaleźli Pana Zastępów. Dołączmy do tych tłumów, podążających za Zbawcą, mówiąc: „Chcemy iść z wami”. Ja też pójdę. Amen.

Niedziela Izraela, 10. Niedziela po Trójcy Świętej