Kontynuujemy prezentację Zgromadzeń Ogólnych ŚFL. Są one, jak zapisano w statucie, „najwyższym organem Światowej Federacji Luterańskiej”. Podsumowują poprzedzający okres działania i wyznaczają kierunek pracy zrzeszonych w federacji Kościołów luterańskich na całym świecie. Zgromadzenia Ogólne odbywają się zwykle co 6 lat. Od momentu założenia federacji odbyło się ich 12. W tym roku gremium to obradować będzie po raz trzynasty, a miejscem spotkania delegatów będzie Kraków. Z tej okazji w kolejnych numerach prezentujemy zbiorcze informacje i przypominamy relacje z ówczesnych „Zwiastunów Ewangelickich”.
Luteranie o problemach świata
„Zanim ze wszystkich kontynentów zjadą się delegaci na Zgromadzenie Ogólne Światowej Federacji Luterańskiej, przez długi czas formułuje się zagadnienia, trwają dyskusje, wyciąga się wnioski. Podczas konferencji przygotowawczych poprzedzających światowy zjazd, ewangelicy na całym świecie definiują problemy współczesności.
Pod koniec lipca w Stuttgarcie odbędzie się XI Zgromadzenie Ogólne Światowej Federacji Luterańskiej (ŚFL). Zgromadzenie, będące najwyższą władzą federacji, zadecyduje o głównych kierunkach jej działalności w najbliższych latach. (…)
Do obrad luteranie przygotowywali się poprzez dyskusje – w kontekście tematu przewodniego. Zaplanowano siedem konferencji przygotowawczych – po jednej dla każdego regionu oraz dla kobiet i młodzieży. (…)
poniżej wystąpienie kobiet
Pierwszą konferencją przygotowawczą była konferencja kobiet. (…) Podczas konferencji zajmowano się następującymi tematami: kobiety i władza, udział kobiet w podejmowaniu decyzji, kobiety i sprawiedliwość.
Około 2/3 Kościołów członkowskich Światowej Federacji Luterańskiej ordynuje kobiety na księży. Uczestniczki konferencji zauważyły, że wzrastająca liczba ordynacji kobiet może ukrywać ich marginalizację. (…)
Konferencja przygotowawcza Europy odbyła się od 13 do 17 marca w Bratysławie. Uczestnicy, dyskutując wokół słów »Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj«, odnieśli się po części do kwestii podjętych na konferencji kobiet. Również dostrzegli problemy dostępu do żywności, handlu ludźmi, dyskryminacji płciowej. Światowa Federacja Luterańska, ich zdaniem, powinna przygotować strategię przeciwdziałania tym zjawiskom, będącym zagrożeniem dla godności ludzkiej. (…)
Podobne kwestie były podnoszone na pozostałych regionalnych konferencjach przygotowawczych. Ich uczestnicy zwracali też uwagę na problemy związane ściśle z danym regionem. (…)
Słowa »Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj« zainspirowały uczestników konferencji przygotowawczych do refleksji nad problemami trapiącymi zarówno społeczeństwa współczesnego świata, jak i Kościoły luterańskie. Konferencja kobiet ze swym dobitnym przesłaniem końcowym przetarła szlak pozostałym konferencjom, które dołączając się do jej wniosków uzupełniały je o własne przemyślenia. Czwarta prośba Modlitwy Pańskiej skierowała refleksje luteran na sprawy związane z godnością ludzką. Prawo do żywności – chleba powszedniego – jest podstawą godnej egzystencji człowieka. Jednak problematyka godności jest o wiele szersza – wiąże się z takimi kwestiami, jak równouprawnienie płci, handel ludźmi, dyskryminacja, ekologia”.
Michał Karski, „Zwiastun Ewangelicki” 13-14/2010
Chleb, wspólnota, pojednanie
„W dniach od 20 do 27 lipca br. odbyło się w Stuttgarcie XI Zgromadzenie Ogólne Światowej Federacji Luterańskiej (ŚFL). Głównym tematem spotkania luteran z całego świata były słowa wyjęte z Modlitwy Pańskiej: »Chleba naszego powszedniego«. (…)
Wspólnie karmić głodnych
Każdy dzień obrad rozpoczynał się nabożeństwem z Sakramentem Ołtarza. Podczas nabożeństwa inauguracyjnego kazanie wygłosił bp Mark S. Hanson, ustępujący prezydent ŚFL, a zarazem zwierzchnik Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła w Ameryce. (…)
Odnosząc się do tematu spotkania biskup powiedział: »Jeśli rzymscy katolicy oraz luteranie mogą wspólnie karmić głodnych, czyż nie byłoby dobrze, gdyby mogli zostać wspólnie nakarmieni przy Stole Pańskim? Luterańskie zaangażowanie w ruch ekumeniczny nie skończy się, dopóki nie będziemy mogli się radować wraz z innymi Kościołami ze wspólnego udziału w Eucharystii«. (…)
Nowa rada i prezydent ŚFL
Ważnym wydarzeniem był wybór nowej, 48-osobowej Rady ŚFL, która jest ciałem wykonawczym organizacji między Zgromadzeniami. W jej skład weszła Polka, Iwona Baraniec.
