Kontynuujemy prezentację Zgromadzeń Ogólnych ŚFL. Są one, jak zapisano w statucie, „najwyższym organem Światowej Federacji Luterańskiej”. Podsumowują poprzedzający okres działania i wyznaczają kierunek pracy zrzeszonych w federacji Kościołów luterańskich na całym świecie. Zgromadzenia Ogólne odbywają się zwykle co 6 lat. Od momentu założenia federacji odbyło się ich 12. W tym roku gremium to obradować będzie po raz trzynasty, a miejscem spotkania delegatów będzie Kraków. Z tej okazji w kolejnych numerach prezentujemy zbiorcze informacje i przypominamy relacje z ówczesnych „Zwiastunów”.
Budapeszt ʼ84
„VII Zgromadzenie Ogólne Światowej Federacji Luterańskiej rozpoczęło swoje obrady w dniu 22 lipca 1984 r. uroczystym nabożeństwem, które odbyło się w budapeszteńskiej hali widowiskowo-sportowej zwanej »Nepstadion« (12 000 miejsc siedzących). Od samego rana na okoliczne parkingi zajeżdżały autobusy z różnych stron Węgier, które dowoziły wycieczki parafialne na uroczystość otwarcia VII Zgromadzenia Ogólnego. Wśród uczestników była także 45-osobowa wycieczka z Diecezji Cieszyńskiej.
Kościół Ewangelicko-Augsburski w PRL był reprezentowany przez dwuosobową delegację: NPW Ks. Biskup Janusz Narzyński i Ks. Senior Jan Szarek. W Międzynarodowej Konferencji Młodzieżowej, która odbyła się przed Zgromadzeniem Ogólnym wzięła udział dziesięcioosobowa grupa młodzieży z naszego Kościoła.
Na uroczystości otwarcia obrad VII Zgromadzenia kazanie (Hebr. 12,1-2) wygłosił gospodarz Zjazdu, Ks. Biskup Zoltan Kaldy – zwierzchnik Kościoła Ewangelickiego na Węgrzech. W czasie uroczystego nabożeństwa odczytano fragmenty posłannictw jakie opracowano na poszczególnych Zgromadzeniach Ogólnych począwszy od roku 1923 (wtedy odbyło się pierwsze wielkie spotkanie luteran z całego świata w Eisenach). Następnie 120 księży z różnych stron świata, w tym i z Węgier, przy 12 ołtarzach udzieliło Sakramentu Komunii Świętej uczestnikom Zjazdu.
Nabożeństwo to było bezpośrednio transmitowane przez telewizję węgierską do Austrii, RFN i państw skandynawskich. Węgierska telewizja także w programie krajowym nadała 25-minutowe sprawozdanie z tego uroczystego ewangelickiego nabożeństwa.
W Walnym Zgromadzeniu uczestniczyło 1367 osób, w tym: 320 delegatów z prawem głosu (w tym 120 kobiet, a 18% uczestników nie przekroczyło wieku 30 lat), 300 dziennikarzy, 140 doradców.
Dla celów informacyjnych wydawano każdego dnia dziennik »Naprol Napra«, zawierający sprawozdania i wiadomości z poprzedniego dnia. Dziennik ten był wydawany w trzech językach. (…)
Obrady trwały dwa tygodnie. W czasie 27 posiedzeń plenarnych wygłoszono 18 referatów i koreferatów. Odbyło się 12 studiów biblijnych a prace dyskusyjne odbywały się w 13 grupach roboczych. (…)
Do tej egzystencjalnej dla Kościoła i świata tematyki doszły jeszcze dwie sprawy zasługujące na pewną uwagę. Podczas posiedzenia plenarnego w dniu 27 lipca miało miejsce takie oto zdarzenie: 150 kobiet otoczyło kręgiem Prezydium obrad i skandowało słowa: »Domagamy się, aby kobieta zasiadła również przy stole prezydialnym«. Kobiety zaproponowały także, aby ŚFL nareszcie postawiła »znak nadziei dla kobiet« (tak to zostało sformułowane) i żądały, aby wśród kandydatów na prezydenta ŚFL znalazła się również kobieta oraz by w Egzekutywie ŚFL (Komitet Wykonawczy) zwiększono liczbę kobiet, a ponadto, aby w przyszłym Zgromadzeniu udział delegatek był zwiększony do 50%.
