W Bielsku-Białej w Bielskiej Szkole Przemysłowej 21 czerwca 2024 r., podczas zakończenia roku szkolnego, odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą prof. Leonowi Unickiemu.
Szkoła obchodzi w tym roku 160. rocznicę istnienia. Jednym z ważniejszych punktów obchodów jubileuszu było odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej ekspertowi włókiennictwa prof. Leonowi Unickiemu, który przyczynił się do rozwoju tej placówki.
W uroczystym odsłonięciu tablicy wzięli udział m.in. krewni prof. Unickiego, prezydent Bielska-Białej Jarosław Klimaszewski, biskup diecezji cieszyńskiej Adrian Korczago. Przypomniał on o tym, że prof. Leon Unicki był nie tylko nauczycielem, ale również członkiem rady parafialnej w parafii ewangelickiej w Bielsku. Zasiadał również w synodzie diecezjalnym i był kuratorem diecezji. Był członkiem Synodu Kościoła oraz wiceprezesem Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.
Po odsłonięciu tablicy wygłoszono okolicznościowy referat przybliżający postać profesora Unickiego. Następnie odbyło się wręczenie świadectw i upominków dla wyróżniających się uczennic i uczniów bielskiej „Przemysłówki”.
Leon Unicki primo voto Unucka (1897-1970)
Inżynier Leon Unicki (Unucka) urodził się 15 czerwca 1987 r. Po ukończeniu gimnazjum w Cieszynie, w 1915 r. rozpoczął studia medyczne w Wiedniu, które przerwał z powodów materialnych. W 1916 r. został powołany do armii austriackiej, a w październiku 1918 r. uczestniczył w przewrocie wojskowym i rozbrajaniu zaborców. W 1920 r. rozpoczął studia w Szkole Technicznej w Badenbach, które ukończył w 1922 r. W 1923 r. został asystentem w Państwowej Wyższej Szkole Przemysłowej w Bielsku, gdzie później został nauczycielem budowy maszyn i technologii włókienniczej. W 1933 r. objął kierownictwo warsztatów włókienniczych. Pełnił funkcję biegłego sądowego ds. włókiennictwa, członka komisji BHP, arbitra w sporach płacowych, a także współpracował z różnymi instytucjami przy opracowaniu przepisów technicznych i standardów tkanin.
Podczas II wojny światowej był więźniem obozu Dachau, a po zwolnieniu pracował jako ślusarz w Cieszynie. Po wojnie organizował naukę w szkole i odbudowę przemysłu włókienniczego w Bielsku. Był dyrektorem technicznym Zjednoczenia Przemysłu Wełnianego, a później kierownikiem laboratoriów branżowych. Od 1960 r. poświęcił się pracy pedagogicznej w Technikum Włókienniczym. Był aktywnym członkiem różnych stowarzyszeń włókienniczych, założycielem i przewodniczącym Stowarzyszenia Włókienników Polskich w Bielsku. Zmarł 14 września 1970 r. w Londynie będąc u swojej córki. Urnę z prochami złożono na cmentarzu ewangelickim przy ul. Listopadowej w Bielsku-Białej.
„Zwiastun Ewangelicki” 13-14/2024
