Bioróżnorodność w Serbii
Ks. Miroslav Ponjičan z Słowackiego Ewangelickiego Kościoła Augsburskiego Wyznania w Serbii (Slovenská evanjelická augsburgského vyznania v Srbku) zainicjował akcję sadzenia 2900 jabłoni w 29 parafiach. Drzewka te należą do starych odmian, które już rzadko są spotykane. Projekt jest częścią obchodów 100 lat Kościoła w Serbii. Tematem tych obchodów jest wypowiedź przypisywana Marcinowi Lutrowi: „Gdybym nawet wiedział, że jutro świat przestanie istnieć, to jeszcze dziś zasadziłbym drzewko jabłoni”.
„Jabłka są częścią naszej kultury i tradycji, dlatego chcielibyśmy zachować ich rozmaitość” – wyjaśnił 26-letni ks. Ponjičan. Sadzenie odmian, które już prawie nie występują, ma na celu zwiększenie bioróżnorodności.
Każda z 29 parafii w okresie od listopada do lutego otrzymała 100 młodych drzewek – po jednym na każdy rok istnienia SEAVC. „Prof. Ognjanov, ekspert w dziedzinie drzew owocowych, zalecił sadzenie drzew w tym okresie, ponieważ temperatura gleby zwykle utrzymuje się wówczas poniżej ośmiu stopni Celsjusza – wyjaśnił pomysłodawca. – Drzewa nie wymagają podlewania, ale nie są też narażone na mróz. Wiosną mogą od razu pączkować”.
W swojej parafii w miejscowości Selenča ks. M. Ponjičan połączył nasadzanie drzew z innymi zajęciami. Zaprosił około 60 dzieci i ich rodziców na spotkanie informacyjne. Następnie każdy uczestnik dostał zadanie posadzenia swojej sadzonki drzewka i przesłania jej zdjęcia. Ponadto razem przygotowali oni nabożeństwo związane z wypowiedzią o jabłoni, napisali nową piosenkę o jabłku, a dzieci tworzyły wiersze i rysunki na temat jabłek, jabłoni i Kościoła. „Z okazji naszego roku jubileuszowego stawiamy w ten sposób pozytywny, międzypokoleniowy znak – dla naszego Kościoła, dla stworzenia i dla klimatu” – podsumował ksiądz Ponjičan.
na podstawie lutheranworld.org
Szkoły w Syrii
Dzieło Gustawa Adolfa (Gustaw-Adolf-Werk) w ostatnich latach wielokrotnie wspierało szkoły protestanckie w Syrii, w tym ormiańskie szkoły ewangelickie w Aleppo, Damaszku i Kessabie. W sześciu ich szkołach uczy się obecnie 1300 uczniów.
„Każde dziecko w Syrii doświadczyło w ciągu ostatnich dziesięciu lat czym jest wojna” – zaznaczył ks. Haroutune Selimian. „Przemoc, ucieczka, wysiedlenie, śmierć, rozdzielone rodziny, brak podstawowych rzeczy, takich jak woda i jedzenie. Wiele dzieci przeżyło traumę”. Gdy sytuacja trochę się uspokoiła, przyszła pandemia i ubóstwo nie zmniejszyło się. „Większość naszych dzieci nadal cierpi z powodu głodu i niedożywienia” – powiedział ksiądz Selimian.
Szkoły protestanckie próbują torować dzieciom drogę do lepszej przyszłości. Oprócz tradycyjnych zajęć odbywają się zajęcia kulturalne, olimpiada językowa, konkursy rysunkowe i teatralne oraz wystawy książek. „W Aleppo ormiańskie szkoły ewangelickie co roku organizują targi naukowe, na których uczniowie prezentują to, nad czym aktualnie pracują w klasie” – mówi ks. Haroutune Selimian. Wszystko to wzmacnia pewność siebie dzieci i pomaga im rozwijać swoje umiejętności.
na podstawie glauben-verbindet.blogspot.com
Ekumeniczny Tydzień Modlitw
Światowa Federacja Luterańska (ŚFL) włączyła się czynnie w przygotowany z inicjatywy Światowej Rady Kościołów (ŚRK) ekumeniczny tydzień modlitw w dniach od 22 do 29 marca 2021 r., zorganizowany w rocznicę ogłoszenia globalnej pandemii koronawirusa COVID-19, która przyniosła dotychczas 99 milionów zarażonych i 2 miliony ofiar śmiertelnych.
Przygotowane na kolejne dni materiały poświęcono żałobie, uzdrowieniu, ochronie i nadziei. Pamiętano także o społecznościach cierpiących z powodu pandemii oraz przywódcach. Oprócz ŚFL modlitwy przygotowali przedstawiciele Światowego Aliansu Ewangelicznego, Światowej Konferencji Menonitów czy Armii Zbawienia. W opublikowanej przez ŚRK książce towarzyszą im modlitwy i głosy z różnych stron świata, a także fakty dotyczące poszczególnych tematów.
To zaangażowanie ŚFL tak skomentował Dirk Lange, asystent sekretarza generalnego ŚFL ds. relacji ekumenicznych: „Łącząc się jako globalne wspólnoty i organizacje ekumeniczne modlimy się, lamentujemy i mamy nadzieję. Możemy nieść siebie nawzajem i ciężar cierpiącego świata, wciąż znajdując swoją drogę w środku tej pandemii. W tej ekumenicznej modlitwie wiele z tych ciężarów i wyzwań zostało nazwanych w nadziei, że otwierają się drogi do coraz głębszej współpracy, służby i świadectwa”.
na podstawie lutheranworld.org
„Zwiastun Ewangelicki” 7/2021