Efektem tego wydarzenia było powołanie – jeszcze tego samego dnia – do Prezydium obrad 3 kobiet, a przewodnictwo posiedzenia plenarnego objęła Dunka – pani dr Bodil Sølling. (…)
Nowym Prezydentem ŚFL na 7 lat został wybrany w drugiej rundzie głosowania (173 głosami na 312 głosujących) – Ks. Biskup Zoltan Kaldy. Kontrkandydatka, jaką w drugiej rundzie głosowania była pani dr Bodil Sølling, otrzymała o 49 głosów mniej.
Po podaniu do wiadomości wyniku wyborów, uczestniczący w obradach Węgrzy zaintonowali swój hymn państwowy, który w treści jest bardzo podobny do naszej ulubionej pieśni kościelnej Boże, coś Polskę.
W historii Światowej Federacji Luterańskiej po raz pierwszy Prezydentem został kandydat pochodzący z państwa socjalistycznego”.
ks. Jan Szarek, „Zwiastun” 15-16/1984
Rzut oka na VII Zgromadzenie Światowej Federacji Luterańskiej
„Organizując więc doroczny rodzinny urlop, otrzymałem szansę spełnienia młodzieńczego marzenia. (…) Udało mi się też zdobyć dwie karty wstępu do hali sportowej, w której odbywało się Zgromadzenie, na ostatni dzień tegoż Zgromadzenia. Na naradzie familijnej postanowiono, że do Budapesztu pojadę z najstarszym synem, zaś reszta rodu zostanie nad jeziorem. (…)
Obok mnie usiadł Murzyn z Etiopii. Pokrywa kartki swego notesu tajemniczymi znakami, notując swoje wrażenia z uroczystości. Nie znamy tego samego, obcego języka, którym moglibyśmy się porozumieć. Przed sobą mam węgierski program uroczystości. Moje wcześniejsze poszukiwania programu w innym języku okazały się daremne. Próbuję przeniknąć tajniki zupełnie obcego mi języka. Zdaje mi się, że coś jednak zrozumiałem. Pokazuję memu etiopskiemu sąsiadowi p. 9: »Enekkar: Bach, 80 kantata – Eros yar a mi Istenunk«. Uśmiecha się do mnie: On też zrozumiał. Nuci melodię: Warownym grodem jest nasz Bóg. Nucę razem z nim. Uśmiechamy się do siebie. Tak, mamy coś, co nas łączy, co brzmi podobnie w naszych uszach i sercach. Tak, Warownym grodem jest nasz Bóg potwierdza wielokrotnie chór śpiewający po węgiersku osiemdziesiątą kantatę słynnego Jana Sebastiana. Trochę żałuję, że ten hymn Reformacji wykonany został tylko przez chór. Wolałbym, gdyby wszyscy uczestnicy tej uroczystości zaśpiewali w językach ojczystych tę sztandarową pieśń – wyznanie wiary Reformatora, wyrażające pewność, że Pan jest z nami zawsze i wszędzie i nie opuści nas ani nie zawiedzie w żadnej sytuacji życiowej. To wyznanie wiary złożone kiedyś przez Marcina Lutra jest dziś wyznaniem wszystkich, którzy wierzą podobnie jak On”.
H. Cz., „Zwiastun” 18/1984
Nadzieja – temat VII Zgromadzenia
„Wybraliśmy temat »W Chrystusie – nadzieja dla świata«, bardzo odpowiedni dla naszej sytuacji. Zapewne nie tylko w Tanzanii panuje znaczny pesymizm i nie tylko tam z niepokojem stawia się pytanie: Co przyniesie z sobą przyszłość? Chociaż programy i konferencje Światowej Federacji Luterańskiej są dobre, to jednak odnosi się wrażenie, że nastąpił pewnego rodzaju zastój, że brakuje prawdziwej siły i skutecznej inicjatywy do odnowy naszych Kościołów. Słowo nadzieja jest więc szczególnie przydatne. Nadzieja należy bowiem do podstawowych zasad chrześcijaństwa i zajmuje w Biblii bardziej centralne miejsce, niż to sobie dotychczas uświadamialiśmy. Mówimy już tak długo o miłości i wierze; jeśli pragniemy, żeby one trwały i wzrastały w nas i w naszych Kościołach, to powinniśmy teraz przyswoić sobie o wiele więcej nadziei. Jesteśmy przekonani, że prawdziwym jej źródłem jest nasz Zbawiciel Jezus Chrystus”.
tłum. I. W. Preissowie, „Zwiastun” 13-14/1984
„Zwiastun Ewangelicki” 7/2023
