miniatura

W Dzięgielowie 20 maja 2023 r. odbyło się spotkanie integracyjne mieszkańców Ewangelickiego Domu Opieki „Emaus” w Dzięgielowie, ich rodzin, pracowników oraz ich bliskich. Wpisywało się ono w nurt obchodów 100 lat Diakonatu Żeńskiego Eben-Ezer w Dzięgielowie. W spotkaniu udział wzięli: dyrektor Ewangelickiego Domu Opieki „Emaus” Karina Cieślar, proboszcz dzięgielowskiej parafii ewangelickiej i duszpasterz diakonatu ks. Marek Londzin oraz przełożona diakonatu s. Ewa Cieślar wraz z siostrami diakonisami.

Spotkanie rozpoczęło się w kościele Eben-Ezer w Dzięgielowie, który wypełnił się zaproszonymi gośćmi. Pierwszą część spotkania zajął spektakl pt. Eben-Ezer w wykonaniu mieszkańców, pracowników EDO „Emaus” oraz sióstr diakonis, według scenariusza Janiny Gazdy. Przesłaniem tegoż spektaklu było m.in. przedstawienie znaczenia hebrajskich słów będących nazwą diakonatu, a zaczerpniętej z Biblii – z historii o Izraelitach, którzy walczyli z Filistynami, którym „aż dotąd pomagał Pan” (por. 1 Sm 7,12).

Slajdy z historii diakonatu zaprezentował ks. Marek Londzin – goście z zaciekawieniem oglądali i słuchali opowieści o trudnych czasach diakonatu, który przetrwał z Bożą pomocą. Szczególną rolę odegrał w tych dziejach ks. sen. Karol Kulisz – założyciel diakonatu, który zginął męczeńską śmiercią w obozie koncentracyjnym. Zwykł on mawiać: „Bóg pomógł i jeszcze pomoże!”. Ulica, przy której mieści się kościół, diakonat, dom opieki – zostały nazwane jego imieniem.

Podczas spotkania miała miejsce promocja albumu Okruchy, które sycą ks. Emila Gajdacza, poprzedniego duszpasterzem diakonatu oraz długoletniego dyrektora domu „Emaus”. Zgromadzeni mogli też obejrzeć wystawę przedstawiającą m.in. zdjęcia sióstr diakonis oraz duszpasterzy, którzy poświęcili się pracy na rzecz bliźnich, a także obiektów takich jak: przytułek dla dzieci i starców, baraki dla bezrobotnych i bezdomnych czy gospodarstwa rolnego działającego dla zaspokojenia potrzeb podopiecznych.

Drugą częścią programu był wspólny czas w ogrodzie parafialnym. Postawiono specjalny namiot i przygotowana została altana, aby spotkanie mogło się odbyć niezależnie od pogody. Przy bigosie, ciastach i kołaczach rozmawiano, dzielono się wspomnieniami, a mieszkańcy cieszyli się obecnością swoich bliskich.

Uroczystość pokazała, jak ważna jest pamięć o tym, co Pan Bóg czyni poprzez zaangażowane osoby, a także jak Boża pomoc i prowadzenie sprawiają, że tak wielu ludzi czuje się jedną wielką rodziną. Poprzez oba domy opieki – Emaus I oraz Emaus II realizowane jest nadal, zapoczątkowane sto lat temu, dzieło sióstr diakonis.

„Zwiastun Ewangelicki” 12/2023