Dokonano też wyboru nowego prezydenta ŚFL, którym został bp Munib Younan, zwierzchnik Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła w Jordanii i Ziemi Świętej (ELKJHL). Był on jedynym kandydatem. Jest pierwszym Palestyńczykiem, który objął ten urząd. Biskup Younan powiedział po wyborze, że jego priorytetem będzie utrzymanie jedności wspólnoty luterańskiej na świecie, a także poszukiwanie odpowiedzi na pytania i wyzwania dla misji Kościoła we współczesnym świecie. (…)
Pojednanie z menonitami
W Stuttgarcie doszło również do historycznego aktu pokuty i pojednania z menonitami. W przyjętej jednogłośnie rezolucji ŚFL wyraziła głębokie ubolewanie i smutek z powodu prześladowań anabaptystów (menonitów) w krajach luterańskich w okresie Reformacji oraz z powodu działań reformatorów, którzy teologicznie uzasadniali prześladowanie menonitów. »Bez względu na to, co wcześniej się wydarzyło, doszliśmy do punktu, w którym możemy powiedzieć, że wybaczamy sobie nawzajem« – powiedział bp Danisa Ndlovu, prezydent Międzynarodowego Kongresu Menonitów (MKN).
Inne tematy
Jednym z tematów obok ekologii, walki z niesprawiedliwością społeczną, dyskryminacją rasową oraz pandemią HIV/AIDS, była m.in. kwestia ordynacji kobiet”.
Dariusz Bruncz, „Zwiastun Ewangelicki” 15-16/2010
Co utkwiło Księdzu Biskupowi w pamięci, co wywarło szczególne wrażenie w czasie spotkania luteran z całego świata?
bp Jerzy Samiec: W czasie uchwalania dokumentu końcowego zgłaszano różne tematy, które powinny się w nim znaleźć. Młody człowiek ze Skandynawii zgłosił projekt uchwały, która miała zachęcić luteran, aby nie spożywali mięsa w jednym dniu tygodnia. U podstaw projektu nie leżały motywy religijne, nie chodziło o post. Rozpoczęła się dyskusja, w której zastanawiano się między innymi nad tym, który to ma być dzień, czy ryby należy zaliczyć do mięsa itp. W pewnej chwili wstał jeden z przedstawicieli Afryki i stwierdził, że byłby szczęśliwy, gdyby mógł choć raz w miesiącu zjeść mięso. Po tej wypowiedzi uświadomiłem sobie, jak wielkie dysproporcje istnieją pomiędzy uczestnikami konferencji. W Stuttgarcie różniliśmy się kolorem skóry, ubiorem, językiem. Entuzjazm i spontaniczność jednych uzupełniało stonowanie i powaga innych.
Wypowiedź o braku możliwości jedzenia mięsa raz w miesiącu wywarła na mnie duże wrażenie. Uzmysłowiła mi, że nie wszyscy żyją w takim dobrobycie jak my, a problemy, z którymi się zmagamy, są zupełnie z „innego świata”. Gdy uświadomimy sobie trudną sytuację naszych braci w Chrystusie z Afryki, trochę inaczej będziemy patrzeć na swoje kłopoty. Wniosek zgłoszony przez Skandynawa nie został przyjęty.
Z jakimi oczekiwaniami czy nadziejami jechała Pani do Stuttgartu?
Iwona Baraniec: Oczekiwałam rzeczowej dyskusji na tematy wspólne dla całości luteranizmu, miałam nadzieję, że nie będzie się uciekało od tematów trudnych, powodujących w skali światowej istotne różnice zdań. Chciałam, by pod tym, co uda się po tygodniu obrad wypracować, mogło podpisać się jak najwięcej naszych współwyznawców.
Jaki wpływ będzie miało takie Zgromadzenie na codzienne życie naszego Kościoła?
Ewa Śliwka: Wpływ zgromadzenia na codzienne życie naszego Kościoła zależeć będzie od tego, jak poważnie potraktujemy przyjęte tam rezolucje i zalecenia, i jak bardzo będziemy chcieli zaangażować się w prace ŚFL. Dla naszego Kościoła częstym problemem jest brak ludzi i czasu. Tym bardziej cieszę, się że mamy obecnie swojego przedstawiciela w radzie ŚFL. Mam też nadzieję, że przyjęte przez Zgromadzenie zmiany w konstytucji ŚFL wpłyną na zintensyfikowanie współpracy Kościołów w naszym regionie. Myślę, że pozytywną rolę odegra tutaj nowy wiceprezydent ŚFL, którym został bp Tamás Fabiny z Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła na Węgrzech.
„Zwiastun Ewangelicki” 11/2023
